ရှေ့ကိုပဲအာရုံစိုက်ပြီး ကားမောင်းနေတဲ့လူကို Junkyu အကဲခတ်ကြည့်တယ်.....
ခပ်မြင့်မြင့်နှာတံနဲ့အတူ ချွန်ထက်နေသည့်မေးရိုးတို့ကထိုလူကို ဆွဲဆောင်မှုပိုရှိစေသည်...
သတိအထားမိဆုံးအရာကတော့ တိတိပပ ညှပ်ထားတဲ့လက်သည်းလေးတွေပါပဲ.....
လက်ချောင်းသွယ်သွယ်တို့ဆီ အကြည့်ပို့မိတော့
လက်သူကြွယ်မှာ နေရာယူထားပြီ ဖြစ်တဲ့ Silver ringလေး.....
ဘာရယ်မဟုတ်ပေမဲ့ အကို့ကိုတော့ သတိရမိသား....
"ဘယ်ဘက်ကိုချိုးရမှာလား"
အတွေးထဲမျောနေတုန်းပေါ်လာတဲ့အသံကြောင့်သူ အသိပြန်ဝင်လာရ၏....
"အင်း"
"တလမ်းလုံးတိတ်နေတယ်နော် ဘာဖြစ်လို့လဲ"
"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး အလုပ်မှာ နည်းနည်းပင်ပန်းလာလို့"
"မသိပါဘူး ကျွန်တော် နဲ့ တွေ့ရလို့များလားလို့"
Junkyuကပြုံးရုံသာပြုံးသည်.....
နာကျင်နေပုံပေါ်တဲ့ မျက်ဝန်းတွေကို မပြချင်တာမို့ မျက်လုံး အသာမှိတ်လိုက် ရင်း အိမ်မြန်မြန်ရောက်ဖို့ကိုသာဆုတောင်မိတယ်.....
"အိပ်ချင်လို့လား"
"ဟင့်အင်း"
"ပြောစရာရှိတယ်"
"အင်း"
"နက်ဖြန် ခင်ဗျားဆီ လာခဲ့မယ်"
"ဘာလုပ်ဖို့လဲ Dutyချိန်မအားဘူး"
"ဒီတိုင်း မလာပါဘူး customerအနေနဲ့လာမှာ"
"ဘာရယ်"
" ကောင်မလေးနဲ့ "
"အော်"
"lunchစားရင်းပါ"
"မကြိုက်ဘူးလား"
"မကြိုက်စရာအကြောင်း မှမရှိပဲ"
မတုန်မလှုပ်ပြန်ဖြေ လိုက်ပေမဲ့ စိတ်မှာကျ ကျေနပ်သည်လည်း မဟုတ်မ ကျေနပ်တာလည်း မဟုတ်ပြန်.....
"စကားမစပ် ခင်ဗျားideal typeကဘယ်လိုမျိုးလဲ"
"ideal typeက တိတိကျကျ ရယ်လို့မရှိဘူး လူရှုပ်လူပွေ မဖြစ်ရင်ရပြီ"
