PARALLEL BETWEEN US

CHAPTER 6

"ahhh! Lola!" Napasigaw ako sa sobrang sakit ng tiyan ko at namimilipat na ako sa sakit. Paggising ko sobrang sakit na ng tiyan ko and I don't know kung bakit.

"Ano yun Elona? Anong masakit sayo?" Nakita ko lumapit sakin si Lola at hinimas ang noo ko.
"Naku namumutla kana ija!" Alalang alala si Lola kaya halos mataranta na siya kung ano ang gagawin

"M-masakit po ang tiyan ko. Sobrang sakit po" agad namang nataraanta si Lola kaya pinatawag niya si Manang Ester

"Tawagin niyo si Mang Albert na buhatin si Elona at pupunta tayong Ospital!" Dali dali namang bumaba si Manang Estet para tawagin si Mang Albert

"Sandali lang ija! Naku ano ba kasi ang nakain mo at sumakit ang tiyan mo" pinunasan ni Lola ang pawis ko at nilagyan ng pampahid ang tiyan ko

Nang makaakyat na si Mang Albert ay agad niya akong Binuhay at ipinasok sa Kotse.

"Yuko po kayo Señorita" rinig ko utos ni Mang Albert kaya agad ko namang ginawa kahit hinang hina na ako

"Dahan dahan" rinig kong paalala ni Lola pero pagkatapos non ay nawalan na ako ng malay at sinakop na ng kadiliman ang paningin ko. Everything was black.

*****

Nang magising ako ay nakita kong naglalagay ng bulaklak si Sean sa Vase na nakapatong sa mesa malapit sa higaan ko. Habang pinagmamasdan ko siya napapangiti ako

'ang cute talaga niya'

Nagulat ako nang lumingon siya sakin kaya agad kong ipinikit ang mga mata ko. Siguro nakita na niyang gising ako shit tapos nakatingin pa sa kanya.

"Pwede kanang mag artista Señorita" napanulat naman ako ng mata ko saka dahan dahang umupo at inunat ang katawan ko

"N-nasan tayo? Bakit nandito ka?" Narinig kong tumawa siya kaya napasimangot tuloy ako.

"Ang galing! Grabe idol na kita Señorita!" Inirapan ko naman siya saka binato ng unan dahil tawang tawa talaga ang moko

'magaling pala ah'

"A-aray! Ang tiyan ko ang sakit" with nanginginig effects pa yan para kunwari totoo.

"Señorita tatawag na ba ako ng doctor? Parang gusto kong sabayan ang trip mo grabe nakakapaniwala! Baka hindi mo alam consistent high honored student ako" sinamaan ko naman siya ng tingin dahil auto tigil din ako sa arte ko ng marinig yun

"Tinanong ko?" Tawang tawang parin siya ngayon habang pinagmamasdang masama ang tingin ko sa kanya.

"Naku parang kanina lang masama ang pakiramdam pero ngayon masama na ang loob HAHAHA" Hindi ko napigilang mahampas siya ng sariling kamay ko dahil sa inis

'ayan deserve!'

"Ah Señorita masakit! May sugat ako diyan" bigala naman akong natigil at Tiningnan ko kung may sugat nga

"Parang wala naman ah. Masakit ba sorry di ko naman sinasadya eh ikaw naman kasi eh" halos hilingin ko na sa mundo na sakalin tong lalaking to nang makita kong tumatawa ulit siya

'nang uuto ba'to?'

"Parang mas qualified akong mag artista kesa sayo Señorita!" Inirapan ko lang siya hindi ko namang magawang habulin siya dahil naka dextrose ako

"Tawang tawa eh no?" Kita ko namang sumeryoso na siya ng mukha nang may kumatok sa Pinto.

Nang buksan niya ito ay mabilis na pumasok sina Lolo at Lola. Nakita kong may dalang prutas si Lolo at basket naman si Lola. Hindi pa ba kami uuwi?

"Kamusta kana ija?" Malambing na tanong Lola sakin kaya ngumiti naman ako

"Ayos naman po Lola. Hindi pa po ba tato uuwi?" Napatingin naman si Lola kay lolo na umiling.

