Aklımı alıyorsun
İyi anlamdamıdır bilmem
Ama benim olmanı istiyorum
--------------------------------------------------------------
Osamu telefonunu cebinden çıkardı daha fazla düşünmek istemiyordu
Dazai-chuuya
Dazai;
Chuuya.
Son kez konuşabilirmiyiz.
Bitmeyen ilişkimize bir nokta
koymamız lazım.
Chuuya;
*Konum*
Özel bir yerde konuşalım
isterim.
Gelebilirsin diye düşünüyorum?
Dazai;
Oraya her şekilde geleceğimi
biliyorsun chuuya
Ne kadar inkar etsende
beni en iyi tanıyan hala sensin.
.
.
.
.
.
Elinde duran telefona baktığında bu konumun ona tanıdık geldiğini fark etti genç adam.
Bir deniz kenarı, tıpkı o gün olduğu gibi.
İyide yaralı Chuuya oraya nasıl gidebilirdi ki?
Kuşkulanmaya başladı,
Kuşkulandıkça içinde artan o şüphe ve yolların daraldığı hissi artmaya hatta arabanın içindeki gizemli bir kolun onu boğduğunu hissettirmeye başladı.
Eliyle gömleğindeki iliklerden iki tanesini atarak yakasını genişletti, neydi bu onu boğan his?
Neden bu kadar güçlüydü?
Gözlerini navigasyondan yola çevirdi,
Kahverengileri boğuk havayi ve şiddetle kıyılara vuran, sanki birine sinirlenmiş, elini parçalarcasına kıyılara vuran denize kaydı.
Onun gözleriyle aynı renkteydi, ışıltısız içinde ruh bulundurmayan sadece öfke ve acı olan o gözler, resmen denize yansımıştı.
Navigasyondan gelen sesle gözlerini ona kaydırdı, varmıştı.
Tahmin ettiği olmuştu, turuncu saçlı genç yıllar önce kahverengilinin onu kurtardığı yerde dikiliyordu.
İçindeki korkuya artik hakim olamayan dazai arabasını parkettiği yere bile bakmadan koştu.
.
.
.
.
.
.
Fanfice baslayisimdan 1 yila yakin sure sonra bu bolumden devam ediyorum amk karisikliklar varsa ozur dilerim
