PERVA

🥀4🥀

 🔥ARDAL MEDYA🔥

31.01.19

♫Come with me now:Kongos♥

" O kapıya dokunmak büyük yürek ister"

Arkamda duyduğum ses ile irkildim.

Kalın despot bir erkek sesi orman yeşiline boyanan duvarlar arasından yankılanıp tam kalbimin üzerine batmıştı. O kadar çok korkuyordum ki şu an elim kapı kulpunun üzerinde kalmış tir titriyordu. 

Derin bir nefes alıp besmele çekip arkama döndüğümde bir insan dikiliyordu karşımda ama bu insanın bana zarar vermeyeceği anlamına gelmiyordu.

"Destursuz girmeye utanmaz mısınız?" Korkmamın yanı sıra ağzından çıkan kelimelerle kaşlarımı çattım. Dalga mı geçiyordu?

"Pardon?" korkumu bir kenara bırakarak şaşkınlığımla ağzımdan çıkan kelimelere sadece minik gülümseme verdi. Ellerini siyah kot pantolonun cebine sokarak başını yere eğdi.

 Sesli bir şekilde nefes vererek kocaman postalları ile üzerime doğru adımladı

"Eskiden bu kapının önünde ya da yolunda seni gibi insanlar asla yürüyemez ya da duramazdı. Korkuları onların ecelleri olur otelin bahçesine adım bile atamazlardı. Şimdi bakıyorum da elini kolunu sallayan uğrar olmuş" ne saçmalıyordu bu adam ve dibime kadar girmek zorunda mıydı?

Elleri ceplerinde başı yerde dümdüz önümde duruyordu. Bu şekilde hareketsiz kalması insanı geriyordu. Dalgınlığıma gelerek gözlerimi kaçırdım.

Acaba sapık mı ya da katil mi ya da durun insanları keyiften öldürüp parçalara ayıran bir psikopat mı? Ya da onları filmlerdeki gibi yiyor muydu? aklımdaki düşünceleri kovalayıp gözlerimi çevirmemle irkildim.

Yüzüme yaklaştırdığı kocaman kafasıyla birlikte yuvasından çıkacak gibi olan irisleriyle, joker gibi gülümseyerek gözlerime bakıyordu...

Kafasını biraz daha yüzüme yaklaştırıp bekledi, nefeslerim teklemeyi bıraktığı anda "böö" diye bağırmasıyla korkarak arkamdaki kapıya çarpmıştım. Yüreğim ağzımda bu aklına zorunlu şahsın ne yaptığını anlamaya çalışıyordum.

Gözlerine tekarardan baktığımda utanmadan dudaklarını birbirine bastırarak gülmesini saklıyordu. 

"Ne yaptığını sanıyorsun sen be!" kaşlarını alayla çatarak gülmesine devam etti. Bir ara kendini tutamayarak arkasını dönüp gülmüştü.

"Çok özür dilerim sizi o şekilde görünce kendimi tutamadım." En azdından özür dilemesini biliyormuş. 

"Ayıp bu yaptığın hiç mi utanmadın zaten korka korka tek başıma girdim." Yani ben biraz abartıyor olabilirdim ama karşımda bana sıcacık gülümseme veren bu adam da kafamı bulandırıyordu.

"Haklısın özür dilerim gerçekten kusuruma bakma." Ama sen böyle yaparsan ben nasıl sinirlenicem. Sağ elini cebinden çıkartıp uzatmasıyla eline baktım.

"Kendimi tanıtayım Zakkum lojistik ambalaj ve paketleme sorumlusu Yavuz Karabağ" yanımıza birinin geliceğini haber vermişlerdi ama paketleme sorumlusu gibi birini beklemiyordum. Elini havada tutmadan sıkarak kendimi tanıttım.

"Tanıştığımıza memnun oldum ben Ardal medyadan gazeteci Alina Tüten, sorgulamak benim haddime değil ama Fevzi Beyin asistanı veya daha yakın bir çalışanın bize yardım etmesi gerekmez miydi?" kafasını olumlu anlamda sallayıp biraz geriledi ardından tereddüt bile etmeyip yanımdan geçerek arkamdaki Cengiz Sakı'nın odasına girdi.