" អត់ទេ អុីបូ លោកកុំធ្វេីបែបនឹងទៀតអី! " កាយតូចហាស្ដីនិយាយទាំងញ័រមាត់
" ឈប់ប្រកែក ហើយឈប់និយាយទៀត ត្រៀមខ្លួនថ្ងូរអោយយេីងស្ដាប់ទៅ " រាងក្រាស់ញូចស្នាមញញឹមបន្តិច រួចក៏ចាប់ផ្ដើម ចាត់ការដោះសម្លៀកបំពាក់របស់រាងតូចចេញគ្មានសល់
" លោកជាមនុស្សអាក្រក់បំផុត ចូលចិត្តធ្វើបាបមនុស្សទន់ខ្សោយ រំលោភបំពានរាងកាយអ្នកដទៃ ចាំមេីលខ្ញុំនឹងប្ដឹងលោកអោយណាណីហេីយ " មិនថាស្ថិតក្នុងស្ថានភាពបែបណានោះទេ រាងតូចនៅតែតតាំងសម្ដី និយាយទៅកាន់អុីបូ ទាំងផ្កេីនទៅផ្កេីនមក
" តតាំងជាមួយបងអោយរួចសិនទៅ ចាំប្ដឹងតាមក្រោយ អូនសម្លាញ់ " អុីបូមិនចាញ់នាយក៏តបតទៅកាន់ចាន់វិញដូចគ្នា
" កុំហាវខ្ញុំបែបនេះអោយសោះ វាគួរអោយរអេីមខ្លាំងណាស់ " ចាន់
" ហឺស~រអេីមមែនទេ?? " អុីបូ
" អឺ...វារអេីមណាស់....អ្ហាក~អ្ហឹម~ " បន្ទាប់ពីរលឺពាក្យថារអេីមចេញពីរមាត់រាងតូច រាងក្រាស់ហាក់ឆេះដុំជាខ្លាំង ដោយទប់លេងជាប់ ក៏ចាប់រាងតូចថេីបភ្លាមៗ
ការថេីបដ៏រោលរាលមួយនេះ ធ្វើអោយរាងតូចដកដង្ហើមស្ទើរតែមិនចេញ ក៏ព្រោះតែរាងក្រាស់ចាប់គេថេីបយកៗ នូវអារម្មណ៍ខឹង ដូចច្នោះហើយការថេីបមួយនេះ មិនបានថ្នាក់ថ្នមនោះទេ រហូតដល់បបូរមាត់របស់រាងតូចត្រូវបានដាច់រលាត់ចេញឈាមមករឹមៗទៀតផង
ទម្រាំតែរាងក្រាស់ដកបបូរមាត់ចេញ រាងតូចសឹងតែត្រដរខ្យល់ទៅហេីយ
" ហឺ~ហុឹក~ហុឹក.... " រាងតូចនៅពេលនេះទោះខំរេីបំម្រាស់យ៉ាងណាក៏គ្មានប្រយោជន៍ ព្រោះដៃជាប់ចំណង រាងកាយក៏ត្រូវគេទ្របសង្កត់ ដោយគ្មានជំរេីសក៏ចេះតែយំយកៗ សម្រាប់នាយ មានតែការយំប៉ុណ្ណោះទេីបអាចកាត់បន្ថយនូវភាពឈឺចាប់បាន
" កុំយំអី! យំបែបនេះវាមិនស្អាតទេ " អុីបូបានថេីបផ្ដិតទឹកភ្នែកចេញពីរថ្ពាល់របស់ចាន់ ថែមទាំងនិយាយសម្ដីស្រទន់ឡេីងមក
