Gerçekliğe geri döndüm,
Bu boktan gerçekliğe,
Boğulmam o gözlerimin hakkını vermem gereken gerçekliğe.
--------------------------------------------------------------
Kafasını kaldırdı dazai gökyüzündeki bulutları izledi.
Düşündü,
Ne yapmalıydı?
Ne yapılmalıydı bu durumda?
Bilmiyordu kahrolasıca beyni ilk defa çalışmıyordu.
Fazla düşünmekten kafayı yemek üzereydi.
Geçmişe baktı, güzel anılara.
Hepsi çok iç ısıtan türdendi.
Özlemişti,
Kızılının onun yanına yatmasını, alnına küçük öpücükler kondurmasını, yemek yapmasını, beraber müzik söylemelerini...
Hepsi çok özeldi
O olmadan yaşanmıyordu hayat
Bazen düşünüyordu neden terkettiğini, neden onu seçmediğini, neden birbirlerine bunu yaptıklarını.
En acıtan şey de barışsalar bile asla eskisi gibi olamayacaklardı.
Kızılı üzmüştü
Onu ölümüyle tehtid etmişti.
Bu normal değildi.
Etrafını düşündü.
Kunikida, atsushi, ranpo, odasaku, ango.
Düşündükçe başkası gelmiyordu aklına.
Eski çevresini de düşündü,
O toplanıp içtikleri, bağıra bağıra şarkı söyledikleri, beraber büyüdüğü, herşeyi beraber yaptığı insanları.
Hayır hiç bir şey o tadı vermiyordu.
Ama bu grup bir kere dağılmıştı
Bir daha toplanma fikri
İşte bu mucizeden öte birşey değildi.
.
.
.
.
.
Ben bunları ne zaman mutlu yapıcam acaba.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
IN THE RAIN//SOUKOKU//
Fiksi Penggemar*bilinmeyen numara* beni affet. Tw;angst /+13/
