On Her Hands

Chapter 8- Crazy Razel

Growing up wala akong ibang hiniling kundi ang bigyan ako ng mga taong makakasama ko. Mga taong sasamahan ako at dadamayan sa lahat ng pagkakataon. I always longed for a friend a Family. So when I met Shian wala naman akong ibang hiniling kundi ang habang buhay nyang pananatili sa tabi ko. But when she died wala na akong ibang ginawa kundi ang itulak ang lahat sa paligid ko palayo. Knowing that all of them might end up just like her.
Dying because of me. And I cant let Alistair to have such death.

"ahmm... Sorry"
Napamulat ako ng marinig ang boses ni Alistair. It's cold just like how cold he used to me the first time we met.

Tumango na lamang ako and for the ninth time ibinalik ang tingin sadaan. Having Alistair with me brings me thingsna wala ako before. Even things na hindi ko naman usually mararamdaman dati. Haiissstt! May mali na ata sa cerebrum ko!

Napangiwi ako ng bigla na lamang sumulpot mula sa kung saan ang hindi bababa sa limang aeropod na nakahilera sa kalsada thus blocking our way. Napapalibutan ito ng higit sa sampung mga kalalakihan na pawang nakasuot ng kulay itim na damit na may tatak sa kanang bahagi ng dibdib.

Agad kong naapakan ang preno dahilan para tumilapon paharap si Alistair na nakatayo lang pala sa likod ko. Kaya ang ending ay napunta sya sa harap at agad na sumalampak sa salamin.

I heard him groaned.
"what the hell?! Okay gets ko na hindi tayo mag kaybigan pero kung pe preno ka mag pasabi ka naman! Hindi yung bigla ka nalang hihinto dyan na walang pasabi nakakasakit ka na eh! "
Bulalas nito habang pina pag pagan ang damit na nagusot dahil sa pagtilapon nya. But instead of fighting with his quirk. Itinuon ko na lamang ang tingin sa mga tao sa labas. They are all screaming danger.

"anong problema? "
Naging seryoso ang boses nito ng mapansing seryoso ako.

"they are here. " i whispered.
I opened the intercom system of Bishop. They must consider their selves lucky coz I'm giving them a chance.

"this is Razel Pawn from aeropod 0001. Stay out of our way. "

I said pero hindi man lang sila natinag. Instead nag labas ang isa sa kanila ng isang itim na gadget. Nakababa ang two way mirror ni bishop kayat nakikita namin ang isat isa sa kabila ng makapal na salaming nakapalibot sa amin.

"i dont care who ever you are. All we need is Alistair. Give him to us and we will let you with no scratch. "
Napangisi ako sa kapal ng muka ng kausap ko. No scratch? My ass!

"i repeat get out of our way. "
Pag uulit ko ngayon ay sa mas madiin ng tono. Ramdam ko ang bilis ng paulit ulit at malalakas na tambol ng puso ko. Pakiramdam ko nauulit na naman.
Parang unti unting nawala ang pag wawala ng puso ko ng maramdaman ang kamay ni Alistair sa balikat ko. What the hell is wrong with me?

"i can handle this. "
He said with a reassuring smile
"mauna kana kina ma'am aira. Mag kita nalang tayo sa kainan. "
Dag dag nya pa. Naka ngiti man ramdam ko ang takot at pag aalangan sa mata nya.

I know for me to survive i have to keep my fucks to myself. Not to give them to anyone. Not to care anymore. But now? I don't know. Crazy as it sounds but. Ibinilin sya sa akin. And that's what matter.

"Mamili ka ms. Razel. Ikaw o buhay nya. simpleas that. "
The guy said in a sarcastic tone pointing his gun to our direction.

"okay then. "
I smirked.

"Razel! Hayaan mo na ako! "
Bulyaw ni Alistair na sinusubukang hanapin ang button to open Bishop's door.

"Hayaang ano? Mamatay? "
I said sarcastically.

"what? "
He looked so scared. He's even shivering.

"Alistair. Kahit pa lumabas ka Hindi parin ako makaka alis. I know people like them. Stay here. And dont look. "
I said and tap his face as I place my bare hand on the door for it to open. Unti unting nag solidify ang hagdan sa bawat pag hakbang na ginagawa ko hanggang sa makarating na ako sa mismong harapan nila.