-Kanka Leya'nın dediklerini duymadın mı?
Ne yani sevinmemi mi bekliyordu?
Garip hissediyorum neden acaba!
-Heyy!
Göz devirerek,Ülkü'ye cevap vermem gerektiğini anladım.
-Duydum Ülkü!
-Kızım mutlu olsana biraz ya!
-Niyeymiş o?
-Bilmemm,aslında Leya eniştemin-
-Ülkü!
-Yani Çağan'ın sana aşık olduğunu söyledi.
-Eeee?
-Aslında sende haklısın bunu zaten herkes biliyor.
-Ülkü!
Çantamla sırtına vurmaya başlamıştım;
-Ananı!
Gülümsedim,
-Tuana birşey diyeceğim ben sana.
-Ülkü çok yorgunum ya.
-Ya bari evde göstereyim!
Neydi bu sabahtan beri göstermek istediği önemli şey?
-Tamam Ülkü!
-Tuana küstüm ben sana!
-Allah'ım ya nedenmiş o?
-Yağız bizi bırakacaktı ama sen izin vermedin!
Gülümsedim,trip atıyordu aklınca.Evde herşeyi öğrenmek için bana vicdan azabı çektirecekti,"Kanka beni zaten o kadar yürüttün,herşeyi anlatacaksın!"
diyecekti.
-Ben sana Ülkü Allah rızası için sende benimle gel mi dedim?
-Yo-
-Eee?
-Aaa,eve gelmişiz!
Koşarak eve gittiğimizde kendimi koltuğa attım.
-Aşkım şimdi ben yemeği hazırlayayım sonra uzun uzun konuşuruz.
-Tamam Ülkü.
Başım çatlayacaktı,Allah'tan yarın hafta sonuydu.
Cuma günlerini çok seviyorum..
İlk kez o gün konuşmuştuk..
-Tuanaa!
-Efendim Ülkü?
-Damla ve Yiğit'i gördün mü?
Fazla yakınlardı bu benimde dikkatimi çekmişti.Damla'nın Yiğit'i,Yiğit'in de Damla'yı sonuna kadar hakkettiğini ve yakıştıklarını düşünüyordum.
-Neden ki?
-Yani bilmiyorum çok yakınlar..
-Evet benimde dikkatimi çekti.
-Ne düşünüyorsun?
Beni neden hesaba çekiyor gibi hissediyorum?
Konu bize gelecek diye korktuğum için biraz duraksadım.
-Yiğit...onun mutlu olmasını isterim.Damla onu çok seviyor,bize iyi tarafını göstermesede çok iyi bir kız bence.
-Anladım..
Ülkü'nün yüzü düşmüştü,anlayamamıştım.
-Ne oldu şimdi,niye yüzün düştü?
-Y..yo..Ne alakası var?
Birşeyler vardı ama üstelememiştim.
Bacağım birden titremeye başlamıştı,
-Ülkü bacağım!
