✎ Impossible Mafia || minsung ✐

13•

Ab sakin olun bu fic angst değill uchdxydhd

İyi okumalarr

Arkamdan gelen ses ile arkama döndüm. Bir hemşireydi.

"Doktor bey Bay Lee yaşıyor..."

O kadar mutlu oldum ki, elimdeki neşderi yere fırlatıp içeriye girmeye çalıştım. Yüzümde gülümseme vardı. Zor da olsa içeriye girdim.

Minho'ya baktım, şu hâliyle bile yakışıklıydı. Üstü örtülüydü, suratı görünüyordu. Elimi Minho'nun yanağına koydum. Biraz okşadım, doktor içeriye girdi.

"Bay Han siz buradan çıkın, Bay Lee'nin odasına gidin biz getiriyoruz Bay Lee'yi"

"Tamam ama lütfen hızlı olun"

"Tamam geliyoruz"

Odaya çıktıktan 2 dakika sonra Minho geldi. Onu yatağa yatırıp gittiler. Hâlâ uyuyordu.

"Minho. Ben burdayım bak"

Tepki vermedi ama ben konuşmaya devam ettim.

"Minho lütfen gözlerini aç. Bak ben burdayım sağlıklıyım. Seni çok özledim"

Tam kalkarken bileğimden çeken elleri ile ona döndüm.

"Jisungie... Gitme"

"Minho!"

Yüzümde gülümseme ile minho'yla konuştum.

"Uyanmışsın. Çok teşekkür ederim"

"Seni... Çok m-erak ettim"

"Ben iyiyim. Senin için öldü dediler ama sonra geri hayata dönmüşsün"

"Senin için :)"

"Seni seviyorum Minho"

"Bende Jisung"

Dudaklarımızı birleştirdik. Benim sıcak dudaklarıma onun soğuk dudaklarını ısıtıyordu. O sırada doktor içeriye girdi. Doktor bizi başta kardeş falan sanmış...

"Şey..."

Hızlıca ayrıldık birbirimizden ve doktora döndük.

"Pardon rahatsız ettim sanırım..."

"Doktor!"

"Pardon Bay Lee"

"Evet ne için gelmiştin"

"3 gün sonra eve gidebilirsiniz"

Minho'ya gülümseyerek baktım ve ellerini öptüm.

"Teşekkürler"

"O zaman b-ben sizi rahatsız etmeyeyim"

Minho doktora sert bir bakış attı sonra güldü. Doktor da gülümsedi ve odadan çıktı.

"Devam etsek olur mu?"

Gülümseyerek işaret parmağım ile hafifçe Minho'nun burnuna vurdum.

"Hayır kedicik. Çok aç gözlüsün sen yaa"

"Yerim seni. Neden bu kadar tatlısın?"

"Bilmemm"

"Seni seviyorum"

"Bende seni seviyorum"

(3 gün sonra)