Herkes yemeğini yedikten sonra hep birlikte servise bindik. Yolculuk boyunca kafamı cama yaslayıp uyumaya çalıştım. Fakat midem o kadar bulanıyordu ki bu pek mümkün olmadı. 20dk'lık yolculuk bana birkaç saat gibi gelmişti. Sonunda servis evin önünde durduğunda kendimi araçtan aşağıya attım. Hızla eve doğru yürürken bir anda gözlerim karardı. Kendimi yere bırakmak üzereydim ki koluma biri girdi.
Minho: Yürüyebilecek misin?
Hei: Tabii ki.
Minho: Belki sen yürüyebilirsin ama ben izin vermiyorum.
Beni aniden kucağına aldı.
Kalp atışlarım hızlandı ve vücudum ürperdi.
Hei: Minho ne yapıyorsun! İndirsene beni!
Omuzlarını silkti. Eve doğru yürümeye başladı. Bu sırada diğer üyelerin yanından geçiyorduk. Hepsi ağzı açık bir şekilde bizi izliyordu ve donakalmışlardı. Kapıya yaklaştığımız sırada Changbin kapıya fırladı ve kapıyı açtı.
Changbin: Buyrun centilmen beyler.
Minho Changbin'e dilini çıkardı. Kendimi tutamadım ve kahkaha attım. Adeta küçük bir çocuk gibi davranıyordu. Arkadakilere doğru seslendim.
Hei: Sizi bilmem ama ben centilmen Minho beyi çok sevdim!
Minho şaşkın bir şekilde bana baktı. Ben de onu taklit ederek omuzlarımı silkip dilimi çıkardım ve kafamı merdivenlere çevirdim. Minho Hızlıca yukarı çıkıp odamıza girdi ve beni yatağa bıraktıktan sonra hızla odadan çıktı. Aşağıdakilere bağırdım.
Hei: Fazla umutlanmayın bunun centilmenliği de bir yere kadar!
Fazlasıyla yorgun olduğum için üzerime rahat bir şeyler geçirip hemen yatağıma girdim. Kafamı yastığa koyar koymaz uyku beni ele geçirdi.
Gece vücudumdaki korkunç bir ağrıyla uyandım. Yerimden kalkmaya çalıştım fakat her yerim o kadar ağrıyordu ki geri yatağa yığıldım. Bir süre daha yatakta öylece yattım fakat ağrı o kadar şiddetliydi ki dayanamıyordum. Ağzımda boğuk iniltier çıkmaya başlamıştı. Tam çığlık atacaktım ki yanımdaki yatakta yatan Minho'yu hatırladım. Zorlukla çıkan sesimle
Hei: Minho.
Yerinden kıpırdamamıştı bile.
Hei: Minho!!!
Hala bir gelişme yoktu.
Daha fazla dayanamadım ve ağrı kesici bulmaya karar verdim. Zorlukla kendimi yatağın ucuna kadar yuvarladım yatağın ucuna geldiğimde kendimi yere bıraktım.
GÜMMM!!!!
Hei: AHHH!!!
Yatak biraz yüksekti. Düşünce hem yüksekliğin hem de vücudumdaki ağrının etkisiyle çok canım yanmıştı.
Minho sıçrayarak uyandı.
Uykulu çıkan sesiyle konuştu.
Minho: Ne oluyor yaa?
Hemen baş ucundaki lambayı açtı ve başını bana çevirdi. Küçük bir kahakaha attı.
Minho: Hah, şimdi de yataktan mı düştün?
Yavaş adımlarla yanıma yaklaştı.
Minho: Hei?
Cevap vermek istiyordum fakat konuşsam sesim çıkmayacakmış gibi hissediyordum.
Ağzımdan tek bir cümle çıktı.
Y/N: Ağrı..... kesici.
Daha fazla dayanamadım ve kendimi karanlığın kollarına bıraktım.
Bir bölümün daha sonuuu. Nasıldı beğendiniz mi? Yorum yapmayı unutmayın. Seviliyorsunuzzzz <333333333
NOT: Minhoooo Minhooo. Neler yapıyorsun öyle. Aklımızı aldınnn.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Stay With Me | Lee Know
FanfictionHikaye Stray Kids'e yeni bir üyenin gelmesiyle başlar ...