Zerya: Nereye gidiyon?
Hayal: Konağa... Eşyalarımı alıp gidicem. Belki Barış gelir...
Fırat Hayal'i konağa bırakır.
Hastanede.
Savaş Barış'ın başında bekliyordur. Barış yavaş yavaş gözlerini açar.
Barış: Hayal...
Savaş: Sende tahtın eyice Hayal'de Hayal.
Barış: Abe Hayal nerde?
Savaş: Al sana not bırahmış.
Savaş kağıdı Barış'a verir. Barış notu okur.
Not:
"Barış... Biliyorum uyanıcaksın ve beni sorucaksın... Başında benim olmamı beklerken başka biri olucak. Ben buralardan gidiyorum Barış... İyi ki seninle tanıştım... Kendine iyi bak. Beni unutma olur mu? Ben seni hiç unutmayacağım... Benim burada bi işim olmaz...
Hayal..."
Barış: N-Ne...
Savaş: Gidecekmiş zaten bırah peşini
Barış ayağa kalkmaya çalışır ama dikişi vardır.
Barış: Ah!
Savaş: Kalkma ula dikişin var.
Barış: Abe gonağa götür beni.
Savaş: Barıış saçmalama dur burda.
Barış: ABEEE GÖTÜR DEDİM.
Savaş: Öfff Barış.
Savaş Barış'ı konağa götürür.
Barış: HAYAAAL! HAYAL NERDESİN!
Esma: Oğlim noldu niye bağrırsın. Hem niye hemen geldin?
Barış: Ana Hayal geldi mi buraya.
Esma: Yoh gelmedi daha.
Fırat'ın arabası gözükür.
Savaş: Bah geliyo.
Hayal arabadan iner.
Hayal: Benim yüzümdenmiş. Öyle olsun. Bana böyle diyeceklerse benim ne işim var. *Kendi kendine*
Barış: Hayal!
Hayal umursamaz
Barış: HAYAL!
Barış Hayal'in peşinden gider.
Barış: Hayal dur dedim!
Hayal durur ve Barış'a döner.
Hayal: Daha ne durması Barış. Belki benim yüzümden ölebilirdin! Bana böyle denildikten sonra 1 dakika bile duramam. Burdan ilk uçakla İstanbul'a geri dönücem ben artık yeter!
Hayal odasına gider. Barış Savaş'ın yanına gider.
Barış: Mutlu musun abe! Gız senin yüzünden İstanbul'a geri dönecek.
Savaş: Arkadaş benim ne suçum vardır be.
Barış: Sabır!
Barış Hayal'in odasına gider. Kapı kapalıdır.
Barış: Hayal... Nolur aç kapıyı. Konuşmamız lazım.
Barış kapıyı açar. Hayal yatağa oturmuş ağlıyodur.
Barış: Hayal... Konuşabilir miyiz?
Hayal: Kimseyle konuşmak istemiyorum Barış *Ağlayarak*
Barış Hayal'in yanına oturur ve sarılır.
Barış: Derdini bana anlatabilirsin.
Hayal: Barış... Niye kimse beni sevmiyor...
Barış: Hayır ben seni çoh seviyem. Sen çoh güzel bi gızsın.
Hayal Barış'a döner.
Hayal: G-gerçekten mi?
Barış: Evet.
Hayal: Kimse bana iltifat etmemişti...
Barış: Ben ettim işte... Gitmeyecen demi?
Hayal dikkatlice Barış'a sarılır.
Hayal: Gitmeyecem tabii.
Barış: Bah hemen buralı oldun.
Hayal: Oldum demi?
Barış: Oldun tabii.
Savaş gelir.
Barış: Noldu abe? Gene Hayal'i mi suçlayacan?
Savaş: Hayal bizi yalnız bırakır mısın.
Hayal bişey demeden çıkar. Savaş kapıyı kapatır.
Savaş: Sen ne yaptığını sanıyon Barış.
Barış: Ne yapmışım ben be.
Savaş: Ben seni İstanbul'a ne diye gönderdim?
Barış: İş için?
Savaş: Sen niye geldin.
Barış: Anama gelin getirdim.
Savaş: İş mi önemli gelin mi?
Barış: ABE YETER YA SEN BU GIZI BEĞENMEDİN DEMİ! ZATEN GIZI GİTMEMESİ İÇİN ZOR İKNA ETTİM!
Hayal kapıyı dinliyordur.
Savaş: O GIZ GİDECEK BARIŞ! O GIZ BU EVDEN Gİ-DE-CEK!
Barış: GİTMEYECEK ABE! BEN HAYAL'İ SEVİYEM ABE! BEN O GIZI GÖRDÜĞÜM GÜNDEN BERİ ÇOH SEVİYEM! O GIZ EVDEN GİT-ME-YE-CEK!
Savaş: ULA GİDECEK DEDİYSEM GİDECEK!
Barış: GİTMEYECEK DEDİYSEM GİTMEYECEK ABE!
Bölüm sonu...
