Bakit ba ako hindi makatulog eh wala lang naman siguro yun para sa kanya. Beside his twenty na rin naman siguro May experience na rin yun tsaka hindi naman na tuloy eh "sayang naman" wait what was that? Bakit ganito Am I talking to myself? Bruhhh
Napatingin ako sa bintana at nakita ko kung gaano ka ganda ang langit. Puno ng butuin at maliwanag na buwan, bagay na hindi ko nakita sa Manila at kailangan ko pa talaga pumunta ng MOA para lang makita ito. Sinalubong ako ng presko at malamig na hangin.
Natigilan ako sa pagsusuklay ng buhok ko nang makarinig ako ng lalaking kumakanta. Ibinaba ko ang akong paningin at nakita kong naggigitara si Sean sa labas pero hindi lara sakin kundi para kay Vivian, isa rin sa mga katulong namin. Nakaramdam ako ng kirot sa aking dibdib lalo na nang magtagpo ang mga mata namin si Sean. May halong gulat ang mga mata niya pero napupuno parin ito ng pagmamahal para kay Vivian. Isinara ko na ang bintana dahil sa ayokong makita sila at ayoko ko ring maka istorbo.
"Kakaiba din pala siya at parang kanina ibang babae lang ang kausap" hindi na ako nag isip nang kung ano-ano at natulog na ako dahil wala naman akong mapapala.
*****
"Gising na po Señorita" nagising ako sa paggising sa akin ni Manang Ester
"B-bakit? Maaga pa naman ah" napatingin ako sa labas at nakita kong maaga na nga pero hindi pa naman ganoon ka tanghali
"Ipapasyal daw kayo ng lolo mo sa bukid" nagulat naman ako sa sinabi niya eh napakaaga pa tas bukid ang pupuntahan but I guess ganoon talaga at nasa probinsya ako
"Sige mag aayos na muna ako baba kaagad ako pagkatapos ko dito" nagsuot ako ng denim shirt saka crop top ma long sleeves. Sinuklay ko ang buhok ko saka nagliptint at nagpulbo. Nagdala din ako ng pantali bago bumaba at nakita kong nakahanda na din si Lolo
"Magandang umaga oo lolo at lola" agad namang ibinigay sa akin ni Lola ang isang balot ng cupcakes kaya agad ko itong kinuha sa kanya. "Salamat po" ngumiti lang siya saka iniabot kay Manang Ester ang isang basket
"Mag iingat kayo lalo kana Elona at first time mo doon. Kainin mo iyan habang nasa biyahe kayo at baka magutom ka "napatango naman ako saka pinagmasdan siyang kumuha ng bittle of milk sa ref. "Heto inumin mo at na kay Ester ang tubig" napatango ako saka niyakap si Lola dahil nagmamadali na si lolo
"Salamat po la. Una na po kami" napatango siya saka pinagmasdan kaming makaalis.
Nasa driver seat si Sean at katabi naman niya si Manang Ester habang kami ni lolo ay nasa likod. Tahimik lang kami habang kinakain ko na din ang ibinaon sa akin ni lola
"Pasensya kana at maaga kang nagising. Gusto kasi ng lola mong ipasyal kita sa bukid dahil isang buwang ka lang naman daw dito." Ngumiti lang muna ako dahil hindi ko pa alam ang sasabihin ko
"Ah okay lang po. Buti nga yun at may experience" napatango naman siya sakay bumalik na uli kami sa katahimikan.
Habang pinagmamasdan ko ang paligid ay para talaga akong nasa probinsya because I am really are. Napakagreen ng paligid, maraming ibon na lumilipag at iba't ibang hayop sa paligid. Ang ganda din ng mga rice terraces kahit hindi kasing taas ng Banaue Rice terraces. Nang makarating kami ay kitang kita ko ang lapad at ang ganda ng pagmamay ari ng pamilya namin.
"Magandang umaga Señor at Señorita" bati sa amin nang mha nadadaanan namin, I guess sila ang mga nagtatrabahi dito.
"Kita mo yan?" Turo ni lolo sa malapag na lupa na nasa palibit namin "lahat yan ay magiging sayo balang araw that's 65 hectares. Ganyan kalaki ang mamanahin mo" gulat na gulat ako after ko marinig yun. Grabe ang laki naman ng haciendang meron sila, kami.
"Nandito lahat ng mga baboy na meron tayo ija. Mula dito hanggang doon ay babuyan lamang yaan" gulat na gulat parin ako nang makitang ang dami ng mga baboy dito at ang cute pa ng mga little piggys.
"Ang laki naman po ng lupa at tsaka abg dami niyo pong baboy" bahagyang natawa si lolo saka iginala pa ako kung nasaan maraming bebe at meron ding ostrich na nakakatakot
"Dito naman ang mga pato,bebe, manok at mga ostrich nakapwesto" napatango nalang din ako dahil sa dami ba naman niyan
"I was 18 years old that time nang dalhin ako dito ng Daddy ko. Bumili siya ng lupa dito at ito na nga yon, bumili din siya ng sampong biik, also ten chicken, limang baka at limang kabayo para sa akin. Since then dito na ako tumira hanggang sa nakilala ko abg lola mo" Naptango nalang din ako kasi yun lang naman ang alam ko. Nag eenglish din pala sila pero kung makatagalog dinaig 1960 eh
"Ngayon po napalago niyo na po ng sobrang laki itong Hacienda. Bakit po hindi niyo dito ipinatayo ang Mansyon niyo?" Napatingin siya sakin saka itinuro sakin ang malaking bahay na may kalayuan sa amin
"Yun ang unang bahay namin ng lola mo ngunit nang maipanganak na ang mommy mo ay lumipat kami sa Bayan para malapit sa pinapasukan niya" napatango naman ulit ako at pinagmasdan ang malaki at mas lumang bahay
"Kaya po pala" Iginala na ulit ako ni Lolo sa kung saan ang mga baka at parang gusto ko din itry ang mga ginagawa nila na pagkuha ng gatas sa baka. Gumala din kami kung nasaan ang mga kabayo at nakita ko ang napakaraming kabayo na nasa harap ko, ang lalaki at nakakatakot
"Gusto mo bang sumakay?" Gulat akong napalingon kay lolo nang sabihin niya iyon
"Pwede po ba? Baka ihulog ako niyan" napatawa naman siya kase siguro halatang takot ako
"Don't you think makaka experience ka nito for free kung nasa manila ka?" Napangiei naman ako saka umiling
"HAHAH sige po ba" napatango naman siya saka pinaypayan si Sean para lumapit sa amin
"Sige si Sean na ang bahala sayo. Alalayan mo siyang sumakay sa kabayo niya. Si Winter ang ibigay mo sa kanya" napatango naman si Sean saka kinumpasan akong sumunod
"Alis na po kami Lolo" tumango naman siya saka ako niyakap
"Mag ingat ka at baka mahulog ka" tumango ako saka sumunod na kay Sean.
Bakit ba naman kasi siya lagi nakakasama namin tsk. Literal na mahuhulog ako nito
YOU ARE READING
PARALLEL BETWEEN US
Short StoryThis story tells about two worlds where we live. One is where we live in reality and the other one is where we live with our imaginations. I hope I didn't spoil you that much. Mas better na basahin mo muna to prove that you conclusion in your mind i...