ᴋᴜᴛᴜ ⁷/⁸

1K 66 3
                                    


~ Arslan Bababey senmisin? ~

O günün üzerinden 2 ay geçmişdi.
Aden evdekilerle çok iyi anlaşıyordu.

Alaz öz babasının bulmak için hiç bir şey yapmıyordu.
O kadının Arslan Bababey'e de haber vereceğine adı gibi emindi.

Diğer yandan Adeni tanımaya çalışıyordu.

Geldiğinde ilk başda sesiz sakinken evdekilere alışınca yaramaz bie çocuk gibi olduğunu gördü Alaz.

O evde neler yaşadığını öğrenmek istiyor ama Adenin anlatacaklarından korkuyordu.

Aden Adini kucağına alıp Efenin odasına gitdi kapıyı tıklatıp içeri girdi.

"Efe Adin durmadan ağlıyor."dedi endişeli sesiyle.

"Adinim."diyerek küçüğü kuca0ına aldı.

"Efffe."

"Efendim bebeğim."

Adinin karın ağrısını anlayan Aden kendi odasına gitdi.

Akşam olduğunda her kes sofrada oturmuş gülerek sohbet ederek yemeğni yiyordu.

"Aker hatırlıyormusun lisede sınıfta kalınca nasıl ağlamışdın."

"Ya abi sınıfda kaldığım için ağlamıyordum ki ben."

"Niye ağlıyordun bebe?"

Aker yemeğiyle oynayarak konuşmaya başladı.

"Seni hayal kırıklığına uğrtadığımı düşündüm."dediğinde Alaz çatık kaşlarıyla kardeşine baktı.

"Bakma öyle abi sırf ben okuyayım diye kendi oklunu aksadarak 3 işde çalışıyordun.
Akşamlar bile uyumuyordun 2 saatlik uykuyla kuryecilik yapıyordun pastanede."

Aker dolu gözleriyle Alaza bakınca Alaz kalkıp kardeşine sarıldı.

"Aslanım sen benim kardeşimsin tabiiki seni okutacağım."diyerek anlından öpdü Akeri.

Birden kapı kırılıcasına çalınca Alaz kapıyı açdı.

"Abi yetiş Reyhan teyzenin eşi Gül ablanın yatağında yakaladı Reyhan teyze Gül ablayı öldürecek."

Alaz içeri girip montunu giyerek ona merakla bakan kardeşlerine baktı.

"Geliyorum 5 dakikaya güzelce yemeğinizi yiyin.Adine ve kendinze dikkat edin."diyerek evden çıktı.

"Neredeler?"

"Gül ablanın evinin önünde."

Kadının evinin önüne gelince Alaz gördüğü manzarayla dişlerini çıktı.

"Reyhan abla ne yapıyorsunuz siz."diyerek kadınların elinden Gül'ü aldı.

"Alaz bırak öldüreyim bu karıyı kocama göz koymuş başdan çıkarmış."dediğinde Alaz kenardan olanları izleyerek zevk alan adama baktı.

"Gül hadi abim ne olduğunu anlat."

"Abi yemin ederim ben bir şey yapmadım.Kapı çaldı açdığımda Ekrem abi birden beni içeri soktu."

"Sonra?"

"Abi sonra.."diyerek hıçkırarak yüzünü saklamaya çalışdı.

"Gül utanılacak bir şey yapmadıysan her şeyi anlat."

"Abi vallah başdan filan çıkarmadım içeri girince bana saldırdı soymaya çalışdı üzerimi zaten sonra Reyhan abla geldi eğer gelmeseydi-"diyerek ağlamaya başladı.

"Yalan söylüyor Ekrem yapmaz."dedi Reyhan.

"Lan kız erkeklerden hoşlanmıyor.
Reyhen abla kocana güvene bilirsin ama ben Kutuda başkasının namusuna göz koyan bir şerefsiz istemiyorum al kocanı çık git."

Alazın işaresiyle Tarık silahını çıkararak Ekremin kollarına kurşun sıktı.

"Abi merak etme bir daha kimseye dokunamaz."

Alaz Gül'ün yanına gitdi sesizce ağlayan kıza sarıldı.

"Geçdi bir daha kimse dokunamaz sana."dedi.

"Abi neden bana inanmadı ki."

"Bazılarının gözü kördür."

"Neden tüm belalar beni buluyor neden imkansız birine aşık oldum abi."

Ne yani Reyhana'mı aşık olmuşdu Gül?

"Zamanla geçer güzelim."

------> ⁸

Eray'dan

Odanın kapısını açarak içeri girdim.
Uyuyan ablama sırıtarak bakıp yavaşca yorganın altına girdim.

Neymiş cezalıymışımda onunla uyumayacakmışım pışık.

"Eray ablacım."dedi birden bana dönderek korkup çığlık atarak yatakdan düşdüm.

Dolu gözlerimle ablama bakarken tüm aile endişeyle içeri girdi.

Burak abim hariç kendisi dünyanın sonu gelse uykusunda uyanmaz.

"Neden çığlık atıyon olum."

"Baba ben abimin oğlumuyum senin'mi?"dedim kavga çıkarak aradan sıvışmak için.

"Benim oğlumsun bebeğim"diyerek abimin ensesine çaktı bir tane.

"Ne olduğunu biri açıklayacak'mi benim güzelim uykumdan uyandıran mövzu ne acaba?"diyerek arayan giren Burak abime kocaman gözlerle bakıyordum.

"Abi sen buradamısın ya?"

"Yok burda değilim zaten abini ruhlar yedi bende abinin bedenine girdim."dediğinde babamın yanına uçdum.

"Korkutma lan çocuğu daha 16 yaşında."diyerek bana sarıldı babam.

"Ben üveymiyim baba evlatlıkmıyım ben?"dediğinde babam alayla gülümseyerek konuşmaya başladı.

"Lan evlatlık bebek alsam seni'mi seçerdim."

Abim babama kedi gibi bakınca babam dayanamayıp kahka atdı.

"Gel sıpa."diyerek ona sarıldı.

"Haydi uyuyun çocuklar geç oldu yarın okulunuz var."

Herkes kendi odasına dağılınca bende ablama sarılarak uyudum.

Yazar'dan

Sabah saatlerinde gelen aramayla uyandı Alaz.

Hastaneden arıyorlar bebekler karışmış.

Aynı anda tabiiki Arslan Bababeyide aramışlardı.

"Üzgünüz lütfen belirtdiğimiz saatde hastanede olun."fiyerek kaçmışdı doktor Bababeyin öfkesinden.

"Baba nasıl olur bu?"

"Bilmiyorum tek bildiğim oğlumun yaşadığı."

"Hastaneye gidelim hemen."diyerek kalkıp hazırlandı büyük oğlu.

^^

14 Mart 2023

ᴋᴜᴛᴜ/ Askıda!!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin