Vampires Are Not Real

5

Merabalar.
Keyifli okumalar.
*****************

Finney derin nefesler aldı,burada kalmıştı. Kralın onu getirdiği bu zindanda kalmıştı. Üstelik bir ölümlü olduğu için,kanının kokusu diğer aç mahkumları delirtip ona ulaşmak için neredeyse demirleri bükme ve bağırma sesleriyle birlikte. Burada biraz daha kalırsa yem olacakmış gibi hissediyordu.

"Tanrım,lütfen buradan çıkayım. Lütfen Bruce'u bulayım!" Gözlerinden akan yaşları silmeye bile uğraşmayıp sessizce ağlamaya devam etti. Bruce'u özlemişti Finney. Hemde çok. İki gün önce beraberlerdi,kafede sinemada evlerinde bile beraberlerdi. Ama şimdi,şimdi hayatta olduğundan bile şüpheliydi.

"Hey,sen." Finney kesilen seslerin ardından bir fısıltı duydu. "Ağlama,seni buradan çıkaracağım. Kralın ona yardım edecek birisine ihtiyacı var,sen o olacaksın." Finney yaşlı gözlerini sildi "Kimsin sen?" Parmaklık benzeri kapının dışındaki ses "Ben Billy, sana yardım edeceğim."

"Nasıl?" Billy belindeki anahtarları çıkarıp kapıyı açtı "Hadi gel. Sadece bazı işlerden anlasan yeter." Finney kafasını sallayıp kapıdaki neredeyse kendi yaşlaeındaki çocuğa baktı.

Sarımsı kahve rengi saçları ve kahve rengi gözleri vardı. Tatlı ve temiz yüzü onu bir insana benzetiyordu,ama Finney onun insan olmadığını biliyordu.

Onu yukarı kata,yani zindandan sarayın içine takip etti. "Kral yukarı katta. Gidip konuşacağım. Sen sadece ne dersem onayla." Finney kafasını salladı. Başka çaresi yoktu.

Yukarı kata geldiklerinde Billy kapıyı çalıp gel emriyle içeri girdi,arından da Finney girdi. Kafasını eğik tutarak krala bakmadı,bakacak cesareti yoktu.

"Kralım,size yardımcı olabilecek birisini getirdim." Billy Finney'i hafif dürtüp krala bakmasını sağladı. Kralın yüzüne bakarken kral ise gözlerini her yerinde dolaştırdı. "İstediğim bütün yardımları yapabilecek mi?"

Billy onaylayan bir kaç cümle sıralarken Finney hepsini onayladı. Hepsini gerçekten yapabiliyordu. Çünkü annesini küçükken kaybetmiş,babası ilgilenmeyince kız kardeşi Gwen'e o bakmış,haliyle hepsini öğrenmişti.

"Pekala. Kabul ediyorum." Billy gülümserken Finney yutkunup bakışlarını yere çevirdi. Robin ise arsızca onu süzmeye devam etti. Bu çocukta bir şeyler vardı. Aklının onda kalmasına sebep olan şeyler.

********************
Bölüm sonu.

düşünüyorsunuz bakalım?

Adios.