Sabah kalktığımda her yerim tutulmuştu." Niye uyandım? " sorusunu kendime sorarken ablam içeri girdi. "UYANDIRMA SERVİSİİİĞĞ" diyerek bağırmıştı. Dağılmış saçlarımı görünce kahkaha atmaya başladı. Bu haline gülümsemekle yetindim. Kalktım ve banyoya gittim. Boynum tutulmuştu. Boğazım ağrıyordu. Ne diye balkona çıkmıştım. Zaten bağışıklığım düşüktü. Olacağı varmış diyerek hazırlanmaya başladım. Ablamla kahvaltı ettikten sonra ablam işe,ben ise okula gidiyordum. Kulaklığımı taktım ve düşünmeye başladım. Neden hayata gelmiştim? Annemler neden bizi terk etmişti? Neden kimse beni sevmiyordu? Neden hiç arkadaşım yoktu? Sıkıcı bir insan mıydım? Kafamın içinde öylece dönüp durdu bu sorular. Ölsem ablam dışında kimse beni özlemeyecekti,kimse benim için yas tutmayacaktı. Ölüm huzurlu geliyordu bana. Ölürsen ne derdin kalıcaktı ne de boş konuşan insanlar.
|
|
|
|
Son derse giricektik. Kendimi çok kötü hissediyordum. Midem bulanıyor,başım dönüyor ve gözüm kararıyordu. Bayılmak istiyordum. Ben bayılmaya "Ölümün Kardeşi " derim. Bilincin kapanıyor,kimseyi duymuyorsun. Çok güzel bir duygu. Daha fazla dayanamamış ve kafamı sıraya koymuştum. Birisi beni sarmaya başladı. Başımı kaldırdığımda yıldızları gördüm. Elini yanağıma ve alnıma götürdü. "Ateş gibisin,revire gidelim hadi! " Sesini bulanık duyuyordum. Gözüm kararmaya başladı. En son Minho'nun beni tuttuğunu hatırlıyordum. Gözümü açtığımda revirde olduğumu anlamıştım. Tam o sırada kapı açıldı. " AŞKIM! İYİ MİSİN?" Diyerek içeri ablam telaşla girdi. Ablam koşarak bana sarılıp,sıkıca tuttu beni. Ardından Minho içeri girdi. Beni ayakta görmeyi beklememişti bu yüzden şaşırdı. "İyi misin? " dedi. "Evet,teşekkür ederim beni buraya getirdiğin için." Minho tam konuşacakken ablam araya girdi. " Kim bu arkadaşın birtanem? " Minho biraz sinirli duruyordu. Dişlerini sıkıyordu. Bu hareketine anlam verememiştim. Ablama dönüp " Sıra arkadaşım,fenalaştığımı görünce beni buraya o getirmiş." Yine o bakışlarıyla Minho'ya bakıyordu. Minho' da boş durmuyor aynı bakışları ablama atıyordu. Daha fazla işler kızışmadan ablama " Hadi gidelim uyumak istiyorum eve gidip." Dediğimde bakışları beni buldu ve kafasını salladı. Minho'ya bakmadan çantamı alıp ablamın peşinden gittim.
|
|
|
|
Eve geldiğim gibi yatağa yattım. Minho mesaj atmıştı. B-bir dakika benim için mi endişelenmişti? Karnımda bir şeyler oluyordu. Uzun zaman sonra birisi benim için endişeleniyordu.
İCatLeeKnow:
Eve gittin mi?(16.55)
İyi misin? (16.56)
Cevap verir misin? (16.57)
O kadın kimdi? (16.58)
Sevgilin miydi?(16.59)
(Görüldü)
Görüldü mü yedik şimdi? (17.00)
Merak ediyorum seni güzelim. (17.01)
Cevap ver bana. (17.02)
:j_on3s
Güzelim?
İyiyim ben o kız ablam.
Neden benimle bu kadar ilgileniyorsun?
İCatLeeKnow:
Evet benim güzelimsin.
Anlamadın mı hala? Ah ah.
Bende sevgilin sandım.
:j_on3s
Anlamadım???
Senin güzelin değilim.
Üstelik ben güzel değilim.
İCatLeeKnow:
İlerde olursun güzelim.
Sen güzel değilsen bu post ne?
Hem kime o güzel gülüşünü gösteriyordun?
(Görüldü)
j_on3s's post
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
💞
❤ 21 🗨1
Channiejen3: OF YİCEM SENİ İYİ Kİ DOĞDUN HAN'IM <3333
Güzel gülüşünü mü? Karnıma yine bir şeyler olmuştu. Cidden o kadar güzel mi gülüyordum? Ablam hep söylüyordu ama hiç inanmamıştım. "Han, Han. İyi misin? " Ablamın sesini duyunca kafamı ona çevirmiştim. "Ne oldu? Yoksa yine halsiz mi hissediyorsun? " Endişeyle sordu. Ablamdan bir şey saklamazdım. "Yok iyiyim. Revirdeki çocukla konuşuyordum. Biraz garip davranıyor da." Diyerek telefonu uzattım. Yatağa oturdu ve mesajları okumaya başladı. Kaşları çatıldı. Hayır bu ifadeyi tanıyordum. Bana baktı. Bende ona baktım. Aramızda uzun bir bakışma yaşandı. Daha fazla dayanamayıp "Ne oldu? Neden öyle bakıyorsun abla? " dedim. Der demez kahkaha atmaya başladı. " Aşkım bu çocuk sana abayı yakmış. Sende bir şeyler hissediyorsun kesin. Sakın öyle bir şey yok diyerek karşı çıkma. Ben biliyorum seni." Şaşırmıştım. Hoş çocuktu aslında. Dudakları,elmacık kemikleri ve özelliklede gözleri. Yıldız vardı gözlerinde. Sakin ve huzurlu hissediyordum gözlerine bakarken. "Olabilir. Kendisine çekiyor herkesi." dediğimde ablam şaşırmıştı. Beklemiyordu kabul etmemi. Bir süre sessiz kaldık. Sessizliği bozan ardarda gelen bildirim sesiydi. Ablam yanağıma buse kondurup çıkmıştı. Ben ise bildirimleri boşverip sıcacık yatağıma yatmıştım.
