Jimin'in altı arkadaşından başka kimsesi yoktu. Fakat canından çok sevdiği en yakın arkadaşı ve sevdiği adam diğerlerinden farklıydı.
Peki bir birini çok seven bu yedi adam gözlerini açtığında kendilerini bir oyunun içinde bulurlarsa ne yapacaklar?
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
. . . . .
Her yerde garip yaratıklar vardı. Adlandıramadığım ilginç ve korkutucu yaratıklar. O kadar korkmuş ve şok olmuştum ki yerimden kıpırdayamıyordum. Gözümü kırpmadan her yerin yıkılmasını izliyordum.
Aniden bileğimi biri sertçe kavradı ve beni çekiştirmeye başladı.
" Lanet olsun! Jimin ölmek mi istiyorsun sen?!".
Taehyung telaşla beni bir yere çekiştiriyordu. Ayaklarım sanki ilk kez yürüyormuşum gibi sendeliyordu. Nihayet kendime geldiğimde Taehyung'un elini sıkıca kavradım ve küçük bir depoya doğru koşmaya başladım. Hoseok kapının ardından bizi bekliyor ve acele etmemiz için bağırıyordu.
" Arkanızda! Lanet olsun, hızlı olsanıza!".
Hoseok ağlamaklı bir sesle bağırıyordu. Arkamızdan her ne geliyordusa onu fazlasıyla korkutuyor olmalıydı. Nefes nefese sonunda içeriye doğru atladığımızda Hoseok demir kapını sertçe kapatıp kilitlemişti. Bedenini kapıya yaslayarak yere düştü.
Taehyung ve ben nefeslerimizi düzenlemeye çalışarak beton zemine bakıyorduk. Derince yutkunup etrafıma baktım. Küçücük bir depoydu ve her kes burdaydı. Gözlerim şaşkınlıkla açılırken Jin yanımıza doğru zar zor adımladı ve yere oturarak göz yaşlarını dökmeye başladı. Beynim durmuş gibiydi. Hiç bir şeyi anlayamıyordum.
" Neler oluyor burda?".
Sertçe her kese tek tek bakıp sorduğumda hepsinin korkudan renginin beyazladığını gördüm. Hepsi çaresiz gözüküyordu. Olanları kavrayamıyordum ve önümde ağlayan Jin bana hiç yardımcı olmuyordu. Gözlerim yavaş yavaş dolmaya başladığında biri kollarını bedenime sardı. Ensemden kavrayarak göğsüne yasladı beni. Bu koku...
" Jimin, Tanrı'ya şükür iyisin".
Ardından küçük bir hıçkırık sesi. Omzumda hissetiğim ıslaklıkla ağladığını anlamıştım. O an içim burkuldu.
Sevdiğim kollarımda ağlıyordu.
" Jungkook ben iyiyim, merak etme".
Kafasını kaldırıp yüzünü ellerimin arasına aldım.
" Ağlama, sen iyisin değilmi?".
Kafasını salladı. Gülümsedim zorla.
" Bu da ne böyle?".
Bura geldiğimden beri sessizce gözlerini yere diken Namjoon bağırdığında hepimiz gösterdiği yere baktık.
Her kes şaşkınlıkla yukarıda ki harfleri izliyordu.
HERKESE MERHABA! OYUNA HOŞ GELDİNİZ!
HAYATTA KALMAK İSTİYORSANIZ OYUNA HEMEN BAŞLAYIN!
Oyuna katılmak istiyormusunuz?
Evet.Hayır.
" Bu lanet şeyde ne böyle? Eğer bu bir şakaysa hemen son verin çünki hiç komik değil".
Yoongi sinirle bağırdığında Namjoon koluna sarıldı sakin olması için.
HERKESE MERHABA! OYUNA HOŞ GELDİNİZ!
HAYATTA KALMAK İSTİYORSANIZ OYUNA HEMEN BAŞLAYIN!
Oyuna katılmak istiyormusunuz?
Evet. Hayır.
Robotik ses tekrarlandığın da ürkmüştüm. Yüzümü Taehyung'a çevirdim.
" Hayır diyelim bitsin bu garip şey".
OYUNU OYNAMAZSANIZ ÖLÜRSÜNÜZ! OYUNU OYNAMAZSANIZ ÖLÜRSÜNÜZ! OYUNU OYNAMAZSANIZ ÖLÜRSÜNÜZ!
Kulakları çınlatan ses tekrarlanırken Hoseok korkuyla bağırdı.
" Tamam! Tamam oynuyacağız. Yeterki hiç birimize zarar değmesin".
Göz yaşları arasında titrekçe konuşup yere düştü. Hemen yanına gidip kollarımı bedenine sardım.
" Şş tamam, korkma. Ben yanındayım. Bize bir şey olmayacak".
HERKESE MERHABA! OYUNA HOŞ GELDİNİZ!
HAYATTA KALMAK İSTİYORSANIZ OYUNA HEMEN BAŞLAYIN!
Oyuna katılmak istiyormusunuz?
Evet. Hayır.
Her kes bir birine bakıyordu. Başka şansımız yok gibi görünüyordu. Tanrı'm neden bir oyunun içine düştük ki zaten?
Her kes kafasını mecburen salladığında derin bir nefes verdim.
" Evet".
HARİKA! OYUNUN BAŞLAMASINA SON 3 SANİYE!
3. 2. 1.
OYUN BAŞLADI!
...
Herkese merhaba. Yeni bir ficle sizlerleyim. Aklımda neredeyse beş aydır vardı bu fic. Büyük bi hikaye olmuyacak. Kısa tutacağım. Bölümler de kısa olacak. Hikayenin sonunu da belirledim zaten. Umarım seversiniz.
