ရှင်းနေးရှင်းဆီသို့ ခရီးကိုဖြတ်သန်း၍ တုန်းရန်က ငါ့မိဘတွေကို တိုင်းပြည်အကြောင်းအကုန်ပြောပြပြီး အဲ့မှာနေရတာဟာဘာနဲ့တူလဲဆိုပြီးပေါ့ ဒါပေမယ့် ငါမိဘတွေကြိုက်နှစ်သက်သလို ငါကအဲဒါအပေါ်စိတ်မကူးပါဘူး။ မနက်ဖြန်ကျရင်ငါတို့တွေက နယ်နမိတ်တွေကိုရောက်လိမ့်မယ်။ ဒါကြောင့် ငါစိတ်ကိုရှင်းလင်းဖို့ လမ်းလျှောက်ထွက်ခဲ့တယ်။
ဝက်ချသစ်ပင်အောက်ရပ်ပြီး ငါထိုင်ချလိုက်တယ်။ ပြီးနောက် ငါမျက်နှာပေါ်က မျက်နှာဖုံးကို ေစာင်းပြီး ငါ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုလေအေးတွေဆီ ထုတ်ဖော်လိုက်တယ်။
"ဟေး''
ငါတစ်စုံတစ်ယောက်ပြောတာကို ကြားလိုက်တာကြောင့် ငါအလှည့်လိုက်ကိုတုန်းရန်က အနားမှာရပ်နေတာမြင်လိုက်တယ်။
သူကငါတို့ကြားမှာနေရာလွတ်ခြားပြီး ငါဘေးမှာထိုင်တယ်။ ငါ့မျက်နှာဖုံးကိုပြန်ချရင်း မေးလိုက်တယ်။ သူကဘာကြောင့်နိုးနေလဲဆိုပြီးပေါ့ ဒါပေမယ့် သူကငါ့ကိုပြောတယ် ငါထသွားချိန် သူကြားခဲ့ပြီး တစ်စုံတစ်ရာမှားသွားတယ်ထင်လို့ ဒီနေရာထိသူငါ့နောက်ကလိုက်လာတယ်။
"မင်းအဲ့မျက်နှာဖုံးကိုဘာကြောင့်ဝတ်ထားတာလဲ? "
သူရှေ့နားကလယ်ကွင်းကိုကြည့်နေရင်း သိချင်စိတ်ပြင်းပြစွာမေးတယ်။
"ငါ့အဘွားဆီက လက်ဆောင်ဖြစ်ပေမယ့် လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်နှစ်တုန်းက ဖြစ်ခဲ့တဲ့ စစ်ပွဲအတွင်းမှာသေသွားပြီးကတည်းက သူမကဒါကိုငါ့ဆီပေးလို့ ဘယ်တော့မှမရတော့ဘူး"
ငါစိတ်ဓာတ်ကျမှု အနည်းငယ်မျှမရှိဘဲဖြေလိုက်တယ်။
"ငါစိတ်မကောင်းပါဘူး"
သူပြန်တုံ့ပြန်တယ် သူငါ့ကိုပြန်တုံ့ပြန်ပြီးနောက်ဆက်ပြောတယ်။
"မင်းက သန်မာပြီးဉာဏ်ထက်တဲ့ မိန်းကလေးဖြစ်လာခဲ့တာကို မြင်ရဖို့ မင်းအဖွားပျော်ရွှင်မှာကို ငါတော်တော်လေးသေချာတယ်"
"ကျေးဇူးပါ ဒါပေမယ့် စိတ်မကောင်းဖြစ်မနေနဲ့ စစ်ပွဲကိုစခဲ့တဲ့သူက မင်းဖြစ်နေတာမျိုးမှမဟုတ်တာ"
YOU ARE READING
မင်းငါ့ကိုဆုပ်ကိုင်ထားနိုင်မလား //ဘာသာပြန်//
Historical Fictionလုကီက သူရဲ့အကြိမ်(၃၀)မြောက်မွေးနေ့မှာ နှလုံးထဖောက်ခြင်းကို ခံစားရပြီးနောက်မှာတော့ သူက ရှေးခတ်ကမ္ဘာတစ်ခုကို ကူးပြောင်းသွားခဲ့တယ် ဒါပေမယ့်သူနိုးလာတဲ့အခါ သူ့ကိုယ်သူလယ်သမားမိသားစုမှာ မွေးဖွားလာတဲ့ ၁၃နှစ်အရွယ်ကောင်လေးခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာမှန်းသိလိုက်ရတယ် Total...
