"Sakin ol." Dudaklarını kulağıma yaslayarak kurduğu cümle daha fazla çırpınmamdan başka bir şeye yaramadı. Etkisinden kurtulmak için varlığından uzaklaşmam şarttı. Uzaklaşmalıydım.
Dudaklarıma bastırdığı eline doğru bağırdım fakat bağırtım boğuk bir...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♡
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♡
Düşüncelerinizi ve fikirlerinizi mutlakaaa yorumlarda bekliyorum canlarr. Düşünceleriniz benim için çok değerli 🤍
Ayrıca yazım yanlışlarım varsa affola aceleye geldi biraz kusuruma bakmayın.
Yıldızın üzerine basmayı unutmayın Keyifli okumlarr 🤍
...
🌬Bazı itaatler boyun eğmek değil, en büyük baş kaldırma işaretidir
Aynaya baktığımda gördüğüm yansıma hiçbir zaman ben olmadım. Gördüğüm kişi ve bildiğim kişi aynı değildi çünkü.
Hani derler ya aynanın karşısına geçin ve ben kimim sorusunu kendinize sorun diye. Bunu aynanın karşısındaki kişiye değil bildiğin kişiye sormalıydı.
Kendine.
Tüm insanlar zaten aynanın karşısındaki kişiyi görüyor ama senin bildiğin kişiyi göremiyorlar. Ne dışarıdaki insanlar ne de aynanın karşısındaki kişi. Tek gerçek bildiğin kişidir.
Onun ne istediğini en iyi ise sen bilirsin.
Yanlışlarım oldu ama bunların doğrularımı götürmesine izin vermedim. Hayatın acı gerçeğidir oysa yanlışın doğruyu katlettiği. Ben her yanlışımda bir doğrumu öne sürmedim ki doğrularım beni terk etsin.
Ben her hatamda kendimi suçlamadım ki bir çıkış yolum olsun.
Ama bu sefer yapamamıştım sanırım.
Her şeyin sorumlusu aynada baktığım kişiydi.
Oysa ben aynadaki kişiye değiş bildiğim kişiye bakardım.
Yanlışlarım doğrularımı götürdü,
Oysa ben yanlışıma karşılık hiç birdoğrumu öne sürmezdim.
