Eve gittiğimde babama bütün olanları anlattım. Kendini çok suçlu hissettiğini söyledi. Özür diledi. Keşke o an yanında olsaydım dedi. Bana sımsıkı sarıldı. Kokumu içine çekti. Ve sonra yatıp dinlenmem için beni zorladı. Bugün çok yorucu bir gündü. Tekerlekli sandalyemi odama doğru sürdüm. Üzerimi değiştirdim .Camı açıp odayı havalandırdım ve yatağıma geçtim. Gözlerimi kapattığımda gözümün önünde bir yüz belirdi.
Ayaz...
Bana yardım etmesi, destek olması, beni güldürmesi, kokusu, gözleri, gamzeleri, bana anlattıkları, benim ona sarılmam... Hepsi birer birer geçti gözümün önünden. Kalbim hızlanmıştı yine. Anlayamıyordum neden bir anda kalbim hızlanmaya başlıyor.
Yavaş yavaş uykunun kollarına kendimi bıraktım.
Gözlerimi açtığımda güneş yeni yeni doğuyordu. Tam tekrar gözlerimi kapatacağım sırada komodinimin üzerinde bir şey gördüm. Bir kutu... Kaşlarımı çattım,gece yatmadan önce böyle bir kutu yoktu yanımda. Nereden gelmiş olabilirdi? Pencereye doğru baktığımda pencerenin açık olduğunu gördüm. Birisi pencereden içeri girip bu kutuyu komodinimin üzerine koymuş olabilir miydi? Daha fazla dayanamayıp kutuya uzandım. Kutuyu açtığımda gözlerime inanamadım. İçinde bir not ve son model bir telefon vardı.
Not yazan kağıdı elime aldım ve okumaya başladım. ''Hep gülümseyerek kullan bu telefonu Bal. Ben seni telefonuma kaydettim. Şimdi sıra sende ;) İstediğin her an yaz bana. Ve istediğin her an ara. Ben hep telefonun başında olacağım...''
Notun arkasını çevirdiğimde bir telefon numarası vardı.
Kim olduğunu tahmin etmek zor değildi. Telefonumu çaldırdığımı bilen iki kişi vardı. Biri babam diğeri de Ayaz'dı. Babam bana böyle hitap etmezdi. Ve onun telefon numarasını biliyordum. Bu onun telefon numarası değildi. Geriye kalan bir kişi vardı :Ayaz.
Telefon kutusunu elime aldım. Ve açtım ,içinde gerçekten de güzel bir telefon vardı. Telefonun açma kısmına basılı tuttum. Telefon açıldı. Telefonun içine bir göz gezdirdim. Hemen onu kaydettim. ''Beyefendi ama Gamzeli :)'' Gülümsedim.
Ona mesaj yazacaktım. WhattsApp'a girdim ve arama kısmına onu kaydettiğim şekilde arattım. Mesaj yazmadan önce profiline girdim. Profil fotoğrafının üstüne tıklatıp büyüttüm.Arabanın içerisinde çekildiği bir fotoğraftı ve çok güzel görünüyordu.
Bi 10 saniye kadar fotoğrafına baktım. Sonra mesajlar kısmına girdim ve yazmaya başladım.
Siz~Teşekkür ederim. Gerek yoktu. Ben zaten bugün telefon bakmaya gidecektim."
Mesaj gittiği anda çevrim içi oldu.
~Ama ben sen telefon alana kadar bekleyemezdim:)
Yüzümde bir gülümseme belirdi. Kalbim yine hızlanmıştı. Whattsapp'tan çıkıp rastgele bir şarkı açtım.Çalan şarkı "Kaybolurum Gülüşünde"ydi.
~Çok güzel gülüyorsun.Mesajı gördüğümde ağzım açık kaldı çünkü bu kadarı da tesadüf olamazdı.Şarkı,benim gülümsemem ve onun bana "Çok güzel gülüyorsun" demesi...
Siz~Nereden biliyorsun gülümsediğimi?
~Tahmin etmek zor değil.
~Az önce rastgele bir şarkı açmıştım "Kaybolurum Gülüşünde" ve o anda sen bana çok güzel gülümsüyorsun dedin.
~:) Şarkı bile biliyormuş ne kadar güzel gülümsediğini.
Kalbim göğüs kafesimin içerisinde çırpınıyordu.Konuyu değiştirmem gerekiyordu yoksa burada kalbimin hızından ölebilirdim.
Siz~E biz hâlâ tanışamadık.
Yani laf üzerinde tanıştık.
Kaç yaşında olduğunu,ne iş yaptığını vs. bilmiyorum. Sen de beni bilmiyorsun.~ Tanışalım o zaman.
Siz~Kaç yaşındasın?
~23 yaşındayım.Sen kaç yaşındasın peki?
Siz~20. Ne iş yapıyorsun?
~Ben bilgisayar mühendisiyim. Ama şu an çalışmıyorum.
Siz~Neden?
~Olanlardan sonra ara verdim.Ve bir süre daha böyle devam edeceğim çünkü kafamı toplayamıyorum.
Siz~Anladım.
~Sen ne iş yapıyorsun?
Siz~Ben çevirmenlik yapıyorum.Yabancı dizileri,filmleri,kitapları ve tiyatro metinlerini Türkçeye çeviriyorum.
~Neden seçtin böyle bir işi?
Siz~Hem İngilizcede iyiyim.Hem de dışarıda bana göre bir iş yok.Evde iyi oluyor.
Nelerden hoşlanırsın?~Kitap okumak,müzik dinlemek,film izlemek.
Siz~Benim de aynı. Ne bir eksik ne bir fazla.Bir arkadaşın ya da sevgilin var mı?
~Sence var mı bir sevgilim?Siz~Olabilir,sonuçta bu kadar yakışıklı,tatlı ve iyi bir insanı kim istemez ki?
~Öyle mi?:) Buna sen de dahil misin?
Kalbim yine hızlanmaya
başlamıştı.Ve yanaklarımın kızardığını hissedebiliyordum.Siz~Bilmem dahil miyim ki?
~Zaman gösterecek Bal;)
Gülümsedim.
Siz~Zaman gösterecek.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Elimden Tut
Roman pour AdolescentsBabası tarafından hayatı çalınmış bir kız... Kaybetmeye alışmış bir adam... Kader onları hayatın her noktasında birleştiriyordu.Ama onlar bunun farkında değildi.