(Eflal'in anlatımıyla)
İnsan hayatından ne öğrenir? Diye başlamak istiyorum... Çünkü ne öğreneceğimi bilmiyorum hayatımdan... Hayatım var mı onu bile bilmiyorum... Ben Eflal, ikinci sınıf hukuk öğrencisiyim. 21 yaşındayım, ama bu 21 yılın bir anlamı yok... Çünkü ailem, kimse bunu önemsemiyor. Ben sadece çalışmak için doğmuşum bu hayatta... Herkes bana kendimi sevmem gerektiğini söylüyor ama boşuna... Çünkü ben sevmenin ne olduğunu da bilmiyorum ki, sevmeye hiç zamanım olmadı...
"Eflal nasıl gidiyor derslerin?" Annem ve klasik sorduğu soru. Artık şaşırmıyorum.
"Olduğu gibi anne... Güzel yani." Artık her soruya kısa cevaplar veriyorum çünkü aynı soruyu bir günde beş, altı kez duyuyorum.
Kimse Eflal'in yorulduğunu düşünmüyor, sadece Eflal kimsenin yanında rezil olmasın ve her derste başarılı olsun. Bu kadar. Eflal yoruldu, anlasanıza artık! Hayatımda hiç tam anlamıyla mutlu olmadım, böyle giderse olamayacağım da... Ama ben mutlu olmak istiyorum...
Hello vatandaşlarr!! İlk bölüm bu... Güzel olacağa benziyor... Arkadaşlarım Eflal ve Aktan isimlerini garip buldu ama ben beğendimm... İnşallah güzell olurr... Hadi bb
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Kaçak Bir Polis
Acción"İyileştirebilecek misin yaralarımı? Yoksa sadece bakıp geçecek misin?" Bir ailenizin olduğunu düşünün... Size değer verdiğini zanneden ama eziyet etmekten başka birşey yapmayan bir aile. Bu aileye sahip olsaydınız ne yapardınız? Direnip engel olma...
