1.Bölüm:Dönüş

759 58 20
                                    

"Kovuldun."

"Ne? Sebep?"

"Sebep yok." Dedi omuzlarını silkerek. İşe girdiğimden beri nefret ediyordum bu adamdan zaten. Şimdi daha çok nefret ediyorum. O bıyıklarını tel tel söksem yine rahatlamam.

Müdürün odasından çıkıp,hışımla kapıyı kapattım.
"Kasada para kalmadı o yüzden çıkarıyoruz seni demeye götün el vermiyor değil mi?" Dedim kendi kendime.
Sabır çekerek iş yerinden ayrıldım. Biz tekin değiliz diye bağıran yollara alışmıştım artık. Sanki geçtiğim mahallerde ki evlerin hepsi yanmış sıvaları kapkara olmuş gibiydi. İnsanlar açlıktan ölmek üzereydi neredeyse,ne zaman buradan geçsem bir ölü oluyordu. İlk zamanlar insanların ölülerini görmek beni sıkıntılı bir psikolojiye sokmuştu. Bu sokaktan hep geçtiğimde ürperiyordum. Ama artık alışmıştım.

Otobüs durağına geldiğimde boş olduğunu gördüm. Şükrederek koltuklardan birine oturdum. Çok yorulmuştum.

~~~~~~~

Otobüsten otobüse geçen yolculuktan sonra eve varmıştım. Hâlâ şu 22 yaşımda aile evinde bok gibi yaşıyorum ya başka bir şey demiyorum. İçeri girdiğim gibi gözler bana çevrildi. Tiksinir gibi bakıyorlar,her gün aynı şey. Beni sevdiğinizi bu kadar belli etmeyin ya canım ailem. Bir şey demeden hemen odama geçtim.

Çantamı odaya fırlatıp banyoya geçtim. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra aynada kendime baktım. Sanki her gün esrar çekiyormuşum gibiydi yüzüm. Asıl ilginç olan şey saçlarımdı galiba. Saçlarım beyazdı! Albino da değilim. Saçlarım nasıl beyaz bilmiyorum,doğduğum da siyahmış ama sonradan beyazlamış. Doktorlarda bir şey bulamamış.

Saçlarımdan nefret ediyordum.. Bazı beyin yoksunluğu çeken kişiler saçımla dalga geçerlerdi. Ailem ise hep yasak aşk çocuğu olduğumu,ailemizde böyle bir şey görülmediğini söyler dururdu. Hatta bazı zamanlar bunun yüzünden dayak yemiştim onlardan.

Havluyla elimi yüzümü silip, geçmişimden de karanlık olan odama geri döndüm. Bundan sonra ne yapacaktım? İştende kovuldum. Çalışmak istemiyorum artık. Ama her gün ailemin yüzünü çekmekten iyidir. Bir süre odanın ortasında durarak telefonumdan iş ilanlarına baktım. Ve hiçbir şey bulamadım. Ya maaşı azdı ya da gereken şeyler bende yoktu.

Bir insan nasıl bu kadar şanssız olabilir? Bahtı sikik piyademiyim ben? İç çekerek yatağıma uzandım. Kafam çok doluydu. Evde kalıp bunların yüzünü mü çekecektim,ya da işe gidip iğrenç hayatıma devam edecektim.

Ailemin yüzünü görmektense çalışmayı yeğlerim. Ama iş bulamıyorum! Yaşamaktan nefret ediyorum. Hatta direk bu evrenden nefret ediyorum. Yavaş yavaş gözlerim kapanıyordu. Kendimi tutmaya çalışıyordum ama başaramamıştım.

~~~~~~
Uyanıp gözümü açtığımda,geçmişimden de karanlık bir odada olduğumu fark ettim. Bu lafta takıldı ağzıma.Bir sandalye de ellerim kollarım bağlı bir şekilde oturuyordum.

"Bu ne lan? Organlarımı alacaksanız,yanlış kişiyi kaçırmışsınız. Çürük lan benim içim!" Diye bağırdım. Benim de umursamazlık tavan yapmış. Gerizekalı! Kaçırılmışsın. Ulan yoksa bunlar beni organ mafyasına mı sattı? Ben en son uyuyordum.

Odaya uzun boylarda bir kaç kişi girdi. Tam seçemiyordum karanlıktan. Yaklaştıkça pencereden gelen ayın ışığı yüzlerine vuruyordu.

Hepsinin gözleri farklı bir renkteydi. Soluk ten rengi mevcuttu hepsinde. Vampirmi lan bunlar?

