I'm scared.. (1) ✓SeungIn

۵⁶

"P-peki...Woojin...O şu an nerede?..."

"1024 metre uzakta,1.9 metre derinde."
_______________________________

Seungmin'den

Ne...O öldürdü mü yani? G-gerçekten mi? Hayır o böyle birisi değil...Değildi...

"Neden..."

Hala tepkisizdi. Hiç bir tepki göstermeden öylece bana bakıyordu. Nasıl bu kadar rahat oluyor..?

"Çünkü hak etti."

"HAYIR! KİM NE TÜR BİR KÖTÜLÜK YAPARSA YAPSIN,ASLA ÖLÜMÜ HAK ETMEZ!"

"Kendini kandırıyorsun."

Bana yaklaşmaya başlamıştı. Geri çekildikçe üzerime geliyordu. En sonunda duvara denk gelmiştim.

"Bu hayatta bize zarar vermeye çalışan insanlar olacak Hyung. Neden onların yaptıklarına maruz kalıyoruz..?"

Ne diyeceğimi bilemiyorum...

"H-hata yapıyorsun!"

"Hata? Bu bir hata mıydı? O halde evet,hata yapıyorum. Ama hata yapmadan doğruyu öğrenemezsin."

"Senden k-korkuyorum..Bu tepkisizliğinden,rahatlığından...En önemlisi acımasızlığın...Sen böyle biri değildin...Ne oldu sana!?"

"Hayır,ben hep böyle birisiydim. Sadece sabrettim. Hem sen ayrı bir tuhafsın...Neden senin için insanları öldüren birinden kaçıyorsun? Neden sana zarar veren insanın ölümü hak etmediğini düşünüyorsun? Kimse ölümü hak etmiyorsa Dünyada insanlar neden ölüyor? Tanrı onları neden sonsuza dek yaşatmıyor?"

Üzerimden çekildi ve konuşmaya devam etti.

"Tam aksine,herkes ölümü hak ediyor. Onun kaderi böyleydi. Ben olmasam benim yerimde bir başkası olacaktı ve o öldürecekti. Burada beni suçlayamazsın. Ha suçlarsan da...Özür dilerim?"

"Ne?"

"Özür dilerim, her gün bana zarar veren, psikolojimi siken, seni gözümün önünde tekmeleyen,bencil,zorba,acımasız birini yok ettiğim için. Özür dilerim hayattaki en büyük sorunumuzu kaldırdığım için. Özür dilerim masum bir çocuğa yardım ettin diye seni dışlayan ve senide benden farksız yapmaya çalışan birini öldürdüğüm için. Peki sorum şu...Gerçekten özürlerimi kabul ediyor musun?"

Gözüm doluyordu. Diyecek bir şey bulamıyordum.. Ne yapsam kurtuluş yok ama haklı olduğumu da biliyorum..

"Peki şimdi ne yapacaksın? Beni ihbar mı edeceksin? Bunu yapınca eline ne geçecek? Ne kazanıp ne kaybedeceksin?"

B-ben...Hiç bir şey demeden kaçmıştım lavabodan. Hayır peşimden falan gelmiyordu. Okulda herkesin ifadesi çoktan alınmıştı ama bir kişi bile suçlanmamıştı. Gerçekten çok tuhaf..Geziyi bile ertelemediler? 2 gün sonra gideceğiz...Anlamıyorum...

(...)

2 Gün boyunca Jeongin hiç değişmedi. Hiç bir olaya tepki vermedi. Gezide büyük bir ihtimalle yan yana oturacaktık çünkü aynı otobüsteydik.

"Hadi Seungmin,araba seni bekliyor!"

"Ah tamam tamam geliyorum-"

Bense çok dalgındım. 2 gün önce olanlar hala aklımdan çıkmamıştı. Polise vermedim onu çünkü dediği gibi hiç bir şey değişmeyecekti. Hem...Benim için yapmamış mıydı zaten?...

"Hyung,oturmayacak mısın?"

Hala yüzünde bir ciddiyet vardı...Neden böyle oldun bir anda Jeongin? Masum gülüşünü özledim...O hediyeleri verdiğin günki gülümsemeni özledim...