THE IDOL HOTEL | SKZ & ITZY

*Bul beni*

(Yeji'den)

Ben gerçekten iyi değilim az önce birini vurdum.Biliyorum bize zarar verecekti yapmak zorundaydım arkadaşlarımı korumak için yaptım ama o zaman içimdeki bu his ne ? Buradan çıktıktan sonra bana psikolog yolları göründü bile.Gözlerim dolmuştu elimdeki silah zaten düştü düşecek ama bileğimde bir el hissettim nerede olsa tanırım: Hyunjin .Elimdeki silahı alıp beline koymuştu ihtiyacımız olacak ona sonuçta.Ve birden karşımda Yuna arkasında da bizim depodaki ceset!?Kahretsin ben nasıl düşünemedim diye kendime saydırırken arkadaki adam hareketlendi.Bende koşarak Yuna'yı kolundan tutup içeri çektim ve ona sarıldım.Neyse ki birşeyi yoktu çok endişelenmiştik.O da etrafa anlamaz gözlerle bakıyordu.Ben ona sarılırken arkasında dolu gözlerle Jeongin vardı.Ben Yuna'ya sarılırken Chan hızlıca kapıyı kapatmıştı ve anladığım kadarıyla ceset gidene kadar burada olacağız bir süre içeride kafes tavşanının cesediyle birlikte...

(Lia'dan)

Kapıda Yuna'nın görünmesiyle gelen rahatlık ve Yeji'nin az önce silah çıkarıp birini vurmasıyla gelen şaşkınlıkla birlikte yanımdaki Minho ile olayları anlamaya çalışıyorduk.İşe yarıyor mu peki?Asla ne oluyor hiçbir fikrim yok.Ulan ceset diye dertleştiğim şey canlı çıktı ben daha bir şey demiyorum çünkü aklımı kaçırmak üzere değilim kaçırdım bile.Keçiler bana el sallıyor bir de kaçarken.Görüyorsunuz durumu.Zaten direkt hepimiz -tabi buradan canlı çıkarsak- go to psikolog şöyle en ağır ilaçlardan oh oh .Çıldırdım değil mi? Evet çok kötü çıldırdım.

(Hyunjin'den)

Yeji az önce birini vurdu.Hayır yani bir insan tavşan avlarken bu kadar mı güzel olur ?Eğer birini vurdu diye ona olan sevgimin azalacağını düşünen varsa asla ama ben ne düşünüyorum ya şu durumda bile off buradan çıkınca bir karakol bir de psikolog yolunu tutacaktık.

(Jeongin'den)

Yuna için çok korkmuştum Yeji Yuna'ya bir sarıldı bırakmıyor kızı sarılacağım Yeji bi yapıştı kaldı Yunam öylece.Son çare olarak Yeji'ye mesaj attım

*Yeji sisss*

Jeong:Canım Yejimmm Yunamı bırakır mısın artık yapıştın bebeğime ya bırak artık bende sarılacağım seni bekliyorum.

Telefonu cebime koyup olayları anlama köşeme geçtim ve Yunamı beklemeye başladım.

(Yeji'den)

Şu olaylardan sonra biricik Yunama bir şey olmasın tekrar diye sarıldım ve bırakmadım onu.Tam bu sırada telefonuma mesaj geldi.Yine o kahrolası tavşandan sanmıştım ve ellerim titreyerek telefonumu açtım.Mesaj Jeongin'dendi bunu görünce rahatlamıştım.Hemen mesajı açıp cevapladım.

*Jeongincik*

Canım Yejimmm Yunamı bırakır mısın artık yapıştın bebeğime ya bırak artık bende sarılacağım seni bekliyorum.

Yeji: Tamam be yemedik bebeğini aşık bebek ekmekcik hahahah

Bunu yazdıktan sonra Jeongine baktım.O da bana dudaklarını büzmüş gözlerini de bebek gözleri yapmış oyuncağını isteyen küçük bir çocuk gibi görünüyordu.Tabi ben bu yazdıklarımı falan yaparken hala Yuna'ya sarılıyorum yani kızı bırakmış değilim.En sonunda yanaklarını sulu sulu öperek bıraktım.Tabi o da beni bıraktığı gibi Jeonginciğine doğru ilerledi.Ve bunu görünce eli ayağına dolaşan Jeongin'in kalbinin güm güm ettiğine emindim.Aşıklarr...

(Jeongin'den)

Yuna bana doğru geliyordu.İyice sindiğim köşemden sonunda çıkabildiğimde bana daha da yaklaşan Yuna ile birlikte kalbim öyle bir çarpıyordu ki odanın ta diğer ucundaki Changbin bile duyabilirdi bu sesi.Olduğum yerde bağdaş kurmuş oturuyordum.Ayağa kalkamıyordum yani köşemden çıkarak düzgün bir oturma pozisyonuna gelebildiğim için şükretmeliydim.Yuna da yanıma gelmişti direkt ve yanıma oturdu.Söyleyeceğim çok şey vardı ona mesela birincisi sana aşığım seni her şeyden çok seviyorum gibi.Ama olduğumuz durum ve aptal utangaçlığım bunları söylememe izin vermeyip bu cümlelerimi boğazıma tıkıyordu.Ve o yanıma oturduğunda ağzımdan çıkan tek şey "Senin için çok korktum." oldu.Bunu söyledikten sonra yerdeki beyaz halının püsküllerine diktiğim gözlerimi sonunda Yuna'nın yüzüne çıkarmıştım.