☑ Brother's Best Friend

On Bir

Dakikalardır dudaklarının üzerine kapanan yumuşak dudaklarını kâh yumuşak kâh heyecanla emiyor, ısırıyordun. Boşlukta sallanan kollarını bir süre sonra Nanami'nin geniş omuzlarına yerleştirmiştin. Sokakta olmanız sanki hiçbir anlam ifade etmiyor gibi duvara yaslanmış öpüşüyordunuz. Üzerindeki ince pijama, dağınık saçların... kesinlikle dışarıdan bakan birisi için tuhaf bir tablo sergiliyordunuz.

Nanami, başının arkasından tuttu ve öteki elini sırtına bastırarak vücutlarınızı yakınlaştırdı. Onun tüm sıcaklığı senin içine işliyordu sanki. Yaptığı hiçbir şeyi sorgulamaya gerek duymadan ellerini omuzlarından boynuna, yanaklarına çıkardın. Yeni yeni çıkmaya başlayan sakallarını sevgiyle okşadın. Nanami dudağının üzerine gülmüştü.

"Dudaklarının bu kadar tatlı olabileceğini tahmin edemezdim." bunu söylemek için dudaklarınızı ayırdı. Senden ayrılmasıyla çok büyük bir boşlukta hissettin. Sertçe esen rüzgarı yeniden hissetmeye başlamıştın ve artı olarak dudakların zonkluyordu. Nanami öylesine hevesli öpmüştü ki dudaklarının şiştiğine emindin. Parmak uçlarınla dudaklarına dokundun ve hafifçe gülümsedin.

"Bu seni ensest yapmaz mı Nanami?"

Nanami sinirli sinirli iç geçirdi ve gözlerinin önüne uçuşan saçlarını geriye attı. "Biz akraba değiliz Y/N. Tüm bu zaman boyunca sana öyle dediğim için gerçekten üzgünüm." sesi oldukça samimi geldiği için onunla şimdilik uğraşmamaya karar verdin ancak hâlâ şaşkındın.

Yüzünde büyük bir sırıtış oluştu ve Nanami'nin omzuna vurdun. "Ne zamandır arkadaşının kardeşini öpmek için bekliyordun merak ediyorum."

Nanami sırıttı. "Yeterince bekledim." gözlerini kaldırıp onun gözlerine baktın. Yüzünü yine seninkine yaklaşmıştı. Hâlâ boynunda olan kollarını sıkılaştırdın ve dudaklarını hafifçe araladın. Nanami'ye doyamamıştın.

"Sokağın ortasında öpüşmek..." mırıldandın. "Ayıp değil mi?" Nanami yavaşça güldü.

"Laf edenlerin dilini koparırım." gülümsedin ve dudaklarına uzanmak için parmak uçlarında yükseldin fakat ikinizin de hesaba katmadığı bir şey oldu.

"Y/N?" gözlerin irileşti ve Nanami'yi hızlıca kendinden uzaklaştırdın. Kalbin o kadar hızlı atıyordu ki şuracıkta bayılıp ölebilirdin. Nanami'nin senden pek bir farkı yok gibiydi ama kendisine daha iyi sahip çıkabiliyordu.

"Nanami?" abin yeniden konuştuğunda onun yüzüne bakmaya cesaret edebilmiştin. Satoru daha önce hiç olmadığı kadar ciddi gözüküyordu ve bu seni ölümüne korkutmuştu.

"İyi akşamlar Satoru." Nanami hiçbir şey olmuyormuş gibi abine döndü ve rahat bir şekilde selam verdi. "Y/N'yi görmeye gelmiştim." şaşkınca ona baktın. Neden bu kadar dürüst davranıyordu?

"Kız kardeşimi görmeye geldin ve onu gecenin bir saatinde sokağa çıkıp duvara yasladın." Satoru düşünüyormuş gibi yaptı. "Bu devirde en yakın arkadaşımıza da güvenemeyeceğiz demek ki." gözleri sana kaydı.

"Markete gidiyordun değil mi? Aldın mı bir şeyler?" imali sorusu seni utandırdı. "Aldıklarını yolda yedin herhalde."

"Satoru," kekeledin. Ne demen gerektiğini bilmiyordun. Nanami sana yaklaşıp destek olurcasına elini tuttu.

"Niye bu kadar şaşırdın anlamadım Satoru." Nanami konuştu. "Seninle beraber kaç kez sevgilinin kapısına kadar geldim çünkü gecenin bir saatinde babasından habersiz onu dışarı çıkarmak istiyordun ve ben de etrafı kontrol ediyordum. Bunun neyi farklı?"

Satoru bir an bocaladı. "Çok farklılar!" dudaklarını büzüştürdü. Ailesinden kalan tek önemli şey sendin ve gözlerinin önünde senin kayıp gitmene izin verecek değildi. Ona göre, sen hâlâ beş yaşında onun peşinde koşuşturan Y/N idin. Aradan on yıl da geçse otuz yıl da geçse Satoru'nun zihnindeki Y/N, beş yaşında ve abisinden başka kimseyi sevmeyen Y/N idi.

Satoru sana baktı. Korkudan ve endişeden tir tir titriyordun. İç çekti ve seni kendisine çekip sıkıca sarıldı. İlk başta tepki vermesen de hemen ona geri sarılmıştın. Gözlerinin kenarında akmaya hazır olan yaşları görmezden gelip yanağını Satoru'nun göğsüne yasladın.

"Kızmadın mı?" Satoru gözlerini devirdi ve kafana bir şaplak attı.

"Biraz kızdım." onun kollarından sıyrılıp Nanami'nin yanına geçtin. Kaşların çatılmıştı.

"Bana değil Nanami'ye kız!" suçlamanla şaşkına dönen Nanami göz ucuyla sana bakmıştı. "Tuhaf tuhaf davranan Nanami idi."

Satoru sahte bir öfkeyle Nanami'ye döndü. "Kardeşime düzgün davran yoksa yüzünü sana göstermem."

Nanami omuz silkti. "İznine ihtiyacım yok Satoru." sana baktı ve çeneni yumuşak bir şekilde kavrayıp dudaklarına minik bir öpücük bıraktı. Abinin karşısında seni öpmesi biraz korkutucu olsa da Satoru sinirlenmiyordu, huysuzca homurdanıyordu sadece. Ne kadar boşlukta hissetse de hayatında değer verdiği iki insanın birlikte mutlu olabileceğini düşünmek onu da mutlu etmişti.

"Yarın görüşürüz bebeğim." sana karşı aniden değişem hitap şekli kalbini hızlandırmıştı. Bu gece kalp ritminle o kadar fazla oynanmıştı ki yarına kadar sağ çıkabileceğini düşünmüyordun. Yüzünde aptal bir sırıtmayla Nanami'ye baktın.

"Görüşürüz Nanami."

kurgu da olsa bebegim askim demek cok zor geliyo ya asamiyorum