Aile Mi?!

Bölüm 7

İlk defa bu kadar çok tok hissederek sofradan kalkmıştım ama sanırım tabağıma koydukları tüm yiyecekler çok gelmiş olacak ki midem patlamak üzereydi.

"Nasıldı beğendin mi kahvaltıyı yavrum? Eğer beğenmediysen başka şeylerde yaptırabiliriz diğer sabahlar."

"Evet beğendim çok güzeldi her şey."

"Beğenmene sevindim güzel kızım. Akşam yemeği için istediğin bir şey var mı yaptıralım ona göre."

Ne kadar anlayışlı.

"Yok ne olsa yerim fark etmez ne yapıldığı."

"Tamam kızım."

Beni memnun etmek için çok uğraşıyorlardı.

"Aşk olsun anne ama bunca yıllık oğluşunum bana bir kere bile olsun böyle özen göstermedin. Kırılıyorum ama."

"Sen sus, çok konuşma bakayım. Seni her gün görüyorum zaten. Kızıma uzun yıllar sonra ilk defa kavuştum."

"Olsun anam, canım anam ben senin için kız taklidi yaparım ayol."

"Mete yavrum senin ayarların yine bozuldu."

Bozulma değil o bence. Baştan beri bozuktu tanıdığım kadarıyla.

"Aaa aşk olsun ama şekerim ne bozulması. Sen beni ne sandın ayol."

Babam beyin sabrı son sınırlarına ulaşmış olacak ki sesli bir şekilde nefes aldı.

"Lan eşek senin yüzünden sabahtan beri kız korkup kaçacak ne biçim aileye düştüm ben diye. Normal davran lan azcıkın."

"Üzdü bu beni baba. Sessizce yerime siniyorum ben."

Mete pek üzülmüş gibi durmuyordu ya da yapısı gereği bunu bile şakaya vurmuş olmalıydı.

"Aferin, böyle adam ol."

Babam bey tekrar söze girecekken birinin telefonunun çalmasıyla masaya bir sessizlik hakim oldu. Ben kimin telefonu çaldığını anlayabilmek için göz gezdirirken Mete'nin yerinde kıpırdanmasıyla onun telefonunun olduğunu anlayıp merakla telefonunu açmasını bekledim. Ekranına baktıktan sonra anne- babasına dönerek konuştu.

"Abim arıyor."

Ardından hemen telefonu açıp kulağına götürdü.

"Alo, abi."

"..."

"Evet abi, Kumsal bulundu."

"..."

"Doğru söylüyorum ya! Niye bana inanmıyorsun?"

"..."

"O zaman gelip kendi gözlerinle görebilirsin sevgili abicim."

"..."

"Tamam tamam hadi ben kapatıyorum. Kahvaltı ediyoruz Kumsalcığımızla. Baays."

Sevgili üçüzüm telefonu kapattığı anda annem hanım söze girdi.

"Noldu oğluşum ne diyor abin?"

"Kumsal'ı bulduğumuza inanamadı mesajı görür görmez uçağa binmiş. Birkaç saate burada olacağını söylüyor, havaalanındaymış."

Ben aklım karışmış bir şekilde onlara bakarken bir taraftan da Kumsal dedikleri kişinin ben olup olamayacağımı düşünüyordum ki annem hanım bana bakarak söze girdi.

"Kızım Kumsal diye bahsettiğimiz kişi aslında sensin, senin asıl adın Kumsal. Her şey çok hızlı gelişti diye sana bundan bahsetmedik hem belki şu anki adını kullanmak istersin diye düşündük."