Freed

Chapter 3: Wildfire

Cassidy's POV

I'm no princess. I don't live in a castle and I don't do those elegant shits too well. And that was proven when instead of birds chirping in the background, I woke up with the sound of cars from the outside. 

I pulled my blanket to cover my naked body but something forbids me to do so.

"Mikee, move your leg. I feel cold." I told him as I tug the blanket with more force. He mumbled something before he pulled the blanket and covered me with it.

When I snuggled in comfort with my blanket, I once again closed my eyes. I was about to fall into the depths of sleep when I heard knocks on my door. I didn't answer but I heard the door open and Lovely ran towards me. She then started shaking my body.

"What the fuck, Lovely?" I told her, my voice laced with irritation. Instead of feeling scared, she just beamed at me.

"Aga-aga ang init ng ulo mo. Eh pareho lang naman tayong nadiligan kagabi." pilyong sabi niya bago kinurot ang pisngi ko pero pinalis ko lamang ang kaniyang kamay.

"You're wrong." I said habang hinahanap ang damit ko. Hindi ko ito mahagilap kaya dinampot ko na lamang ang t-shirt ni Mikee sa gilid ng unan ko at iyon ang isinuot.

"What do you mean I'm wrong? You're both naked on the same bed. Anong ginawa nyo ng nakahubad? Nagbato- bato pick?" I rolled my eyes on her when she even pointed the bared back of Mikee.

I looked at her dead in the eyes but she never backed down.

"Nadiligan ka kagabi. My flower got watered just this morning. That's different." sambit ko bago tumayo at dumiretso sa banyo. I heard her squealed before I closed the door. Masyadong mababaw ang kaligayahan niya. 

Today is the official start of the new administration. No wonder na kahit tila ang sigla ng boses ni Lovely ay sumasalamin pa rin sa kaniyang mata ang kaba.

After I took a quick shower, l immediately went down the kitchen only to see the three of them having their breakfast already. I joined them with a simple nod before I sat down beside Mikee.

"Told you nothing will happen. Alas diyes na pero tahimik pa rin. Napa-paranoid lang kayo to think na parang magkakaron ng gyera dahil lang sa walang batas." Lovely quoted with a giggle.

"You don't know what you're talking about. Hindi rin natin alam ang tumatakbo sa isipan ng mga tao. Little did we know, baka may nagpaplano na rin na patumbahin tayo." sagot ni Roman atsaka nilgyan ng hotdog ang plato ni Lovely. Tahimik lang ako na sumandok at nagsimulang kumain.

"Woy di mo sure ah. Naging mabait naman tayo eh. Sikat din kami ni Cassy." nakangusong sambit pa ni Lovely.

"Sikat kayo na ibully at pagtripan sa school." sagot muli ni Roman. Tahimik lang kaming kumakain ni Mikee sa kabilang parte ng lamesa habang naglalambingan ang dalawa sa harap namin.

"You showered na? Di mo man lang ako inintay." Mahinang bigkas ni Mikee, sapat lang para ako ang makarinig.

"Sino ka ba?" mataray na sagot ko naman. He laughed a little bago bumalik sa pagkain.

"Kailan kaya magsisimula lahat?" bored na sambit ko sa sarili bago kagatan ang hotdog sa tinidor.

"Soon." mahinang sagot ni Mikee.

I was about to answer when we heard a commotion outside. Nagkatinginan kaming apat bago nagmamadaling lumabas para makita ang nangyayari. And we were greeted with a gunshot.

"No!!! Why??? Walang kasalanan sayo ang asawa ko! Magkumare tayo. Why would you kill him?" tangis ni Aling Nena, ang kapitbahay namin sa kabila, habang hawak ang duguang bangkay ng kaniyang asawa. Tinignan ko ito ng maigi only to see that his head was shot. Remnants of brain parts are scattered on their lawn.

"Kumare? Nirape ako ng gagong yan nung nag-inuman tayo! Sabi niya masyado na daw maluwag ang puke mo simula nang pinasukan niya ng itim na dildo. Simula noon, ang dumi-dumi na ng tingin ko sa sarili ko." tila nababaliw na wika ng kausap ni Aling Nena na si Margareth, ang kanilang kasambahay.

"Hindi yan totoo! Mabait ang asawa ko!" sigaw pabalik ni Aling Nena bago tuluyang bitawan ang kaniyang asawa.

"Sabihin mo yan sa batang dinadala ko ngayon!" 

Rinig ang impit na pagtili ni Lovely nang muli kaming makarinig ng putok ng baril. Sa pagkakataong ito, nanggaling naman ito sa may kalsada. And there, we saw a dead body. Nakaharap samin ang mukha nito kaya kitang-kita namin ang dilat na mga mata nito na tila nakatitig samin habang bahagyang umaagos ang dugo mula sa bibig nito. Ang puting damit na suot nito ay nababalot na din ng kulay pulang likido, partikular na sa may bandang dibdib kung saan tila nanggagaling ang pag-agos ng dugo.

"Ikaw ang may kasalanan kung bakit ako bumagsak sa Math! Kung pinasa mo lang sana yung project natin ay di sana di ka na patay ngayon." bigkas ng isang batang estudyante na sa tantya ko'y nasa ikasampung baitang pa lamang, sa bangkay sa kaniyang harapan. Palakad na sana siya palayo nang bigla siyang sagasaan ng isang kotse. Anlayo ng tinalsik ng katawan ng bata at bakas din ang dugo sa bumper ng puting sasakyan.

"Oh my gosh! I'm sorry. I didn't meant to..." natigil sa pag-iyak ang ginang mula sa kotse nang mamataan niya ang isang lalaki na patakbong lumalapit sa kaniya habang may dalang baril mula sa isang bahagi ng kalsada. Dali-dali siyang pumasok muli sa sasakyan atsaka pinasibad ang kotse. Nasagasaan niya ang bangkay sa kaniyang harapan, dahilan para tuluyang madurog ang ulo nito. Abot hanggang sa kinatatayuan namin ang malutong na lagatok ng pagkadurog ng buto mula sa patay.

Rinig ko ang pag-iyak ni Lovely sa gilid ko at ang paggiya sa kaniya ni Roman papasok muli sa bahay. Ngunit nanatili lang akong nakatulos sa kinatatayuan ko.

I can hear shouts, cries, gunshots, fires, agony, and despair. I can smell the addicting stench of gun powder and blood in the air. I can feel the shiver and thrill of the overwhelming feelings around me.

Tumingala ako and I gazed upon the clear sky. So peaceful. It looks so peaceful amidst the chaos that is happening below it. I closed my eyes and absorbed everything. Music... Everything's a music to my ears.

I was interrupted when I felt someone held my arm and pulled me inside the house.

"What were you thinking Cassy? Bakit nakatayo ka lang doon? Gusto mo ba madamay sa gulo???" Pasigaw na tanong sakin ni Roman, but I couldn't care less. Nakayuko lang ako habang nakatingin sa sapatos ko.

Anger is often represented with fire. But hatred is wildfire. Madaling makahawa, madaling kumalat. Maliliit lang ang dahilan ng kanilang mga galit ngunit tingnan mo ang naging resulta. Hindi magtatagal at kakalat na din ang isa pang amoy sa paligid na para sakin ay ang pinakamabango at pinakanakakaadik. Revenge.

Inangat ko ang ulo ko at sinalubong ang malamig na titig ni Mikee mula sa likod ni Roman. And for the first time in years, I smiled.