Ömer ile konuşmamızın üzerinden yaklaşık on gün geçmişti.O gün Ömerden zaman isteyerek kalkmıştım masadan.Bazen duyunca mantıklı gelen şeyler,yaşayınca hiç de mantıklı gelmiyordu.Beynimi birisi ele geçirmiş gibi hissediyordum ve en kötüsü de nereye kadar sürer bilmiyordum.
Bir hafta önce defile vardı kafam dağılır diye kabul ettim ama tabii ki İtalya'da olduğunu sonradan öğrendim.Ada ile uzun uzadıya konuştuk bu konuyu ve sonunda aramıza gerçekten bir mesafe girmesi gerektiğine karar verdik.Çünkü yakınımda olduğu zaman gerçekten düşünemiyordum.Sürekli sapık gibi terastan onların evini izleme saçmalığına kaptırıyordum kendimi
Restorandan çıkar çıkmaz hem Ömer'i hem de Kaan'ı engellemiştim WhatsApp'tan.Ömer gururlu bir şekide hiç aramamıştı ama Kaan iki saat sonra aramıştı.Kafa dinlemek istediğimi söylesem de pek inanmamıştı ve bir sorun olduğunu anlamıştı
Hâlâ İtalya'daydım ve hâlâ Ömerle konuşmamıştım.Daha doğrusu mesaj attıysa bile görmemiştim muhtemelen.Kaanla Liya flört olmuşlar bu arada ve Ada'ya söylemedim bunu.Ada ailesinden izin alıp ben yokken benim evimde kalacaktı.Ailesinden uzaklaşmak istiyordu
Düşünceli bir şekilde yürürken artık burada sıkıldığıma karar verdim,sanırım artık dönüş zamanıydı.
Ada,kuzum birazdan uçağa biniyorum.Akşama orada olurum,havaalanında karşılayabilir misin beni?
Duymamış olayım canımın içi tabii ki de gelirim ama kararını verdin mi?
Hayır ama yapmam gerekeni biliyorum sanırım.
Ne yapmayı düşünüyorsun?
Ömer'in amcasıyla konuşmayı.Olaya şahit olan birisi olarak onun da düşüncelerini merak ediyorum
Ne olursa olsun her zaman yanındayım.İyi yolcuklar esmer güzelimmm
Telefonu tam çantaya atacağım sırada çalmasıyla duraksadım.Ada bir şeyi unutup aradı diye düşünürken Kaan'ın aramasıyla şaşırmıştım açıkçası.İtalya'ya geldiğimizden beri hiç konuşmamıştık.Acaba Ömer ben onunla konuşmuyorum diye Kaan da benimle konuşmasın diye tembih mi etmişti.Yok artık,neler düşünüyorum?
'Efendim Kaan'
"Ömer ben" nefes nereden alınıyordu?On gün bazen kısa bir süreyken bazen uzun bir süre olabiliyordu.Özlemiştim Ömer'i, gözlerim dolunca konuşmadım ve sessizlik oldu.Benim konuşmayacağımı anlayınca o devam etti
"Sevinmedin galiba benim sesimi duyduğuna.Süsen niye beni engelliyorsun?Liseli ergenler gibi,bir sürü mesaj attım sana belki engelimi kaldırınca okursun diye.Nerde olduğunu bilmiyorum,iyi misin bilmiyorum,ben iyi miyim onu da bilmiyorum.Beni bu kadar bilinmezlikle neden baş başa bıraktın Süsen" peçeteyle sessizce gözyaşlarımı sildim,ağladığımı belli etmek istemedim.Onun üzüldüğü kadar ben de üzgündüm,Ada her gün rapor veriyordu hem de istememe rağmen ama yine de üzülüyordum
"Kaçacak mısın Süsen böyle?Nereye kadar?Benden kaçsan da duygularından kaçabileceğini sanıyor musun?Sana zaman tanırdım Süsen hem de istediğin kadar ama böyle habersiz olmamalıydı bu gidiş.Ben burda her gün aklımı kaybedemezdim iyi misin diye"
'Dönüyorum bugün' dedim kısık çıkan sesimle
"Dönsen bile,dönsen bile
Bulamazsın beni bende
Araya ayrılık girmiş
Sen neredesin,ben nerede"
Arkadaşlar,gece gece Emircan İğrek dinleyerek böyle bir bölüm yazdım.Umarım beğenirsinizz,öptümmmn
Ömer'in amcası sizce nasıl biri çıkacak?
