yalvarıyorum bu fici okumayın lütfen Allah'ı seviyorsanız lütfen. eğer okursanız evinize gelip sizi ham yaparım.
han jisung, babası tarafından zorbalığa marus kalan bir çocuktu. Ta ki onu minho denen bir mafya kaçırana ve ona aşık olana kadar...
⚠️U...
Minho beni kendine çektiğinde birşey mırıldanıyordu;
"Gitme. Gitme jisung, seni seviyorum. Beni bırakma."
Çok belli olmasa da anlamıştım ne dediğini. Daha sonra Minho'yu uyandırdım ve o üstünü giyinirken onu izledim ve kahvaltı için aşağı mutfağa indik.
Minho'ya sabah mırıldandığını hatırlayıp hatırlamadığını sormaya çekiniyordum. Ama kahvaltıdayken bunu söylemek ne kadaren sonunda özgüvenimi toplayıp sordum
"Ş-şey Bay Lee"
"Evet?"
"Sabah bana söylediklerinizi hatırlıyor musunuz?"
"Hayır. Ne söylemişim?"
"H-hiç"
"Jisung. Ne demişim söyler misin"
"Yok bişey"
"Jisung sinirleniyorum"
"Kurallarınızda ben birşey saklayamazsın diye birşey olduğunu hatırlamıyorum"
"Jisung! 4. Kural"
"T-tamam"
"Evet şimdi söylüyorsun"
"Ben sabah sizin yanınızdan kalkarken beni elimden çektiniz v-"
"Tamam bekle şimdi söyleme"
Neden bunu dedi ki hem söylememi istiyor hem de tamam söyleme diyor?
"Ama söyle dediniz"
"Şimdi söyleme diyorum jisung"
"Peki"
Kahvaltıdan kalktığımda duş almak için banyoya girdim ve kıyafetimin olmadığını fark ettim. Kıyafet almak için Minho'nun odasına girdim. Minho'yu çalışma masasında bilgisayara bakarken gördüm.
"Bay Lee ben duş alıcam ama kıyafetim yok."
"Ee"
Ne ee'si amk
"Acaba bana uygun kıyafetiniz var mı?"
"Bekle"
Dolabın içinden bana uygun kıyafetler çıkarttı.
"Teşekkürler Bay Lee"
Tam çıkacakken merak edip Minho'ya sordum
"Şey efendim siz kahvaltıda-"
"Evet, şimdi söyleyebilirsin. Çalışanlar var diye seni durdurmuştum. Şimdi söyle"
"Siz beni çektiğinizde elime sarılarak şey dediniz..."
"Ne dedim?"
"Beni bırakma, seni seviyorum jisung gibi şeyler söylediniz"
"Peki çıkabilirsin"
"Tamam efendim"
Banyoya girdiğimde tam üstümü çıkarttım ki kapı açıldı. İçeriye giren Minho ile göz göze geldim.
"Hey ne yapıyorsun"
"Güzelim sana şampuan getirdim, bitmişti unutmuştum aldım. Kullanabilirsin."
Derken gözü üstümdeydi, bunu fark edip hemen minho'ya döndüm.
"Hey neye bakıyorsun"
"Sana"
Gülümsemişti
"Bakmasan iyi olur"
"Ama sende akşam bana bakmıştın"
"Ama sen dedin"
"Pekâlâ yine ben diyorum, bakıcam."
"Sapık mısın"
"Hayır değilim"
"Öylesin"
"Değilim"
Yeter be minho kes valla bi duşa giremedim
"Şimdi çıkarsan yıkanıcam da"
"Peki, görüşürüz güzelim"
Kapıyı kapattığı anda kapıyı kilitledim.
***
Duştan çıktığımda Minho'nun kıyafetlerini giydim, boldu ama çok rahattı. Odama çıktım. Buradan oldukça sıkılmıştım. O sırada aklıma bişey geldi, kaçmak. Bu sapıktan olabildiğince uzaklaşmak. Kapıyı kilitleyip kapının önüne gardırobu çektim. Ve pencereye baktım kilitliydi. Orayı kırmaya çalıştım dirseğimle, ancak olmadı. Komidini çekmek aklıma geldi ama çok ağırdı. Tam camdan bakacakken orada korumaların olduğunu gördüm. Hassiktir.
O sırada aklıma komidinin çekmecesi geldi. Onu çıkartıp cama atmayı düşündüm ama ilk önce korumayı oradan çıkarmak aklıma geldi. Minho zaten işine gitmişti sıkıntı yoktu. Camdan kafamı uzattığımda korumaya camdan seslendim.
"Şey bakar mısınız!"
"Evet jisung bey, ne istemiştiniz?"
"Bana dondurma alır mısınız?"
"Jisung bey evde yok mu?"
"Yok"
"Tamam efendim"
Koruma gittiğinde rahatlamıştım. Çekmeceyi alıp camı kırdım. Neyseki yer yüksek değildi. oradan birkaç kumaş ve kıyafetleri bağlayıp bir ip halime getirip odanın sağlam bir yerine bağladım. Aşağı indiğimde koşarak oradan uzaklaşmaya çalıştım.
(Minho)
Eve geldiğimde, Jisung'a birkaç biseyler aldığımı ona göstermek için odasına girmeye çalıştım.
"Bu da ne? Kilitli. Bir dakika JİSUNG... Kaçmış olamazsın!"
Çok sinirlenmiştim kapıya birkaç omuz attığımda kapı kırılmıştı ve baktığımda pencereden sarkan birkaç kumaş ile karşılaştım. Camdan baktığımda ormanlığa doğru koşuyordu hemen arkasından çıktım.
(Jisung)
Koşarken ormanlığa girdim. Ve çok yorulmuştum. Bir taşın üstüne oturdum. Ve yanıma siyah üst ve altlı şapkasına ve ayakkabılarına kadar siyah giyinmiş birini gördüm. Bana seslendi;
"Ne oldu küçük? Evinden mi kaçtın?"
Bu ses... Bu Minho! Kaçmaya çalışırken bileğimden tutup beni kucağına aldı ve arabaya bindirdi. Kapıları kilitledi ve şoför sürmeye başladı. Bana çok sinirli bakıyordu.
"JİSUNG BEY EVE GİDİNCE BENDEN KORK ÇÜNKÜ BU SON GECEN OLABİLİR!"
Korkudan ağlıyordum.
"..."
Selam umarım beğenmişsinizdir oy verip yorum atmayı unutmayın yaparsınız sevinirim💓💗
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