"Hayırdır kardeş? Kutsal damacana üçü tekrar mı çekiyorsunuz?" Diye sordum.

Anlamadığım bir dilde konuşuyorlardı. Aralarında afet bir kadın vardı. Kaçırmasalar,aşık olurdum vallahi.

"Ohooo kardeşim epçukmu oynayacağız burada?" Diye sordum.

Böyle salak saçma şeylerin başıma gelmesi çok epik yalnız.

Bir tanesi yavaşça yanıma yaklaşıp,boğazımı kavradı. Heeh heh bir bdsm kalmıştı zaten. Ulan öleceksin birazdan,hâlâ dalga geçiyorsun Alara! Ne saçma ismim var benim. Alarko kombi gibi.

Tam boğazımı sıkacakken,afet olan hatun onu durdurdu. Ne durduruyorsun be abla? Öleceğim belki.

Vallahi konuştular uzun uzun. Ben aval aval baktım tabii. Allah bilir ne konuşuyorlar. Diğerleri hışımla odadan çıkarken afet olan hatun kaldı. Bana dönüp konuştu.
Ama bu sefer dediklerini anlayabildim. Çünkü ingilizce konuştu. Şükür kardeşim. Çatladım burada.

"Buradan değilsin galiba insan?"

İnsan felan ayıp oluyor. Sanki kendileri başka bir şey. Allahtan ingilizcem iyi.Tüm şansımda burada gitti galiba.

"Değilim galiba. Siz kimsiniz. Organ falan alacaksanız,organ çürük bende."

Bir anda gülmeye başladı. Ne gülüyorsun abla.

"Komiksin insan. Buraya gelen sensin. Söyle bakalım neden buradasın?"

"Ben? Ben nasıl geleyim buraya. Ben daha markete gitmeye üşeniyorum. Bir yere gidecek paramda yok zaten."

"İnsan dünyasından,buraya nasıl geldin? Onu soruyorum. Böyle şeyler yaşanmaz burada."

"İnsan dünyası? Niye burası farklı bir yermi? Orangutan dünyası mı? Az açıklayıcı olabilirseniz. Bende salaklık var çünkü."

Abla iç çekip devam etti "Burası vampilerin hüküm sürdürdüğü bir dünya insan. Ne arıyorsun burada?"dedi sinirle.

"Vampir?" Deyip hunharca gülmeye başladım.

"Bende bella memnun oldum." Deyip gülmeye devam ettim.

"İnsan! Bana bak."

"İnsan demesek? Alara ismim."

"Buraya nasıl geldin? Konuş."

Ulan doğru mu acaba? Yok be saçmalık vampir falan. Ama neden vampir şimdi,kaçırıyorsanız adam gibi kaçırın. Neyse oyunlarına katılayım bari bende. Eğlence olur.

"Ee,şimdi abla,ben en son yatakta uzanıyordum. Uyuya kalmışım,gözümü bir açtım buradayım."

Gülmemek için zor durdum tabii. Rüya görüp görmediğimi anlamak için etrafa baktım. Anladığım kadarıyla burası malikâne gibi bir şeydi. Altın varaklı sütunlar,büyük ince camlar,mumlar ile donatılmış bir odadaydım.

"Abla beni bir tokatlarmısın ya. Gerçek mi emin olmak istiyorum."

Abla dik dik bakıyor bana. Sikecek gibi bakıyor birde. Abla yavaşça yanıma yaklaştı.

Uzun kemikli elleriyle boğazımı kavradı. Yüzünü tam bana yaklaştırırken kapı birden açıldı. Sinirlendiği gözlerinden belli oluyordu. Sinirle tıslayarak konuşuyordu resmen gelen kişiyle.

Elini boğazımdan çekip "Burada bekle,sonra geleceğim."dedi.

"Hareket etmem mümkün değil zaten." Dedim gözlerimle bağlı olan ayaklarımı göstererek.

Hiçbir şey demeden odadan çıkıp gitti. Kapkaranlık ve sessiz odada resmen sıfır endişe gösteriyordum. Eh belkide artık delirdim ve şuan deli hastenesinde rüya görüyorum. Gözümü kapayıp sadece uyanmayı bekledim uzun bir süre.

Ehem ehem bu bölümü uzun zaman önce yazdım. Nasıl bir halde hiç bir fikrim yok. O yüzden sizden bu bölümü gözden geçirmenizi istiyorum. Yorumlarda fikrinizi belirtirseniz sevinirim. Bu arada bölümlerde küfürler olabilir.

Dalnirth (gxg)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin