MEDYA: Elisa Avan
MEDYA: dolu kadehi ters tut - gitme
arabalara binip eve giderken korumalar sanki bana bir şeyler söylemek istiyor gibiydi.
en yakın korumam olan Mert'e sordum.
"ne söyleyecekseniz söyleyin ağzınızı kapatıp açıyorsunuz bir şey mi oldu?"
"Elisa hanım" dedi ve durdu. ay yok bunlar beni çıldırtmak istiyor.
"Elisa hanım, bunu biz söyleyemeyiz sizin annenizden duymanız daha iyi olur" noluyo ya
"ne demek söyleyemezsiniz tamam bende annemi ararım" tam telefonu çıkaracaken Mert beni durdurdu.
"eve gidince sorun telefonda olmaz" artık sinirlenmeye başlıyordum ama daha da üstelemeyip tamam anlamında kafamı salladım.
eve vardığımızda Mert gelip kapımı açtı. Hızlı adımlarla eve doğru yürüyüp kapıyı çaldım.
evimizin temizlikçisi Hayriye abla kapıyı açtığında "bir şey mi oldu Hayriye abla neden gözlerin kırmızı olmuş" dedim çünkü ağlamaktan olduğu belliydi.
"içeri gel kızım annen seni bekliyor" deyip sorumu cevaplamadı. ne oluyor bu evde ya içeri adım attıkça kalbim sıkışıyor gibi hissetmeye başladım.
içeri girip annemin yanına gittim "anne ne oldu? neden ağlıyorsun"
"gel kızım" hemen gidip annemin yanına oturdum.
mutfaktan bir bardak suyla yanımıza gelen burak'a şaşkın gözlerle bakıyordum.
"Burak senin ne işin var burada?" soru soran gözlerle Burak'a baktığımda kafasını eğdi
"artık biri anlatacak mı neler olduğunu? ayrıca babam nerede"
babam deyince annem daha çok ağlamaya başlamıştı.
annem ağladıkça benimde gözlerim dolmaya başladı. annem ağlamasını biraz olsun durdurabildiğinde konuşmaya başladı.
"kızım babana saldırı düzenlenmiş şuan hastanede yatıyor"
"Ne kim düzenlemiş?"
"anne sen ne dediğinin farkında mısın?"
"kızım sakin ol Burak araştırıyor zaten" annemin söyledikleriyle Burağa döndüm
burakta evet anlamında kafasını sallamıştı.
"siz neden babamın yanında değilsiniz peki"
"kimseyi almıyorlar bizde evde seni alıp gidelim dedik"
"tamam ben hazırlanayım çıkalım o zaman"
"tamam" dedi annem hızlıca merdivenlerden çıkıp odama girdim.
kısa bir duşun ardından üzerime siyah pantolon t-shirt ve ceketimi alıp aşağı inmeye başladım.
merdivenlerin başında beni bekleyen Burağ'ı gördüğümde hızlıca inip yanına gittim
"annem nerede?" dedim çünkü oturduğu yerde değildi.
"arabada seni bekliyor çok bekletmeden hemen gidelim" hızlıca kafamı sallayıp dış kapıya doğru gitmeye başladık. 20 dk süren yolculuğun ardından arabadan hemen inip hastaneye gitmeye başladık. babamın yattığı kata geldiğimizde kapının önünde çok fazla koruma vardı
normalde korumalara alışmış olsam bile bugünden sonra gördüğümden daha fazla koruma olacağını biliyordum.
kapını önünde beklemeye başladığımızda hemşire gelip beni odaya sokmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
içimdeki kor
ActionEsila birkaç senedir. okuldaki popüler çocuğa aşıktı ama ikisinin de bilmediği bir şey var. çocukların babaları mafya ve birbilerine düşman bakalım hikaye nasıl sonlanacak?
