GÖKKUŞAĞI | GXG

Gökkuşağı'na

Sevgili gökkuşağı..

Bu kitabı kaçıncı yazışım hatırlamıyorum. Ama son kez yazmak ve hikayemizi bitirmek istedim.

Birini görmeden, dokunmadan, sesini dahi duymadan sevmek neymiş sen de tattım ve öğrendim.

Aynı şehirde ayrı iki kalp.

Seni rüyamda gördüğüm zamanı hatırlıyorum.
Bana sarılıp, ilk öptüğün an. Saçların ve yüzün çok güzeldi, kalbine nazaran.

Her şeyi tarihine kadar hatırlamakta benim salaklığım.. Unutkan olduğumu sanırdım.

Seninle ilgili her şey aklımdayken nasıl unutabilirim ki?

'Bizim için mutlu bir son yok' demiştin. Gerçekten de öyleymiş.

Ama.. Eğer isteseydin elimden geleni yapar, o mutlu sona ulaşmamızı sağlardım. Sana yazdığım o sözler dün gibi aklımda olsa da, onlar sana özeldi ve öyle kalmalıydı. O yüzden onlara yer vermedim.

Son bölümde sevdiğin şarkı var. Her dinlediğimde de aklımda sen varsın.

Her bir anımız aklımdayken seni nasıl unutabilirim gerçekten bilmiyorum. Bunları okumayacağını da biliyorum.

Sen benim için kapkara bir gökkuşağı olarak kalacaksın, sevgilim.

Bugün doğum günün. Dilerim hayatın kalbin gibi geçsin.

Bir de şey; Ev olmuşluğun var bana.

Okurlara..

Buraya kadar okuyan herkese çok teşekkür ederim. Hikayedeki 'Lena' bendim. Bir şeyleri değiştirerek de olsa yazdım, çoğu şeyin gerçek olmasını dilemezken.

Ama ne yazık ki çoğu gerçek.

Birini tekrar böyle seveceğimi sanmıyorum.

Bu kitabı "onun için" yazıyordum. Bu sefer "onu unutmak için" yazdım.

Başaramayacağımı biliyorum ama deniyorum.

Hikayenin sonunu merak edenler için;
Ben, onun bana dönmesini beklerken aldatıldım.

Lütfen ona kızmayın. Ben ona çok kez kızdım ama kırgınlığım önüne geçti.

Buraya son kez, onu unutmak için dinlediğim ve aslında beni paramparça eden şarkıyı bırakıp gidiyorum.

Teşekkürlerimle.. Lena.
.
.
.
.

Son.