Sana yaptıklarını asla unutma..
Asla unutma Elizabeth, çünkü sana sundukları en ufak tebessümde o taş gibi kalbinin yumuşayacagini biliyorum. Bu sefer değil. Bu sefer o kadar kolay değil...
𖤍
Bazen, uğruna savaşacağınız hiçbir şeyiniz olmadığında v...
Hayatta kalmak için ne yaptıklarını öğrenmeden kimseye asla güvenmeyin.
◊
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
◊
Loki, Heimdall'ın bildirisi üzerine hücreye atılmıştı ve bu durum içime adeta su serpmişti. Ait olduğu yerdeydi. Ona olan nefretim bir anda tüm varlığımı emmişti ve aslında onu fırsatım olduğunda öldürmemem için hücre onu açısından bir avantajdı.
"Anlamama yardım et, Hela önüne çıkan t savaşçılarımı ve halkımı öldürdü. Yalnızca Loki ve sen hayatta kaldın. Ve Loki onun tarafındaydı. Peki ya sen?" Odin'in beynini kullanamadığı sorgularındandan birinin tam ortasındaydım.
Hela'yı Niflheim'a geri göndermişti. Bana kalırsa o an öldürmeliydi. Zaten halkının çoğunu yok etmişti, nefret dolu olması gerekmez miydi?
"Ona katılmam için beni tehdit etti. Zehirlendim!"
O zehre Odinin beni böyle ezebilmesi için mi katlanmıştım? Şimdi atacaktım kendimi şuradan.
"Zehirden de o mu seni kurtardı?" dedi ego dolu şüpheyle.
"Loki kurtardı."
"Neden?"
"Ne bileyim ben?"
"Saygılı ol." diye uyardı. Bu saygılı halimdi. Buna şükretmiyorsa elden ne gelirdi?
"Saygımı aşmıyorum." Duruşumu dikleştirdim. "Ama, biliyor musunuz? Sen sürgün denen arafta kızın yüzünden sıkışmışken Asgard uğruna savaşan tek kişi bendim! Kendi krallığım olmamasına rağmen size olan saygımdan. Yoksa gayet de oğlunuz gibi onun tarafında yerimi alırdım ama bir saygım var. Buna rağmen gelmiş buraya beni suçluyorsunuz. Suçlu olduğum için değil, işinize öyle geldiği için."
Odinin, hakarete uğramış gibi gerildiğini gördüm. Bu bana istemsizce zevk verdi. Thor'un yan tarafta onaylamazca başını iki yana salladığını gördüm ama umursamadım.
"Sınırı gerçekten aştın." dedi ayağa kalkarak. Dik duruşumdan taviz vermedim. "Eğer gerçekten Asgard'ın tarafında olduğunu göstermek istiyorsan, bana saygı duyacak, boyun eğeceksin."
Dalga geçiyordu sanırım.
"Gerekirse öldür beni ama sona erdirdiği her hayatın mücevherleriyle süslenmiş tacı giyen bir Kral'a boyun eğmeyeceğim." dedim boynumu bir kez olsun eğmeden.
Öldüremezdi. Beni öldürmeye gücü yetmezdi. Onun bile gücü yetmezdi, bunu biliyordum. Sadece emin olmalıydım.
"Babasının kızı." dedi tükürür gibi. Gözlerini yandaki muhafızlara çevirdi. "Zindanlara götürün." Bana döndü. "Loki'nin hücresine. Orada aklı başına gelir."
Koluma dolanan kki muhafıza rağmen Odin'e olan bakışlarımı sürdürdüm. Elime geçen ilk fırsatta o ihtiyarı öldürecektim.
