On Her Hands

Chapter 20- Selfishness

"Ahhhh....
Natutop ko ang bibig ng marinig ang malalim na buntong hininga ni Alistair mula sa device.

If ever na naririnig mo toh syempre wala ako sa tabi mo HAHAHAHA. Actually, nakatitig ako ngayon sa muka mo.
Alam mo noong unang beses na makita kita mas lumala yung kagustohan ko na bumalik ng summit.

Parang sa bawat timbre ng boses na lumalabas mula sa location binder ay mas lalong umaagos ang luha pababa sa muka ko. Nakakapanghina ang marinig ang boses nya. Bakit ba ako nagiging ganito pag dating sa kanya?

Pero noong sinabi na ni Daddy na babalik na ako ng summit... Hindi ko na gusto pang lumayo sayo.
Ikaw yung babae na lahat papasukin masunod lang ang gusto mo. Ikaw yung babaeng kahit delikado ay gagawin mo. I found it stupid but, it made me like you.

Im sorry sa mga ka gaguhan na dinala ko sa buhay mo. I have no idea kung magkikita pa ba tayo?
You showed me lots of things Im not familiar of. Thank you for everything. See you...

Natagpuan ko na lamang ang sarili kong nag lalakad pabalik sa loob ni Bishop. I cant die just because I thought that death is the best solution for all of this. If I die how sure I am that all of this will end? I have to make sure that he is safe. He is safe as long as I am here.

I remembered a small conversartion with Shian before. She asked me that time why dont tell to others about my ability and I will answer because Im scared that they might freak out amd never play with me again.

When we became more mature she asked me again. PCA is now on act. different cases of missings and suicide reports are everywhere and Shian started her investigation about it. A thing I am highly against at. I can't tell her my answer but i know at the back of my mind that Im scared. So scared that I might die and wont achieve my dreams so I thought before that it's fine if other people will die as long as Im living. I was wrong, miserably.
Tama si Shian. Dadating ang panahon na makakahanap ako ng dahilan para maging matapang. Hindi man sarili ko ang dahilan maybe someone that will make me realize his worth and Im afraid nahanap ko na ang taong yun.

       Alas-otso narin nang makarating ako sa apartment ni ms. Collins. Napatigil ako sa may lobby nang makita ang isang taong naka upo sa isa sa mga sofa. Nakahilig ang ulo nya sa sandalan at mukang naka tulog na.

"Ms. Razel."
Bumaling ang tingin ko kay Mayu na nagtungo sa direksyon ko.

"Kanina pa po kayo hinihintay ng babaeng yun. "
Muli kong tiningnan ang natutulog na muka ni Shimmy and mumbled a small thank you to Mayu before heading to Shimmy.

She sounded so asleep at bahagya pang tumatabon ang buhok nya sa muka nya.

"Shimmy." I whispered as I pike her cheeks. She slowly opened her eyes and looked at me.

"Razel." She said drowsy.
" who told you, you can sleep here?"
I said at tinulungan ko syang tumayo.
Suot nya pa ang uniform namin. Gosh this girl napaka tigas ng ulo.

"Hinintay talaga kita dito."
Saad nya habang inaayos ang ilang takas na hibla sa muka nya. Alam ko na kung ano ba talaga ang pakay nya and I don't think I have enough energy to face her right now.

"Umuwi ka na. Bukas na lang tayo mag-usap."
Saad ko at tatawagan na sana ulit ang sundo nya but she's quick enough para pigilan ang kamay ko.

"No. Gusto kong malaman ang lahat." Mariin nyang saad. I heaved a deep sigh.

"Hindi ba sinabi ko na sayo na mas mabuti na ang wala kang alam?"
Hinawi ko ang pag kakahawak nya at nag lakad na patungo sa elevator sa pag-asang lulubayan nya ako pero mali ako.