*Umarım sevmişsindir*

185 12 0
                                    

(Jeongin'den)

Yuna tuvalete gideli uzun bir süre olmuştu ama daha gelmemişti ve bu beni meraklandırmıştı tek bir ses bile yoktu ve korkmaya başlamıştım.Sonuç olarak kaldığımız otel normal bir otel değildi yani Yuna'ya birşey olması olasıydı tam Yuna nerede diye soracakken aklımdaki soruyu Lia sordu;

-"Yuna neden hala gelmedi?" 

Birden tuvalete doğru ayaklandı ve hepimiz ona döndük arkasında chaeryeong da kalkınca artık neredeyse hepimiz ayaklanmaya başladık. Lia önde chaeryeong ve ryujin arkasında hepimiz korku dolu gözlerle kapıya bakıyorduk . Lia kapıyı ilk önce yavaşça vurdu fakat ses gelmeyince yuna diye bağırarak kapıyı yumruklarcasına vurmaya başladı fakat tek bir ses bile yoktu. Hepimiz korkuyorduk özellikle de ben. Lia kapıyı yumruklamaya devam ederken içeriden kapının kilidinin açılma sesi duyuldu ve lia anında vurmayı bıraktı hepimiz nefesleri tuttuk arkadan Chan geldi ve içindeki korkuyla kapıyı açtı ve düşündüğümüz şey başımıza gelmişti.


(Hyunjin'den)

Kapının açılmasıyla gördüğüm şeye inanamadım.Yuna yerde yatıyordu ve aynada kocaman harflerle yazılmış yazı çekti dikkatimi herkes yerdeki yunanın başına giderken aynaya ilerledim ve kalbim yazıyı okuduğumda neredeyse çıkacaktı.

"ANLAMANIZIN BU KADAR UZUN SÜRECEĞİNİ BİLMİYORDUM.AYRICA ARKADAŞLARINIZA SAHİP ÇIKIN, UMARIM SEVMİŞSİNDİR LİX"

Sondaki lix yazısını görmeseydim inanın bana daha iyi olabilirdim ...


(Yeji'den)


Yunayı hep birlikte kaldırıp yatağa yatırdık nabzı atıyordu yani yaşıyordu ama ikinci önemli şeyse bunu kimin neden yaptığıydı.Belki birşey vardır diye düşündüm bir ipucu bulmaktı amacım bunu her kim yapıyorsa bizimle oyun oynuyordu ve bizim bu oyuna katılmaktan başka çaremiz yoktu.

Tuvalete gittim ve aynada gördüğüm yazıyla çığlığı bastım arkamda ise ağzı açık aynaya bakan hyunjin vardı.Benim çığlığımla yanıma geldi herkes ve gördüğümüz manzarayla hepimiz felix'e çevirdik bakışlarımızı.


(Felix'den)


Ben cidden böyle olsun istememiştim arkadaşlarımın zarar görmesini istememiştim ve keşke onun dediği otele getirmeseydim arkadaşlarımı.Şimdi onlara açıklamaya çalışsam anlamayacaklardı beni bunu biliyorum ama yinede açıklamak istiyordum işte.


Minho:lix derken?

Ryu: Bunları yapanları tanıyor musun??

Felix: o mu yani ?

Lia: kim felix açıklar mısın?

Felix: bu tatil fikrini bana size bahsettiğim biri vardı hani lise arkadaşım  o söylemişti birgün beni aradı nasılsın demek için daha sonra arkadaşlarıyla otelde tatilden döndüğünü söyledi hangi otel dediğimde burayı söyledi bende bizi buraya getirdim üzgünüm gerçekten çok üzgünüm böyle olsun istemedim.


En azından açıklamama izin vermişlerdi buda birşeydir...

(Ryujin'den)

Artık hepimiz ölesiye korkuyorduk buradan ve karar vermiştik : buradan bu gece çıkıp gidecektik!

Ryu: gidiyoruz buradan herkes toplansın resepsiyonda buluşuyoruz

Felixi kolundan tuttum ve direk odamıza indik hızla bavullarımızı aldık ve eşyalarımızı bavulun içine tıkmaya başladık.Bir yandan bizimkilerden koşma sesleri bir yandan da yaşadıklarımızı düşününce kıyafetlerimi bavuluma daha hızlı koyuyordum ve içim daha kötü oluyordu.Korkuyu iliklerime kadar hissediyordum ve arkadaşlarım da benimle aynı durumdaydı...

