Ömer'in belimi tutmasıyla düşmesem de dengemi koruyamadığım için bütün aldıklarım etrafa saçılmıştı.Ömer sayesinde alıştığım otlu peynirli poğaça da...Üzgün bir bakış atıp kendimi toparladım
'Gördün mü yaptığını?Senin yüzünden bütün aldığım şeyler döküldü etrafa'
"Güzelim,ben seni tutmasaydım yerdeydin şuan"
'Artık o hitabı kullanmasan sevinirim.Eskiden midemde kelebek uçurtan şeyler şimdi midemi bulandırıyor'
Gözlerindeki kırgın ifadeyi görsem de umursamadım açıkçası ya da onun böyle düşünmesini sağladım.Bakışmayı kesip yere düşenleri toplayıp mutfağa gittiğimde bizimkiler kahvaltı yapıyordu.
Acaba Ömer yoktu da ben halüsinasyon mı görüyordum?
Efe,Ömer aşığı zaten;babam da olan bitene çok karışmıyor dersek ama yine de garip bir şey var:Annemin tepkisizliği
Mutfağa girmemle herkes daha çok gömülmüştü yemeğine
'Kim aldı Ömer'i içeriye?'
"Ben aldım abla"
'Bana sordum mu Efe?'
"Ne yapayım abla?Misafirlere karşı hoşgörülü olmamı sen söylemiyor muydun?"
'Hep sözümü dinlersin sanki!'
Efe'yi es geçip anneme döndüm
'Anne,peki sen?Daha sevgilimken karşı çıkıyorken nasıl sessiz kalıyorsun şuan?Kimse bir tepki göstermeyecek mi bu yaşananlara?' deyip tepki gösterdim.Aslında bu tarz cümleler kurmazdım ama bu sefer gerçekten birilerinin yanımda olduğunu hissetmeye ihtiyacım vardı.Kimse beni anlamıyordu,herkesin empati yeteneği ölmüştü resmen
Babam tabağıyla uğraşmayı bırakıp bıçağını tabağa bıraktı
"Süsen,kızım sen artık küçük bir kız değilsin.Kendi ayakları üzerinde duran,kariyer sahibi,kendi kararlarını kendi verebilen bir kadınsın artık.Annene de ben engel oldum bir şey demesin diye.İlişki ikiniz arasında yaşandı,ikiniz arasında bitecekse bitmeli.Biz her zaman senin yanındayız ailen olarak ama senin yerine Ömer'e tepki vermeyi ben doğru bulmuyorum" ben cevap veremeden çıkmıştı.Ciddi olduğu zamanlarda lafının üstüne laf eklenmesinden hoşlanmazdı
Salona geçtiğimde Ömer koltukta yayılmış oturuyordu
'Bir kitap yazsam başkahramanı sen olur musun?'
"Ne kitabı?"
'Yüzsüzlüğün Elli Tonu!!Bir de gelmiş koltukta yayılıyorsun.'
"Kitap ismi ne kadar da orijinal(!)
Ayrıca yapmadığım bir şey için neden utanayım"
'Aldatan da aldattım diyo zaten.Nasıl buldum sen burayı?Daha 1 gün bile olmadı'
"Aşkımdan yollara düştüysem demek ki pusula gibi yollar seni karşıma çıkardı"
Annem tam ben laf sokacakken mutfaktan seslendi
'Süsen!Sizi bölüyorum ama teyzen gelecek de acaba daha müsait bir yerde mi konuşsanız?'
'Gerek yok anne.Ömer de gidiyordu zaten.Hadi,yolcu yolunda gerekmiş'
"Valla sen gelmezsen bende buradan kalkmıyorum."
'Ömer,saçmalama.Kadın gelecek şimdi,kalk çocukluk yapma'
Elimle kolundan tutup çekmeye çalışırken Ömer de iyice koltuğa yapışmıştı.Ben çektikçe Ömer'in gelmesi gerekirken ben gidiyordum
Son gücümle çekerken Ömer kendini serbest bıraktı ve ben kucağına düştüm
"İki oluyor bu.Üçüncüde bırakmam yalnız"
'Böyle edepsiz cümlelerini yarı çıplak kapı açan kız arkadaşlarına söyle.Ayrıca ikidir YANLIŞLIKLA oluyor'
Mutfaktaki sesler salona doğru gelince kendimi toparlayıp doğruldum
'Yürü basket sahasının oraya'
Basket sahası akşama doğru kalabalıklaşıyordu,bu saatlerde neredeyse boştu
'Süsen,ben seni aldatmadım.Bak,biliyorum garip bu durum ama beni dinlemen lazım' kollarımı bağlayıp dinledim belki de inanmayacım şeyleri 'o gün için özel olsun istedim,yemekleri kendi ellerimle hazırladım o sırada da üstümü kirletmişim başta fark edemedim.Fark edince de hemen yenisini alayım dedim siz de o sırada gelmişsiniz zaten'
"Empati kurmayı denesene benimle Ömer.Ben seninle ilgili ailemde oluşan yanlış algıları yıkmaya çalışırken senin kapını,üzerinde senin gömleğin olan yarı çıplak bir kız açıyor.Ömer, kendini benim yerime koysana.Sen böyle bir durumla karşılaşsan böyle mi davranırdın bana?Daha en ufak şeylerde bile kırıyorsun beni
Ben bu durumda bile Allah kahretsin ki üzülmene dayanamıyorum"
'Süsen,bebeğim biliyorum senin için de zor bir durum ama gerçekten öyle bir şey yok' Ömer'in gözündeki çaresizlik gözyaşları benim de gözüme karışmış gibi gözlerim yanıyordu 'İstersen o kızı da getirtirim buraya.Anlatır sana bütün her şeyi.Siz geldiğinizde ben evde bile değildim Süsen'
"Zaman ver bana Ömer." Durduğu yerden yanıma gelip ellerimi tuttu
'Süsen,yapma bunu bize'
Ellerimi,ellerinin arasından çekip gittim.Duygularımla karar vermek istemiyordum eğer öyle karar verirsem bütün yaşadığımız şeyleri silip hayatıma devam edecektim
"Süsen!" arkamı dönmesem de adım atmayı bıraktım
"Annem üzerine yemin ederim ki seninleyken aklımla,kalbimle seni aldatmadım kimseyle ama bu şüphe varsa sende bu ilişkinin de devamlılığının bir önemi yok.Bitsin"
Ayy ben bu bölüm ikisine de hak verdim yaa.Yorumlarınız bekliyorum bebekler,öptümmm😚😚
