"Yılların Hırsı": Bölüm 5

891 85 13
                                    

Merhabalar efenim nasılsınız?
Ben iyiyim.

Keyifli okumalar dilerim 🧚🏻‍♀️


Zehra Güneş

"Seni özledim."

Donup kaldım. Tam olarak heyecandan donup kaldım. Hande usulca çekti kollarını bedenimden ve geriye çekildi. Benden ayrılmasıyla birlikte düşüyormuş gibi hissettim ama kıpırdayamadım. Hande gülümseyerek sol elini salladı gözlerimin önünde. Bense donup kalmış bir şekilde tepki veremiyorum.

Gülümsemesi benim tepkisizliğimle büyürken konuşmaya başladı tekrar.

"Seni özledimm."

Elimi kalbime götürüp gözlerimi kapattım hemen. Hande küçük bir kahkaha attı bu tepkime. Gözlerim kapalıyken konuştum.

"Hande, bayılacağım beni tut."

Aniden bıraktım kendimi sağa doğru. Hande hemen tutu kollarımdan ve beni kendine çekip sıkıca sardı. Çığlık atmayı da ihmal etmedi tabii. Çığlığıyla beraber açtım gözlerimi. Aşık olduğum kadın şaşkınlıkla gözlerime bakıyordu.

Konuşmaya başladığımda gözleri bir an dudaklarıma kaydı.

"Rüya değilmiş."

Yanakları kızardı, bakışlarını gözlerime çevirdi tekrar gülerek.

Çok yakın. Gözleri gözlerime, dudakları dudaklarıma, nefesi nefesime çok yakın. Kalp atışlarımı duyduğuna eminim şu an.

Tam ağzını açıyordu kapı açıldı gürültüyle.

"Zehra neredesin amına koyayım ya!"

Ağzına sıçayım Ebrar!

Hemen düzelttim duruşumu, Hande de toparlandı ama Ebrar görmüştü bir kere.

"Aaaaaa Ooooooo. Pardon, pardon, pardon! Görmedim bir şey. Gidiyorum beeen!"

Arkasını dönüp yürümeye başladı.

"Buraya gel gerizekalı!"

Elimle alnıma vurdum hafifçe. Hande'nin utandığı her halinden belliydi, aceleyle dolabına dönüp bir şeyler aramaya başladı. Yiyeceğim şimdi bu 1.90'lık kadını!

Ebrar köşedeki dolabın kenarından kafasını çıkarıp baktı.

"Ayrıldıysanız geleyim."

Hande de elinde kolluklara önüne döndü. Kıpkırmızıyım şu an. Çaktırmadan Hande'ye baktım Ebrar yanımıza gelirken. Başını öne eğmiş gülüyordu, yanakları kızarmıştı. Mutlu oldum nedense.

Ebrar'a döndüm sahte bir sinirle, Hande de bizi izliyordu sessizce.

"Ne oldu benim canım arkadaşım ha? Ne oldu da böyle şafak baskını yapar gibi daldın?"

Ebrar bir bana bir Hande'ye bakarken ellerini sallayarak konuştu.

"Ya bir şey söyleyecektim. Ne bileyim ben sizin şey ettiğinizi... aaaa öyle işte!"

Gözlerimi belerttim.

Hande'nin gözleri büyüdü birden. Ay fenalaşıyorum, fazla güzel.

Hande bir adım öne geldi.

"Ben yalnız bırakayım sizi, içerde görüşürüz..."

Gülümseyerek kapıya yürüdü ve cümlesini tamamladı.

"Zehra."

Odadan çıktı.

Bana adımla seslendi. Gözlerimi kapattım sıkıca. Bu bir rüyaysa hiç uyanmamayı diliyorum!

Duyuyorum Söyle [HanZeh]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin