Arkadaşlar sınav açıklanmış,ilk başta gözüm kararsa da insan alışıyor
Umarım istediğiniz yerleri kazanmışsınızdır💖
Bölümü attıktan sonra bir süre depresyona girmem lazım sanki öyle hissediyorum,tuhaf bir duygu karmaşası içindeyim ama bunu da atlatırız elbet
Ömer telefonu kapattıktan sonra bir süre kendime gelemedim de toparlanmam gerektiğini hatırlattım kendime.Belki yaptığım bencillikti ama yapmam gerektiğini biliyordum
Yanıma çok eşya almadığım için toparlanmam kısa sürdü.Ömer'in amcası kim bilmiyordum ve nasıl öğreneceğimi düşündükten sonra Ömer'in instagramına girdim.
Aslında olmayacağını bile bile geziyordum.Aşağılara kadar indiğimde artık ümidimi kesmiştim ta ki Gökhan Eren yazısını görene kadar
Heyecanla profiline girdim.Bir holding ismi vardı ve bütün bilgiler izle mevcuttu.Adres,telefon numarası vs.
Yeri direkt haritalarda açınca bize çok uzak olmadığı için sevindim.Bakalım Gökhan Bey'den neler çıkacaktı?
Uçaktan indiğimde küçük bavulumu da alıp Ada'yı aramaya başladım.Heyecanlı bir şekilde etrafına bakıyordu ve onun da elinde bir şeyler vardı.El sallamamla beni gördü ve koşarak yanıma geldi
'Off Süsen seni çok özlemişim ya' deyip sarıldı.Bende özlemiştim buradaki düzenimi ama inkâr edemezdim,uzaklaşmak iyi gelmişti
"Bende seni çok özledim,gel hadi taksi çağırmıştım."
Taksiye bindiğimizde heyecanlanmıştım.10 günün ardından adım adım yaklaşıyordum Ömer'e
'Ada,sormayı unuttum ama o elindeki ne?'
"Ah,salak kafam.Senin kuş kadar yemek yediğini bildiğim için dereotlu poğaça yaptım" kapağı açıp yemem için işaret ettiğinde gülerek yemeye başladım
'Ada,sana bir şey söylemem lazım'
"Biliyorum,o kızla Kaan manitalar.Umursamıyorum ama beğenmişim sadece Kaan'ı" demek istediğim bu değildi aslında
'Yaa fark etmene sevindim ama onu demeyecektim.Başka bir şey var sonra bu konuyu konuşuruz' ben böyle deyince bir poğaçanın hepsini ağzına atmış, konuşmaya çalışıyordu
"Hadi anlat kızım yoksa heyecandan hepsini ben yiyeceğim"
'Ömer'in amcasıyla konuşmaya karar verdim'
"Ne!Şaka yapıyorsun galiba ama baya gerçekçiydi yüreğime inanıyordu"
'Ciddiyim Ada'
"Ciddi olma Süsen.Bu kadar delirmiş olamazsın.Daha adamın nasıl olduğunu bilmiyoruz bile"
'Dışardan düzgün bir beyefendiye benziyor'
"Mafya olsa kafasında yazıyor sanki.Bende gelmezsem hayatta olmaz"
'Ada,gereksiz yere evhamlanıyorsun.Konuşup geleceğim'
"Külahıma anlat sen onu eminim gereksiz olduğuna.Ömer öğrenirse ne olacak?"
'Öğrenmeyecek yani inşallah'
Taksi ücretini ödeyip eve gideceğimiz zaman Ömergilin de arabasının orada olduğunu gördüm.Her ne kadar başka tarafa bakmaya çalışıp eve girmeye çalıştıysam da Liya ve Kaan koşarak yanıma geldiler.Sarılmalarına karşılık verdim ama Ömerden tık yoktu
Aşağı indiğinde bana bakmadan Kaan'a arabayı park etmesi gerektiğini söyleyip içeri girdi.Bu tavrını hak etmiyordum asla.Küs olsa bile en azından kuru bir hoşgeldini hak ettiğimi düşünüyordum
Kaan,zamana ihtiyacı var deyince kafamı sallayıp eve girdim.Zaman lütfen her şeyin ilacı olsun çünkü yavaş yavaş zehirlendiğimi hissediyorum
Penceremden karşı tarafa bakacağım sırada Ömer'i de oturaktan bizim eve baktığını görünce beni görmesin diye kafamı eğdim direkt.Bu ara hayalet modunda takılmam gerekiyordu
Huzursuz bir gecenin ardından uyanınca başımın da ağrımasıyla günümün nasıl geçeceğini anladım.Elimi yüzümü yıkayıp kot tulumumu giyip aşağı indim hemen.Ada kahvaltı hazırlamıştı ama hiç canım istemiyordu.Hazırlanmış halde görünce şaşırdım biraz
'Ada,sende mi bir yere gidiyorsun'
"Bende seninle geliyorum ve bu konu tartışmaya kapalı.Yoksa otur"
'Kahvaltı etmek istemiyorum tokum'
"Sandviç hazırlıyorum o zaman"
Bıkkınlıkla sandviçi elime alırken kapının çalmasıyla ona baktım.Hiç misafir havamda değildim.Ada,ben bakarım diyerek koşarak gitti kapıya
'Ada,kim gelmiş?'
"Ömer"
Bu bölüm aslında uzun uzadıya yazmak isterdim ama gerçekten yazamıyorum.Moralim yerlerde çünkü silerim belki sonra onu da bilmiyorum.Görüşürüz🫡🤍
