Yine biraz konuşayım :)
Şu an uyuyorum, yani aslında uyumuyorum bölümü hatırlayıp yazmaya çalışıyorum. Hatırlamazsam da yarın defterden bakıp yazarım. Yazdıklarımı taslaklara kaydedicem çünki daha 4.bölümü yayınlamadım.
Konuştuklarımın bittiği zaman- 15 Temmuz 2:18
Ne zaman bölümü yazıp, yayınlarım orasını bilmiyorum artık.
Yayınladığım bölümleri daha önceden yazdığım için bölümdeki kelime ve dialogları hatırlamaya çalışıyorum. Mesela ben tanıtımı yazdığımda (defter tuttum oraya yazmamdan bahsediyorum) daha okullar kapanmamıştı. Ama burada daha sonradan yayınladım.Daha daha sonrakı bölümleri, gelişecek olayları kafamda kuruyorum ama bazen önceki olayları yazamıyorum. Olaylar bi anda pat diye gelişmesin diye araları kapatmaya çalışıyorum.
Gerçekten hikaye yazmak zor işmiş. Ama ben de kolay kolay pes etmeyi, çıktığım yolu yarıda bırakmayı sevmem. Umarım severek okuyorsunuz hikayemi :)
BURAYA KADAR OKUDUYSANIZ TEŞEKKÜR EDERİMM 🤍
EMİNEDEN
İşte kahramanım geldi. Artık bahanem vardı
A-"Berat da geldi. Döneceğini biliyor muydun"
E-"Bilmiyordum. Ee o zaman ben de sizi baş başa bırakıyım" Aysimanın duyacağı şekilde konuşmuştum
Bir yandan da gözüm Leyadaydı. En son çıktığımız mağazaya girmişti.E-"Geldin mi? İşin çabuk bitti herhalde"
:-)Neler geçiyorr aklımdan tövbe tövbe :-)
B-"Yok yoldayım daha"
E-"Çabuk ol o zaman" göz devirip cevap verdikten sonra Aysimaya Beratı gösterip kalktım
B-"Bi şey mi oldu. Leya nerde bi de"
E-"İyiyim de benim gitmem gerek. Siz oturun"
Kafeden hemen çıktım Beratı görünce mutlu oldum. Biraz geç gelseydi Aysimaya milyon tane bahane üretip, çıkıcaktım. Berat da hep Leyayla sohbet ederken sohbetin en heyecanlı yerinde pat diye odaya falan daldığı için bu huyuna hep sinirlenirdim. Benim için "pat diye gelmesi" ilk defa güzel olmuştu
Düşüncelerimden sıyrılıp, mağazaya girmiştim. Sağa sola bakıp Leyayı arıyordum. Biraz ilerledikten sonra yerde bir bileklik gördüm. Gidip, kasaya verdim. Kaybolanların arasına koysun diye. Sonra görüş alanıma biri girdi. Bu Çağandı. Sınıf arkadaşımdı. Pek sıcak biri değildi. Sınıftakiler onun hakkında soğukkanlı, kötü diyordular. Evet soğukkanlıydı pek konuşmazdı ama kötü birine benzemiyordu. Ben kötü biri olduğunu düşünmüyordum. Yeri inceliyordu. Bir şey aradığı belliydi. Bileklik aklıma gelince onun ola bileceğini düşündüm. Yanına gitmeğe karar verdim.
E-"Merhaba" kafasını kaldırıp, bana baktı. Hiç bir şey söylemedi
E-"Emine ben aynı sınıftayız"
Ç-"Merhaba ve biliyorum"
E-"Tamam. Bir şey mi arıyordun"
Ç-"Evet"
E-"Ne? Bileklik mi?" Şu an zort ola bilirdim
Çağan şaşırıp, bana baktıÇ-"Nerden bildin"
E-"Bekle"
Az önce kasaya bıraktığım bilekliği satıcıya "Galiba sahibini buldum" deyip, aldım. Satıcı ya başıyla onaylayıp "tamam" demişti.
Tekrar Çağanın yanına gittimE-"Bu mu aradığın bileklik" bilekliği gösterip, sorduğum soruyla mutlu olmuştu. Universitede hiç güldügünü görmemiştim.
Ç-"Evet bu"
Bi an bana baktı.
Ç-"Peki sen bilekliği nerden bildin?"
İşte bu soruyla Leya aklıma geldi. Leyaya bakmam gerekiyordu. Mağazadan çıkmamıştı. Çıkışa yakındık. Leya çıksa görürdüm. Ben görmesem bile Leya beni görünce bana seslenirdi.
Çağanın hala bana baktığını görünce konuşma gereği duydum
*****
Anlatıp bitirince, Çağan teşekkür etmiş ve Leyanın sesini duymuştum
L-"Emine senin ne işin var burda? Benim ardımdan mı geldin. Aysima ne oldu? Ve bu çocuk kim?"
E-"Aysimaya Berat oturuyor ben de senin peşinden geldim. Bu çocuk da sınıf arkadaşım Ç.."
Lafımı yarı bölen birinin buraya gelip konuşmasıydı
X-"Lan Çağan aradığın bileklik bu mu?"
Ç-"Bu.."
X-"Hayır deme her yeri aradım. Başka bileklik yok"
Ç-"Buldum lan buldum. Emine verdi"
X-"Kasaya bırakayım o zaman"
L-"Bilekliğe baka bilir miyim? Benim bilekliğim de kaybolmuştu da"
LEYADAN
Bütün mağazayı aradım ama bulamadım. En son kasaya bakıtım belki biri oraya bırakmıştır diye ama yok. Yok hiç bi yerde yok. Bir an Emineni görünce yanına gittim. Yanında bir çocuk da vardı. Emine ismini söyliyicekken başka bi çocuk gelip ona seslenmişti. Böylece isminin Çağan olduğunu anlamıştım. Onun da bilekliği kaybolmuş anlaşılan. Diğer çocuk elindeki bilekliği kasaya götürücekken bilekliğe bakmak istediğimi söylediğimde beni yeni fark etmişti.
Bilekliği bana uzatınca benimki olduğunu gördüm
X-"Senin mi"
L-"Evet teşekkür ederim"
X-"Anaaa, Emine kız sen misin"
çocuk hem gülüyor hem de şaşırıyor gibiydiE-"Ne güzel beni de fark ede bildiniz"
Çocuk gidip kolunu Eminenin omuzuna atmıştı
X-"Ne bakıyorsunuz"
E-"Sence"
X-"İsmim ola bilir. İsmim Burak senin"
L-"Leya bende"
Ben hala nerden tanıştıklarını düşünüyordum
E-"Mal ismini merak etseler Çağan neden baksın"
B-"Mal işte ismimi bildiği halde bakıyor ben ne yapayım"
Emine bıkmış şekilde elini alnına vurmuştu
E-"Hiç bir şey Burak. Hiç bir şey"
L-"Nerden tanışıyorsunuz anlatsanıza"
Bölüm sonu tanışlık biraz uzun olucağı için kestim. Diğer bölüm öğrenirsiniz artık. Son olayları biraz değiştim. Normalde Emine ve Burak tanış olmuyucaktılar.
Bölümün sonlarını 31 Temmuz 2023de yazdım
Bölümü yazmaya başlama tarihine bakın bir de 😄OY VERİP, BOL BOL YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN 💗
Instagram hesaplarım
leyca_0807
_leyca_0807

ŞİMDİ OKUDUĞUN
ONDAN HABERSİZ|LÇ
Teen FictionEskiden bir birlerini tanıyıp, sonra bir birlerinden uzaklaşan 2 çocuğun ya da gencin mi demeliyim. İşte bu onların hikayesi :) Tekrar karşılaştıklarında bir-birlerini tanıyıcaklar mı? Leya ve Çağan arkadaşlıktan düşmanlığa mı, aşka mı doğru yol a...