"Ama nasılda geçirdin vazoyu abimin kafasına" diyerek gülmeye başlamıştı çocuk. "Senin için her şeyi yaparım abii" diyerek jungkook'a sarılmıştı Minji.
Jungkook hastaneden çıkalı on gün olmuştu. Artık iyileşmişti yaraları. Sevimli kardeşi Minji yanında olduğu için herşeyi unutmuştu.
On gündür odasındaydı. Sadece yemek yemek için odasından çıkıyordu, bazense hiç çıkmıyordu. Jungkook Sehun'u görürse rahatsız olacağı için Minji abisini odasından çıkmaya izin vermiyordu.
Geceleriyse Jungkook'un odasında kalıyordu, Jungkook yalnız kalırsa hem korkacak hemde Sehun her türlü odaya girip Jungkook'a zarar vere bilirdi.
Saat öğlene geliyordu. Ve Jungkook acıkmaya başlamıştı. Odasında kalmaktan bıkmıştı ve bu defa yemek için aşağı inecekti sonuçta Minji oradaydı ve o orada olduğu sürece kimse Jungkook'a dokunamazdı.
"Abi sen bekle ben senin yemeğim getireceğim tamammı"
"Hayır bende ineceğim yemeğe"
"Emin misin" diyerek abisinin gözlerine bakmıştı genç kız. Abisi onu onayladığında aşağı inmişlerdi.
Yemek sessiz geçiyordu. Tâki Jungkook'un babasının telfonu çalana kadar.
"Ödeyeceğim dedim. Gelmenize gerek yok"
"Ne?" Demişti babası sesi heyecanlı çıkıyordu.
O sırada kapı çaldı. Hizmetçi kapıyı açtığında eve orta yaşlı, takım elbiseli çekik gözlü adam girmişti arkasından ise dört tane iri bendenli, siyah tenli adamlar. Her kes neler olduğunu düşünüyordu, sessizliği bozan sehun'un kısık sesi oldu.
"Baba bunlar kim?" Jungkook'un gözleri anında Sehun'u bulmuştu.
"Nereye kadar kaçacağını düşündün bay Jeon"
"Sen ne cürretle benim evime gelirsin!" Demişti babası sesi kısıktı fakat sinirli olduğu belliydi.
"BANA SESİNİ YÜKSELTME! BANA BORÇLU OLAN SENSİN" DEMİŞTİ
"Borcumu ödeyemeyeceğimi iyi biliyorsun o kadar parayı ben ömrüm boyunca çalışsam ödeyemem"
"O zaman karşılığında başka şey vermen gerekiyor değilmi?" Diyerek pi(ç)s şekilde Jungkook'u süzmüştü. Jungkook bunu fark etmiş titremeye başlamıştı düşündüğü şey olamazdı değilmi? Adam istese bile vermezlerdi diyilmi Jungkook'u o adama.
Adam kafasıyla Jungkook'u göstererek "Şu küçük çocuğu istiyorum" demişti.
Babası kafasını döndererek bakışları Jungkook'u bulmuştu. Biraz düşünür gibi yapıp bakışları adamı bulmuştu.
"Alabilirsiniz" demişti o anda küçük çocuğun dünyası başına yıkılmıştı. Boğazı düğümlenmiş, gözleri dolmuştu.
"b-baba" diye bilmişti.
Minji şoku yeni atlatmış bağırmaya başlamıştı.
Biricik abisini alamazlardı ondan. Alırlarsa kesin öldürür yada akıla gelmeyecek şeyler yapıp, babasının intikamını ondan alırlardı.
"BENİM ABİM HİÇKİMSENİN KUKLASI DEĞİLL! HİÇKİMSE ONU BENDEN ALAMAZ!" diyerek babasının üzerine yürüyerek göğüslerini yumruklamaya başlamıştı. Konu abisi olunca gözleri hiçkimseni görmüyordu.
Gözleri dolmuştu.Babasıysa ne yapacağını bilmiyordu. Eğer Jungkook'u vermezse intikamı kendisini öldürerek alırlardı. Borcuysa o kadar fazlaydıki o rakamın ismini bile bilmiyordu. Tek çıkış yolu Jungkook'u vermekti.
"YEMİN EDERİM BU EVDEN BİRİNİ ÖLDÜRÜRÜM ABİMİ VERİRSEN!"
Hiçkimse minji'nin çığlıklarını aldırmıyordu. Sehun'sa sevinmişti.
Patron olan adam "çocuğu alın" emrini verdikten sonra adamlar yürüyerek jungkook'u kolundan tutarak götürmeye başlamışlardı jungkook ağlayarak çırpınmaya başlamıştı fakat boşunaydı adamlar çok güçlülerdi.
•••
Selam!
Bölüm kısa olabilir kusura bakmayın. Jungkook'u borç karşılığında alan adamın Taehyung olduğunu düşünüyor olabilirsiniz fakat Taehyung değil.Hoşunuza gittiyse yorum ve oy verebilirsiniz. Hoşçakalınn<3
(446 kelime)

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Taciz'in bedeli
FanfictionKimsenin yaklaşamadığı korkunç ve sert mafya Kim Taehyung, yolda gördüğü tacize uğrayan küçük çocuğu evine alır ☆düzyazı Semetae Ukekook DÜZENLENECEK