1 Yıl Sonra
Ne kadar çok zaman geçse de üstünden bazı şeylerin kırgınlığı peşimi bırakmıyordu.Aynı şekilde özlem,kızgınlık,aşk...
Ömer 1 yıldır hayatımda yoktu.İlk başlarda belki yalnız kalmak istiyordur diye düşündüm,sonuçta herkesin en yakınını bile görmek istemeyeceği kendiyle baş başa kalmak istediği anlar olurdu.
Ömer'e bir hafta verdim sonra üstünden haftalar geçti,aylar verdim aylar geçti hatta belki de yıllar geçecekti ve ben onu bir daha hiç bulamayacaktım
Karakola gitmiştim-Ömer'in babasının olayı ile ilgili bilgi almak için- dosyaya gizlilik kararı konmuştu,oradan da elim boş bir şekilde ayrıldım.Seni asla affetmeyeceğim Ömer,beni bu bilinmezliklere hapsettiğin için
Evi de satmayı düşündüm bir ara ama sonra vazgeçtim.Ben Ömer kadar korkak değilim,anılardan kaçacak değilim.Hayat belki de bana korkak insanları sevmenin sizin için de bir korkuyu doğuracağını öğretiyordu bana.Bir daha birine aynı hisleri hissedebilecek miyim korkusu?Ya da hissetmek istiyor muyum?
Ada yanıma kadar gelmiş başımda bekliyordu,fark edince irkildim
"Ada,ölmemi falan mı istiyorsun canım?"
'Kızım sana kahve içiyor musun diye seslendim kaç kere.Sen ses vermeyince bir şey oldu sandım'
"Yok bir şey,dalmışım"
'Yine onu düşünüyorsun değil mi?'
"Hayır"
'Ben aslında sana bir haber vermeye geldim.Kaan aradı beni?'
"Evet" dedim heyecanla,hâlâ Ömerden bir haber beklemem ne kadar acınasıydı
'Bizimle konuşmak istediğini söyledi.Tek başına'
"Söyle zahmet etmesin hiç bunca zaman aklı neredeymiş acaba?"
'Ben aslında Kaan'a hak veriyorum'
"Efendim?Anlamadım"
'Ben de onun yerinde olsam bende uzaklaşırdım buradan.Düşünsene sen gidiyorsun ve kimseyle irtibata geçmek istemiyorsun,sadece ben biliyorum.Burada kalsam Ömer'in haline üzülürdüm,gitmek belki de en iyisidir' sinirden gülmeye başlamıştım artık
"Ne güzel ya!Herkesin empati yeteneği ben hariç herkese yetiyor,bana gelince herkesin ayarları bozuluyor.Ya beni niye kimse görmüyor?Mahvoluyorum ben burda,yine de ihanet edemiyorum anılara,anılarımıza.Kayboluyorum gittikçe" nefesimin tükendiğini hissedince devam ettim
"Belki de benim de artık bencilleşmem gerekiyordur" akan gözyaşlarımı elimin tersiyle sildim
Bildiğim tek bir şey vardı:Artık ağlayan kişi ben olmayacağım
Herkese selam.Uzun zaman sonra yazayım dedim💘
