1•

13.9K 792 1.1K
                                    

Selamm bu benim ilk hikayem bana destek olursanız çok sevinirim 😊 bazı yanlışlarım olabilir onun için kusura bakmayın
Umarım beğenirsiniz iyi okumalar❤️❤️



Yine uyanmıştım işte yine boktan bir hayata daha gözümü açmıştım ve yine her zamanki gibi annemle babamın bağırışmalarını çekiyordum koridorda, cidden dayanamıyordum artık...

Tuvalete gitmem lazımdı ama babamdan çok korkuyordum, çünkü beni duyarsa yine sinirini benden çıkartabilirdi. Sessizce tuvalete gitmiştim ve onlar her tartıştığında orada durup sessizce ağlıyordum. Yine aynısını yaptım yere çökmüştüm ve kendi kendime söylendim;

"artık dayanamıyorum"

Dedikten sonra kulağım istemsizce onların konuşmasına gitmişti ve duyduklarımla daha da çok ağlamıştım...
Babamın bağırışını duyuyordum;

"Sen beni nasıl aldatırsın ne demek han benim çocuğum değil!"

"Evet duydun işte, aldattım seni, sende her gün başka kadınlarla yatmasaydın!"

Duyduklarım karşısında ikisinden de iğrendim. Onların ailem olduklarına inanamıyorum...

Tuvaletten çıkmaya çalıştığımda annemin sesini duydum ve olduğum yerden direkt anneme yöneldim ince bir sesle bana;

"Han oğlum buraya gel"

Dedi. Annemin yanına gittiğimde beni yanına alarak konuşmaya başladı;

"Han oğlum... benim şimdi gitmem gerek yanında olamayacağım ama bu bileklik hep seninle olacak, seni seviyorum yavrum."

Diyip bana sarıldı ve bende ağlamamı tutamamıştım. O sırada annemin de ağladığını fark etmiştim. Annemin ağlamasına dayanamıyordum. Anneme daha da sıkı sarıldım ve daha sonra babam konuştu;

"Tamam artık topla eşyalarını git evimden"

Annem benden ayrılıp gözlerimin içine baktıktan sonra gözlerimden ayrıldı ve direkt odasına gidip eşyalarını toplamaya başladı. anneme ne kadar yalvarsam da o Babam denen piçle beni bıraktı ve son kez yüzüme bakarak kapıdan çıkıp gitti. Sarsılmıştım, ama açık konuşmak gerekirse babam hiç de üzülmüş gibi durmuyordu. O adama baba demek bile benim canımı zaten yeterince yakıyordu. Bide bu yetmiyormuş gibi annem beni bu piçle aynı evde bırakmıştı. Anneme cidden inanamıyordum. Hayal kırıklığına uğramıştım...
Ama yine de anneme kızamıyordum, anne işte ne yaparsın...
Ardından yine babam konuşmaya başladı;

"HAN JİSUNG! BURAYA GEL !"

Korkuyordum ama babama maalesef karşı gelemiyordum, gelsem bile cezamı çekiyordum. Babamın yanına salona gittiğimde başlamıştı yine babam...

"ULAN SİKTİĞİMİN ÇOCUĞU ANNENE NİYE SARILIYORSUN YARRAM. SANA DEMEDİM Mİ BEN O SİKİK KAFAYA DOKUNMA, YAKINLAŞMA DİYE!"

Babam bana bağırırken elim ayağım titriyordu ne yapacağımı bilmiyordum. Ve bir anda suratıma bir yumruk geçirdi. Ben o halimle yere yapışmıştım ve ardından bir yumruk daha geçirmişti sonra tekme atmaya başladı yerden kalkamıyordum kalkmayı bırak kıpırdayamıyordum bile... Her yerimden kan akıyordu ve o anla birlikte istemsizce ağzımı açmak zorunda kaldım

"B-baba d-dur artık a-acıyor"

Sonra hemen cevap verdi siktiğimin piçi;

"NE DEDİN NE DEDİN HA? ANLAMADIM BİRAZ DAHA MI İSTİYORSUN? O ZAMAN BUNU SEN İSTEDİN!"

Diyerek kemerini çıkartıp beni kırbaçlamaya başladı karnımı mosmor yapmıştı
derken kapının kırılarak açılması bir olmuştu. Tam göremesemde bir genç belirdi. Takım elbisesi vardı üstünde, mafya gibi giyinmişti gözüm karardığı için çocuğun suratını tam görememiştim. Yanında da bir sürü koruması vardı bu adamın kim olduğunu düşünürken babama doğru yaklaşıp babamı dövmeye başladı.

Sanki onu daha önceden de tanıyormuş gibiydi ve intikam alıyormuşçasına tekme atıp yumrukluyordu adamı. İçimden benim yerime de vur demek geçiyordu ancak diyemiyordum. Ve ben hâlâ yerde yatarken olan biteni izliyordum, ardından onun sesini duydum bana birşey diyordu;

"..."
















Selamm bu yerde kestim çünkü biraz heyecan bırakmak istedim biraz kısa oldu ama umarım okurken eğlenmişsinizdir.

Peki ya sizce bu kişi kim? 😉🙃

Bundan sonra her gün bir bölüm gelecek ✨
Eğer istekleriniz varsa yazabilirsiniz bir sonraki bölümde görüşmek üzere 💗💖

✎ Impossible Mafia || minsung ✐Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin