Telefonumdan çalan alarmı kapattım ve iç çekerek kalkmaya çalıştım. Canım hiç kalkmak istemiyordu keşke uyuyabilseydim.
Yatağımdan kalktım ve perdeleri açtım. Fün gece yağmur yagdığı için dışarısı toprak kokuyordu Lavaboda ki işlerimi bitirdikten sonra kıyafet seçmeye başladım. Hava soğuk olduğu için kalın bir şeyler seçtikten sonra giyindim ve mutfaga doğru ilerledim. Kendime kahve yapacaktım çünkü ayılmam gerekiyordu.
Kahvemi içtikten sonra çantamı aldım ve son olarak ayakkabılarımı da giydikten sonra hazır olduğumu hissettim. Daha sonra evimin kapısını da kilitledim ve okula doğru yürümeye başladım.
Ah bu da kim? Arkamdan birisi gözlerimi kapatıyor.
"Sen kimsin?"
"Bil bakalım ben kimim?"
Sesi tanıdığım kimseye benzemiyordu merak ediyordum kim bu şahıs?
"Hmm momo sensin di mi?"
Kesin momo.
"Hayir ben değilim."
Nasıl ya Momo değilse kim?
Yavaşça ellerini gözümden çekmişti ben de merakla arkama dönmüştüm.
"Senin yapacağın aklıma hiç gelmemişti." dedim üzgün ses tonu ile.
Jihyo tekrar dudağını büzerek bana bakmıştı çok tatlı bakıyordu tanrım! Kollarımı açarak üstüne doğru ilerledim ve ona sarıldım. Dün ki sarılmaya cesaret edemeyen bana nolmuştu böyle? Sanırım jihyo'nun tatlılığına dayanamadım. Sarılmamızı bitirdikten sonra okula doğru yürümeye devam ettik.
"Burada yollarımız ayrılıyor."
"Maalesef."
"Üzülme, teseffüste kantinde buluşalım olur mu?""
"Olur."
Jihyo'ya el salladıktan sonra sınıfıma doğru yürümeye başladım.
__
Bu ders niye bir türlü bitmiyordu şurada bayılacağım şimdi. 40 dakika resmen 10 saat gibi geçiyordu saate baktığımda daha 5 dakika olduğunu gördüm oh be neyse ki az kalmıştı.
Yanıma döndüğümde Momo her sefer ki gibi uyuyordu.
"Momo kalk kalk 5 dakika kalmış."
"Sonunda be!"
Normal de uyandırsam uyanmayan kız dersin bitmesine 5 dakika kaldığını söylediğimde yerinden fırlamıştı resmen.
Jihyo dediğim cümleye karşı gülmeye başlamıştı ne yani çok mu komikti? Her neyse.
M"Kızlar benim kaçmam lazım ödevi yetiştiricem."
Ah Momo ya bir kere de şu ödevleri evde yapsan şaşardım zaten. Şimdi ise Jihyo ile beraber kalmış bir şeyler yiyorduk. Yemeyi bıraktım ve kafamı masaya koydum dün gece yatakta sadece dönmüştüm. Sabah ise kalkmamak için direnmiştim şuan ise olduğum yer okuldu ne kadar da kalkmak istemesem yine aynı şeydi değil mi?
Ben düşüncelere dalmışken Jihyo'nun beni sarsması ile kafamı kaldırmıştım.
"Sana dün gece uyumadın sanırım. Öyle mi oldu?"
"Evet, öyle oldu bir türlü uyuyamadım."
"Eve gidince uyursun, üzülme." Diye karşılık vermişti gülümseyerek Jihyo
"Hey! Sana üzülme beni yersen neşelenirsin pekii beni yemek ister misin?"
Jihyo elinde ki lolipop'u tatlı ses tonu ile konuşturarak bana doğru uzatmış ve gülümsemişti Şuan o kadar tatlıydı ki.. Gülümseyerek sorduğu soruyu cevapladım.
"Evet, seni yemek istiyorum! hem seni yersem neşelenirim."
Jihyo'nun elinde ki çilekli lolipop'u aldım ve kısık ses tonum ile teşekkür ettim. Yemek için ambalajını çıkarttım ve çıkarttığım ambalajı ceketimin cebine koydum.
"Jihyo hatırlıyor musun? Bu çilekli lolipopu o günde vermiştin."
Sonlara doğru sesim kısılmıştı bile.
"Evet Sana, hatırlıyorum o günü."
Demişti Jihyo bakışlarını yere çevirerek. Şimdi ise zil çalmıştı nefret ediyordum şu zil sesinden.
"Zil çaldığına göre sen sınıfına küçük hanım."
Gördüğüm muameleye bakın. Sanki hanımefendi çok büyüktü de ama nedense bir yandan da tatlı gelmişti başka biri söylese kesinlikle göz devirirdim eminim.
Jihyo'ya el salladıktan sonra yollarımızı ayrılmıştı.
~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
