Sana yaptıklarını asla unutma..
Asla unutma Elizabeth, çünkü sana sundukları en ufak tebessümde o taş gibi kalbinin yumuşayacagini biliyorum. Bu sefer değil. Bu sefer o kadar kolay değil...
𖤍
Bazen, uğruna savaşacağınız hiçbir şeyiniz olmadığında v...
Hayat o kadar komik ki senin rüyanda bile zor görebildiğin keşkeler bazıların öylesinesi. -Beyza Aksoy
◊
Kendime söz, anlatırken sesimi titreten, gözümü dolduran hiçbir şeyi unutmayacağım.
◊
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
◊
Odin, bu işi irdelemiş ve gizli kapıları keşfedip de beni sorguya almıştı.
"Baba, hadi ama. Gizli kapıları keşfetmişse bile bu mükemmel bir şey. Ben bile bilmiyordum. Onu bunun için cezalandıramazsın." diye savunma yaptı Thor.
Her zamanki gibi davranıyordu şimdi. Dünkü tartışmamızdan sonra olduğu gibi bir soğukluk yoktu. En azından onun açısından. Ben ise ona eskisi gibi bakabileceğimi sanmıyordum.
"Yine de... Bunu gizlice kullanması arkamızdan işçevirmesi demek. Benim diyarımda... Benden gizli iş çevirdin." Oturduğu tahttan doğrudan gözlerime bakıyordu.
"Yardım etmeye çalışıyordum." Kendimi savunmaya çalıştım. Hissettiğim tedirginliğe rağmen sesim gayet güçlü çıkmıştı. Ne olursa olsun gardımı indirmeden kendimden emin konuşmak en sevdiğim özelliğimdi. Ne kadar güçlü olduğumu hatırlatıyordu.
"Bir Gökkuşağı Köprüsü var. Çok az sayıda kişinin bunu kullanmasına izin var ve bunlardan birisi de sensin." diye devam etti Odin.
Yüzümü buruşturdum. "O zaman bunu gizli yapmanın ne anlamı va-"
"Betty." dedi Thor uyarıcı bir sesle. Bir saniyeliğine göz göze geldim onunla. Durdum.
"Bağışlayın. Size gizli kapıları bulduğumdan bahsetmem gerekirdi."
"Ve bu kapıları defalarca kez kullandın." diye ekledi Yüce Babamız.
"Evet." Yaptıklarımın arkasındaydım. Ne yapmış olursan olayım.
"Peki, bildiğin kaç gizli kapı var?"
Başımı yana eğdim. "Birden fazla mı kapı var?" Yalan.
Bildiğim 4 geçit vardı. Ama Odin bunu bilmese de olurdu.
Oturduğu tahttan duruşunu düzeltti ve bakışlarını etrafta gezdirdi. Boğazını temizledi. "Herneyse. Elizabeth Thorne..." Tahtından kalktı ve bakışlarını bana kenetleyip birkaç adım yaklaştı.
"Buna daha sonra devam edebiliriz. Şimdi görüşmen gereken biri var."
Kaşlarımı çattım. O başını yana çevirince ben de çevirdim ve gördüğüm şeyle kanımın donduğunu hissettim.
"Baba?"
Üzerindeki eski kraliyet cübbesi ve ensesine gelen kahverengi dalgalı saçlarıyla bana doğru geliyordu. Odin ile selamlaştılar. Ben ise olduğum yere mıhlanmıştım sanki.