"Bukas uuwi na rin naman tayo ija" napayango naman ako aaka ngumiti

"Sa susunod kapag malamig na ang gatas huwag mo nang inumin ha" napatango naman ako. Hindi ko naman sinabi ah pano naman nila nalaman yun

"O siya kumain na kayo ni Sean dahil tapos na kaming kumain ng lolo mo bago pa kami pumunta dito" napatango naman ako at inalalayan ako ni Lola na pumunta sa dining table para kumain.

"Salamat po" nakita kong nginitian muna ni Lola si Sean bago umalis. Tumungo kaagad siya kay lolo at nakita kon seryoso ang pinag uusapan nila

'ayos lang ba talaga ang lahat?'

"Anong iniisip mo?" Nagulat naman ako dahil kanina pa pala niya ako pinagmamasdan.

"Wala nu! Alang naman ikaw isipin ko" nakita kong napangiti siya kaya napangiti din ako

'kilig ka no?'

After naming kumain ay niligpit na ni Sean ang mga pinagkainan namin. Tumayo naman na ako since sobrang busog ako at kanina pa ako naiinip kakaupo. Sumilip ako sa bintana simce maganda naman ang panahon. Nakita kong masayang nagliliparan ang mga ibon, masayang nagtatakbuhan ang mga paslit at masayang magkakasama ang magpapamilya jasama ang naadmit na kapamilya nila.

"Gusto mo lumabas?" Napatingin ako kay Sean na kakatapos lang magligpit ng pinagkainan namin.

"Hindi na. By the way bakit ka pala nandito instead of Manang Ester?" Nakita kong nagulat din siya sa tanong ko na ewan ba kung saan ko pinulot

"Kasi nang malaman ng lolo mo ang nangyari sayo ay agad kaming dumiretso dito pero may kaulangang kunin sa bahay niyo si lola at lolo mo kaya ako na muna ang nagbantay sayo." Napatango naman ako sa mga sinabi

'daming sabi nakakaspeechless'

"Kasalanan to ng gatas eh edi sana nag aayos na ako ngayon sa mini classroom ko" I heard him chuckled kaya napabaling ako sa kanya and for the first time I saw him furrowed his left brows and smile like he's really happy

"Magpagaling kana po at magtuturo kapa sa mga estudyante mo" I was shock when start tapping my head and start laughing

'bakit ang saya mo naman ata Sean?'

Actually I really like it, yung ganito lang siya at hindi nagiging cold at tumatawa lang kasama ko. Do I really like you Sean? May pag asa ba ako, pwede pa ba?

"Pwede bang akin ka balang?" napatakip nalang tuloy ako ng bibig ko pagkatapos kung masambit iyon. The f*ck I'm saying shit.

Nakita kong nagulat din siya sa sinabi ko kaya napayuko nalang din ako sa hiya. Klaro ba talaga ang pagkasabi ko nun? NAKAKAHIYA

"A-anong sabi mo?" Nanlaki naman ang mga mata ko nang magsalita siya

"HAHAH sabi ko ang pangit ng design ng kwarto. Mas maganda ako magdesign eh" buti nalang din at dumating sina lolo at lola kaya nalugtad ako

"Sean hali kana at pupunta pa tayo sa Hacienda" napatango naman si Sean

Pinagmasdan ko lang silang umalis habang naiwan dito si Lola para magbantay sa akin.
Nakita kong stress na stress si Lola kaya nag aalala ako dahil palagi naman siyang blooming.

"Ayos ka lang po ba lola?" Tumango naman siya kaya isinawalang bahala ko nalang baka kasi ako ang stress

"Malapit ng matapos ang Pagtuturuan mo kaya magpagaling Ija" nakita kong nanunubig ang mga mata niya kaya agad ko siyang niyakap at napaiyak na nga siya

Napamahal na talaga ako sa kanila pero pano nalang kung aalia na ako kasi sa manila naman talaga ang buhay ko kasama si Mommy. I think mas lalo silang masasaktan that time, parang ayoko nalang umalis.

"Ayos lang ako lola. Okay na po ako don't worry okay?" I tap her back para naman gumaan ang pakiramdam niya

I know it's hard but I don't have choice...