(Lia'dan)

Hiç bu kadar hızlı koşmamıştım hayatımda arkamda minho ve diğerleri hepimiz korkunun bize verdiği güçle koşuyorduk,ne kadar tökezlesem de sadece koşuyordum odaya vardık ve hızlıca içeri daldık bavulları çıkarıp eşyaları koymaya başladık.O kadar korkuyordum ki titriyordum aklım yunadaydı hala olanları bir türlü aklım almıyordu ve aynadaki o yazı beynimin içinde yankılanıyordu.

(Jisung'dan) 

Hiçbirimizin inkar edemeyeceği bir gerçek vardı oda korktuğumuzdu. Bir tatilin bir otelin başımıza bunları getireceğini hiçbirimiz bilemezdik bu yüzden kesinlikle hiçbirimiz felix'i suçlamıyorduk çünkü bu onun hatası değildi.

Chaeryeongla hızlıca valizleri hazırladık ve koşar adımlarla merdivenden inmeye başladık.Neden koca valizlerle merdivenden indiğimizi asla sorgulamadım bu otelde birde asansörde kalma riskimiz vardı bu yüzden hiç düşünmeden merdivenlere yöneldik hepimiz.

(Jeongin'den)

Yuna hala baygındı onu bırakıp gitmeyi istemiyordum ama bu cehennemden hemen çıkmamız gerekiyordu.Yuna seungminlerin odasındayken hemen odaya çıkıp eşyalarımızı aldım ve yukarı koştum karşımda kapıdan çıkan chan vardı ve arkalarında Yuna rahatlamıştım sonunda rahatlamıştım uyanmıştı ve ben çok korkmuştum. Yuna'yı kaptığım gibi hepimiz aşağı koştuk ve bizimkiler aşağıdaydı hepsinin korkusu yüzlerinden belli oluyordu Yunayı görünce herkesin içine biraz su serpilmişti.Ama hala korkuyorduk hepimiz...

(Seungmin'den)

Sonunda herkes gelmişti kapıya doğru adımladık. Ama benim içimdeki ses bana buradan çıkmanın bu kadar kolay olmayacağını söylüyordu. Aslında içten içe hak veriyordum bu kadar kolay olmamalıydı, bu kapıdan çıkıp hiç birşey olmamış gibi normal hayatlarımıza dönmemiz kadar saçma birşey olamazdı şuan ve eminim ki bu kadar kolay olmayacağını çoğumuz inkar etsek de içten içe hepimiz biliyorduk...

(Ryujin'den)

En önde ben elimde valizim yavaş ve korku dolu adımlarla otelin kapısına doğru ilerliyorduk içimde bir terslik olacağına dair bir his vardı ve hislerinde çok yanılmayan biri olarak söylüyorum benim şuan haksız çıkmam lazımdı bu düşüncelerle elimi kapının eskimiş gıcırdayan kulpuna attım.Benim bunu yapmamla saçlarımın havalandığını hissettim hayır uçmuyordum ama kapının arkasında çok şiddetli bir rüzgar geliyordu. Artık korkumu bir kenara attım ve kapıyı kendime çektim.Fakat bir sorun var kapı kulpu elimde kaldı...

(Changbin'den)

Buradaki ya 5 ya 6. günümüzdü başımıza gelenlerden sonra hepimiz saymayı bırakmıştık eminim.Hepimizin düşündüğü o şey başımıza gelmişti ve biz buradan çıkamıyorduk.Hepimiz ağzımız açık bi Ryujin'e bi elindeki kapı kulpuna birde uçuşan saçlarına bakıyorduk sırayla.Hepimiz biliyorduk bugün buradan çıkamayacağımızı sadece şansımızı denemek istemiştik ve o da olmamıştı.Çoğumuzun daha çok hepimizin içindeki o his ne kadar inkar etsekte ne kadar bunların gerçek olmadığını bir kabusun içinde olduğumuzu düşünsekte haklı çıkmıştı maalesef ve daha kötü olansa hiçbirimizin elinden tek birşey dahi gelmiyordu...

....................

Umarım beğenirsiniz fikir ve önerileriniz için yorum yapabilir ve İnstagram hesabımızı takip ederseniz seviniriz ayrıca oylamayı unutmayın yeni bölümde görüşelimm.

THE IDOL HOTEL | SKZ & ITZYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin