Taciz'in bedeli

10

Selam. Nasılsınız?.

Saçma bi bölüm için hepinizden şimdiden özür diliyorum.

İyi okumalar meleklerim. Sizi seviyorum💖❤
________________________________________
●●●

Sonraysa b-beni yere f-fırlattı.

İşte her şey şimdi başlıyordu beni bi odaya g-götürdü. İçerde üç-dört kişi vardı...

_______

"Kolumdan tutup yere fırlattı. A-adamlaraysa 'alın size sürtük' dedi." Çocuk titremeye başlamıştı ve şiddetlice ağlıyordu. "Benim gerçekten bi suçum yok hyung yemin ederim ben kötü biri değilim" dedi kısık çıkan sesiyle

"Tamam ağlama. Senin bi suçun olmadığını biliyorum. Şimdi uyu geri kalanını yarın anlatırsın" demişti esmer tenli. Odadan çıkıp dakikalar sonra geri dönerek elindeki pijamaları çocuğa vermişti. Kendi bedeni büyüktü ve pijamalar kendinin olduğundan çocuğa büyük olacağını biliyordu ama yapacak bişey yoktu. Odadan çıkıp kendi yatak odasına gidip kendini yatağa atmış çocuğun anlattıklarını düşünm
üştü.

Çocuk olanları anlattıktan sonra resmen gözü dönmüştü.

O adamları bulduğunda hiç kimsenin aklına bile gelmeyecek işgenceleri uygulayacağına yemin etmişti. Masum bi çocuğa bunları yapanın yanına kalmayacaktı yaptıkları.

...

3 saat sonra

Çocuk acıdan yatakta kıvranıyordu kasıkları sızlıyordu. Katlanamayacak kadar fazla acıyordu.

(azmadı imana dönün :))

Bir saat önce uyanınca ağrısını fark etmişti fakat geçeceğini düşünüp taehyung'a söylememiş boşuna rahatsızlık vermemişti. Artık acı katlanamaz hale geldiğinden Taehyung'a haber vermeliydi. Yavaşca yatakta oturur pozisyona geçip daha sonra yavaşca ayağa kalktığında altındaki sıcaklığı hissetmişti. Dönüp yatağa baktığında kan olduğunu görmüş ağlamaya başlamıştı. Kandan çok korkuyordu.

Ayaklarındaki sargıyı umursamadan ağlayarak adımlarını kapıya yönlendirdi. Her adım attığında ağrı çoğalıyordu. Odadan dışarı çıktığında dört tane kapı vardı Taehyung'un odasının hangi oda olduğunu bilmiyordu. Kendi odasının tam yanındaki odaya yavaşca adım atıp içeri girdiğinde Simsiyah büyük bi oda onu karşılamıştı.

Odaya adım atıp yavaşca esmer tenliye seslendi "hyung" sesi çok kısıktı bu yüzden taehyung duymamıştı. "Hyung" dediğinde bu defa taehyung yavaşca gözlerini açıp yatakta doğrulmuştu.

Soğuk sesiyle "ne oldu" demişti. Çocuksa sesinden ürkerek daha yeni duran gözyaşlarını yeniden dökmüştü. Ellerini gözlerine götürmüştü tıpkı elinden şekeri alınan çocuklara benziyordu. Taehyung'un kötü tepki vermesinden korkarak söylemekten vazgeçmişti. "B-ben sizi rahatsız ettiğim için özür dilerim" diyerek arkasını dönüp giderken büyük olan çocuğun pijamasındaki kanı fark etmişti.

"Hey-" demesiyle çocuğun küçük bedeni sert zemine düşmüştü. Büyük olan telaşla yataktan fırlayıp çocuğu kendine getirtmeye çalışmıştı fakat çocuk hiç bir tepki vermemişti.

...

Küçük uyandığında karşısında Taehyung'u görmeyi beklemiyordu.

"Neden söylemedin!" Dediğinde küçük olan irkildi.

"N-neyi?" Derken gözleri dolmuştu.

"Beni uyandırdın daha sonra rahatsız ettiğin için özür dileyip gittin! Madem bişey söylemeyeceksin neden beni uyandırdın" diye kükremişti adeta çocuksa bişey diyemeden ağlamaya başlamıştı.

Korkuyordu.

...

Taehyung en son bağırıp odadan çıkmıştı. Hava kararmıştı ama hala ne gelen ne giden vardı.

Jungkook yataktaydı. Küçüklükten beri uslu çocuk olmuştu ve şimdide öyleydi bu yüzden sıkılsa bile bi odada hiç bir şey yapmadan sakin kalabiliyordu.

Yataktan kalkıp gitmek istiyordu fakat Taehyung ona kızabilirdi.

Biraz daha düşündükten sonra yavaşca yavaşca ayağa kalkarak odadan çıkmış merdivenlere doğru adımlamıştı.

Aşağı indiğinde mutfaktan sesler geliyordu. Yavaşca mutfağa adımlayıp içeri girdiğinde yirmili yaşlarında genç bi kızın yemek yaptığını gördü.

"Merhaba" dediğinde kız dönüp jungkook'a bakarak gülümsedi.

"Selam. galiba bu evde yenisiniz."

"Evet yeniyim."

"Hizmetçi filanmısın?" Diye sorduğunda jungkook duraksayıp "şey.. ben hayır hizmetçi değilim" demişti.
...

Jungkook büyük kanepede oturmuş Taehyung'u bekliyordu. O sırada kapı açılıp içeri sinirli Taehyung girmişti. Sinirden yüzü kıpkırmızı olmuştu.

Çocuk çok korkmuş oturduğu yerde biraz daha küçülmüştü oysaki Taehyung'un her günü böyle sinirlenerek geçiyordu.

O çok sinirli biriydi.

Taehyung salona geçtiğinde çocuk hemen oturduğu yerden kalkarak kanepenin yanında ellerini önünde birleştirip bakışlarını ayağına indirerek durdu. Kenardan bakıldığında tıpkı suç işleyip daha sonra suç üstü yakalanan çocuklara benziyordu. Ama tam aksine o çok uslu ve saf çocuktu.

Büyük olan adımlarını yemek masasına yönlendirerek msaya göz gezdirdikten sonra "ben yemeyeceğim sen otur ve yemeğini ye" dedi soğukkanlılığıyla daha sonra merdivenlere yönelerek üst kata çıkarak gözden kayboldu.

...

Jungkook yemeğini yedikten sonra odasına çıkmıştı fakat onu rahatsız eden bi şey vardı.

Minji.

Kaç gündür Minji'yle konuşmamıştı. Büyük ihtimal Minji kaç gündür kendisini odasına kapatıp hiç kimseyle konuşmamış hep ağlamıştır.

Jungkook kardeşini iyi tanıyordu.

Fakat Minji'ye nasıl ulaşabilirdi? Biraz düşündükten sonra hizmetçilerden tülüfonlarını isteyip kardeşini aeamak kararına gelmiştu. Şimdi hizmetçiler mutfakta olmamılardı zaten jungkook yemüğini bitireli çok olmamıştı. Kalkarak aşağı inip mutfak kapısının önümde cesaretini toplayıp yavaşca içeri girmişti. İçerde üç tane çalışan vardı. "Şey.." demişti orada olduğunu bildirmek için kadınlar jungkook'a baktığında çocul yeniden konuşmaya başlamıştı.

"Benim acil birini aramam gerek acaba telfonunuzu verebilirmisiniz?"

Yemekten ömce mutfakta gördüğü kız ona aşağılayıcı bakışlarla bakarak "hey bana sakın telefonun olmayacak kadar enayi olduğunu söyleme" diyerek gülmüştü. Diğer kız onu aldırmayarak

"Taehyung beyin izni olmadan sana telefon veremeyiz. İstersen git Taehyung beyden izin al daha sonra verelim"

Demişti nazik bi şekilde. Çocuk başını eğip teşekkür ettikten sonra mutfaktan çıkıp adımlarını üst kata yönlendirmişri.

Kapının önüne geldiğinde içeri girip girmemek konusunda kararsızdı. Biraz önce Taehyung sinirliydi bu yüzden içeri girmeye korkuyordu.
...

(776 kelime)

Sınır: 50 yorum 50 oy