Sh: " Tomioka - san dur artık! Sana bu kadar heyecanlanma dedim. Henüz gecikme yaşamadım. Tam emin olmalıyız. "
Giyuu iki saattir heyecandan heryeri devirmeye adamıştı kendini. Bir türlü duramıyordu. Bütün duyguları aynı anda yaşıyor gibi hissediyordu kendini. Ne hissedeceğini de pek bilmiyordu. İçinde korkunç bir heyecan hissediyordu. Koşup Shinobu yu kucağına aldı.
G: " madem emin değiliz, o zaman garanti edelim. "
Sh: " gerçekten bi bebeğimiz olmasını istiyor musun? Bunun bize açacağı dertleri düşünüyor musun? Eğer göze alırsan yapalım. "
G: " karnında olmasa bile tutunmaya çalışıyor. Bende babası olarak ona yardım edeceğim. Ve sen o konuyu da hiç merak etme. Elimden geleni yapacağım ve başımızı belaya sokmayacağım. Bugün den itibaren göreve çıkmayacaksın. Herşeyi ben halledeceğim. "
Sh: " hayatta olmaz Tomioka - san, seni bu görevde bir başına bırakamam. Belli bir süre zarfında sana yardım edebilirim. 6. Aya kadar yanında olabilirim. "
G: " olmaz Kochou, bebeğimizi tehlikeye atamam. Burada kalıyorsun o kadar. "
Sh: " Hayır! Seni yanlız bırakmayacağım! Halledebilirim diyorum sana. Lütfen bana güven. "
G: " sana zaten güveniyorum ama işimiz güvenli değil ve ben bebeğimi, seni tehlikeye atamam. Lütfen ısrar etme. "
Sh: " sende bana güvenmeyi öğreneceksin! Sana halledebilirim diyorsam halledeceğim! "
Shinobu ağlamaya başladı. Artık onu ikna etmenin tek yolunun bu olduğunu düşünüyordu. Ve işe de yarıyor gibiydi.
G: " Kochou, lütfen tatlım ağlama. Bak bebeğe bişey olacak. "
Sh: " o zaman sende bana izin ver. Yoksa ağlamaya devam edeceğim. Ve garantiye de almayacağım! "
Giyuu başka bir çaresi olmadığını bu son sözle anladı. O yüzden ısrar etmekten vazgeçecekti.
G: " pekala Kochou, ama şartlarım var. Öncelikle ayrılıp öldürmek yok. Her zaman gözümün önünde olacaksın. İkinci olarak herşeye atlamak yok. Mümkün olduğunca sıcak çatışmadan uzak duracaksın. Uygun mudur bu şartlar? "
Sh: " kabul ediyorum Tomioka - san, yeter ki geleyim. "
G: " güzell, o halde şimdi garanti edebiliriz. "
Sh: " ehh, tamamdır Tomioka - san. "
O gün de çok keyifli bir sabah yaşadılar. Bu iki haberin mutluluğu onları hem neşelendirmiş hemde cesaret vermişti. Aradan geçen bir kaç saat sonra bebeği garantiye almışlardı. Bugün Giyuu Shinobu sarsılıp yorulmasın diye talim yapmamıştı. Sadece beraber oturup yemek yediler. Ve sonra bahçede ağacın altına gidip sakura topladılar. Shinobu onlarla moshi yapmayı planlıyordu. Ama bir yandan da elindeki limonu kemirmeye devam ediyordu.
Giyuu ona her konuda yardımcı olmaya çalışıyordu. Elini sıcak sudan soğuk suya sokmuyordu. Bir bebeği olmasını çok fazla istemeye başlamıştı. Sıradan bir ilişkiden bir anda bir aile olmuşlardı. Bu hızlı ilerlemeden şikayetçi değildi fakat iyi bir baba olamamak konusunda da endişeleri vardı. Shinobu ve bebeğini hayal kırıklığına uğratmak istemiyordu. Bu yüzden elinden geleni yapacak ve bu bebeğin sağlıklı bir şekilde doğmasını sağlayacaktı.
Oturmaya devam ettikleri sırada kapı çaldı. Giyuu Shinobu yu kaldırmadan kapıya baktı. Gelen Hikariydi, Takashi de yanındaydı.
G: " Hoşgeldiniz Hikari - san, tabii siz de hoş geldiniz Takashi - san. "
