အသည္းကြဲေနေသာ္လည္း ဘတ္ဟၽြန္းကေတာ့ သူ႔ဘဝသူ အရွုံးေပးခဲ့တာမ်ိဳး မရွိခဲ့ဘဲ လုပ္ေနၾကလိုမ်ိဳး လုပ္စရာရွိတာေတြ လုပ္တယ္။ ေျပာရရင္ အလုပ္ေတြကို ပိုေတာင္လုပ္ ျဖစ္ေနေသးတယ္။ ခႏၶာကိုယ္ ပင္ပန္းေနရင္ စိတ္ပင္ပန္းတာကိုမ်ား ေမ့ထားနိုင္မလားလို႔ ထင္လို႔ေလ။ စိတ္နဲ႔လူနဲ႔ မကပ္ျဖစ္ေနတဲ့သူ႔ကို ဇိုအီတို႔က ၾကည့္မရျဖစ္လာကာ သူငယ္ခ်င္းအဖြဲ႕လိုက္ အတင္းဆြဲေခၚရာေနာက္သို႔ ပါလာခဲ့ေတာ့တယ္။
"ဘတ္ဟၽြန္းေရ ခဏကိုင္ေပးပါအုန္း"
ဇိုအီနဲ႔ သူငယ္ခ်င္း သုံးေယာက္ေလာက္ကေတာ့ ေရထဲ ေျပးဆင္းသြားႏွင့္ၿပီ။ သူကေတာ့ မဆင္းနိုင္ေသးပါ။ ဘာလို႔ဆို မယ္ရီက Suncream ဘူး ရွာမေတြ႕ဘူးလို႔ ေအာ္ကာ သူ႔ရဲ့မၿပီးမစီးနိုင္ေသာ အထုတ္ေပါင္းမ်ားစြာကို ဘတ္ဟၽြန္းလက္ထဲသို႔ ေရာ့အင့္ဆိုၿပီး လာထိုးထည့္ထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ ေနာက္ဆုံးတြင္ေတာ့ ရွာပုံေတာ္ေအာင္ျမင္သြားကာ သူလည္း ေရထဲဆင္းလာနိုင္ေတာ့သည္။
"ဗိုက္ဆာလာၿပီ။"
"ဘီဘီ အိတ္ထဲမွာ ေခါက္ဆြဲဘူးပါတယ္၊"
"အိုေက"
တ႐ုတ္ေခါက္ဆြဲဘူးေလးကို ကိုင္ကာ ကႏူးေလွေပၚမွာထိုင္၊ ေရထဲေျခေထာက္စိမ္ကာ ပါးစပ္ထဲသြတ္ထည့္မိေနသည္။
"ဘီဘီ"
ေလွေလွာ္ရင္း သူ႔ကိုလွမ္းေခၚတာကို ေခါင္းၿငိမ့္ျပေတာ့ ဇိုအီက
"နင္ blind date လုပ္ၾကည့္မလား၊ ေရွ႕ေနေက်ာင္းက ငါ့အသိအစ္ကိုက နင့္ကိုစိတ္ဝင္စားလို႔တဲ့"
ေခါင္းခါျပလိုက္ေတာ့ ဇိုအီက ႏွာေခါင္းရွုံ႔ေျပတာ့သည္။ Move on မလုပ္နိုင္ေသးတာလား ဘာလားညာလားနဲ႔ ျပႆနာရွာသံေတြကို နားပဲေထာင္ေပးေနလိုက္ရသည္။ စိတ္ျပတ္တာ မျပတ္တာထက္ သူပင္ပန္းေနၿပီေလ။ ဒါကိုေျပာရင္ ဇိုအီတို႔က နင္က အဘိုးႀကီးလားဆိုၿပီး ႀကိတ္ၾကမွာ ျမင္ေယာင္တာမလို႔ မေျပာၿပ ျဖစ္ေတာ့ပါ။
"ဟဲ့ ဘယ္သြားမလို႔လဲ"
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ အေမရာ၊ ဗိုက္ကေလး ဆာေတာ္မူေနေသးလို႔ပါ"
