Uyanıktım ama gözlerimi açmayacak kadar taakatim yoktu. Yanımda haraketlenme olunca bir süre bekledim.
" Uyanık olduğunu biliyorum. Gözlerini açmakta zorlanıyorsun. Hiç kendini zorlama senin bolca dinlenmen lazım."
Yanımdaki ses tanıdıktı ama bir o kadar da yabancı.
" Niki ben, Jake Hyung yiyecek birşeyler getirmek için gitti. Uyanırsan diye beni buraya bıraktı."
Ah demem Niki-de Niki hangisiydi?
" Hani ilk geldiğinde şaka yapan. Diğerlerinden uzun ve en küçükleri."
He o çocuk, bir dakika o benim zihnimimi okudu? Aynı geyik bozuntusu gibi?
" Evet, zihnini okudum. Tüm vampirler bunu yapabiliyor. "
Demek öyle, Jake nerde kaldı? Onunla konuşmam gerek.
" Bekle biraz ona sinyal göndersem yeter."
Tamam.
Ona artık inanıyordum sanırım. Resmen ölümden dönmüştüm. Onun sayesinde kurtulmuştum, o iyi bir insa- pardon vampir.
Belkide gerçek hayat buydu. Ne zaman ne şekilde bunu ogreneceğim bile önceden planlanmış gibiydi, acaba başkalarının da mı böyleydi?
" Bir sorun mu var Niki? Kötü bir şey mi oldu?"
Duyduğum ses ile düşüncelerimi bir kenara kaldırıp sese odaklanmıştım.
" Yok Hyung uyandı. Ama yorgun olduğundan gözlerini açmıyor. Ayrıca o seni çağırmamı istedi."
" Ne gerçekten mi? Soojin beni duyabiliyordum değil mi?"
Evet duyabiliyorum. Acaba yanlız kalabilir miyiz?
" Ben kaçtım Hyung. Bir şey lazım olursa bir sinyal yeter."
" Sağol kardeşim."
Yanımdaki ağırlık kalkınca tekrar ağırlık olmuştu.
" Nasılsın, çok mu yorgunsun?"
Hemde çok nefes alırken bile yoruluyorum.
" Hahah abartma canım."
İlk defa duymuştum gülüşünü görmesem de çok sevimli gelmişti kulağıma.
" Uyudun mu?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Love Bite/ Jake Sim
VampiroIt's you and me this world. And let our everlasting love... ©Jakeverything