Cameron Dallas - She Bad
Yazar = IdiotUnicorn
Tanıtım
Sonbahar yaprakları düşmeye başladığında ne ben yaz bitti diye üzülüyordum, ne de Doğukan.
Çünkü Sonbahar, bizim sonumuzdu. Ötesi yoktu. Olamazdı.
Sonbaharın sonunda tanışıp, bir sonraki Sonbahar'ın başında ayrılmamız gerekiyordu kaderimize göre. Peki biz, hayatlarının her anında kaderine yenilmiş iki genç, pes eder miydik öyle kolay kolay?
Ne çok şey değişmişti hayatımda, hayatımızda. Her gün daha da çok aralamıştım kapılarımı ona. Kalbime girmesine izin vermiştim. Korkmuştum bir yandan da. Ya bana çok bağlanırsa? Ya ben öldüğümde arkamdan çok üzülürse? diye...
Bilmiyordu çünkü kanser hastası olduğumu. Bilirse gideceğinden, ölüme bu kadar yakın biriyle konuşmayı istemeyeceğinden korktum. Oysa o hep benim yanımda oldu. Tıpkı benim onun yanında olduğum gibi.
Belki biz, "İyi günde, kötü günde. Hastalıkta, sağlıkta." diye sözlü yemin etmemiştik ama kalplerimiz yemin etmişti birbirimizi ilk gördüğümüz anda.
Rehberime bir numara uydurup kaydetmiştim o gün. Whatsapp'tan baktığımda görmüştüm ilk onu. Sadece sosyal arkadaşım değildi o. Farklıydı.
Çok ağladık biz bu 10 ay içinde. Ama bir o kadar da gülümsettik birbirimizi. Çok sevdik, çok sevildik. Sonsuz gibi yaşadık biz bu, son Sonbahar'ımızı.
Biz olduk. Birlikte olduk. El ele , kol kola olduk. Birbirimize sarıldığımızda bütün dertlerimizi unutur olduk. Mutlu olduk.
Her şey birlikte bu kadar mükemmel iken, kaderimize yenilip ayrılmaya gönlümüz el verir miydi?
Peki bize ne mi oldu?
Okuyup öğrenmeye ne dersin?
------o-o------
Sonlarına doğru çok ağladığım bir kitap. Salya sümük olduğum doğrudur. Yazarın eline emeğine sağlık.
Okumanızı şiddetle tavsiye ederim :D
