Savaş: İyi ki gitmiş
Barış: İYİ Kİ Mİ GİTMİŞ! ABE SEN GAFAYI MI YEDİN! GIZ Bİ DAHA GERİ GELMEYECK ABE!
1 gün sonra.
İstanbul
Hayal hiç uyumamıştır. Odasının kapısı kapalıdır. Cemre kapıyı çalar.
Cemre: Hayoşum... Girebilir miyim?
Hayal: G-Gel...
Cemre içeri girer. Hayal yatağının üzerine oturmuş öylece duruyordur. Uyumadığı için gözleri kıpkırmızıdır.
Cemre: Sen yine mi ağladın?
Hayal: Evet ağladım ve hiç uyumadım...
Cemre: Kafana takma ablacım...
Hayal: Ama...
Cemre: Bu işin aması yok ablam...
Cemre Hayal'in gözyaşlarını siler.
Cemre: Sil o gözyaşlarını. Hadi sofraya, annem bekliyo.
Hayal: Bişey yemek istemiyorum...
Cemre: Demek depresyondasın... O zaman bugün benim depresyon rutinimi yapabiliriz.
Hayal: Ya abla ne depresyonu ya... Canım istemiyo sadece.
Cemre: Sen bilirsin.
Cemre gider.
Mardin
Barış hiç uyumamıştır. Odasının kapısı kapalıdır. Eylül kapıyı çalar.
Eylül: Abe girebilir miyim?
Barış: G-Gel...
Eylül içeri girer. Barış yatağının üzerine oturmuş öylece duruyordur. Uyumadığı için gözleri kıpkırmızıdır.
Eylül: Abe sen yine mi ağladın?
Barış: Evet ağladım ve hiç uyumadım...
Eylül: Kafana takma abe...
Barış: Ama...
Eylül: Bu işin aması yok...
Eylül Barış'ın gözyaşlarını siler.
Eylül: Sil o gözyaşlarını. Hadi sofraya, anam bekliyo.
Barış: Bişey yemek istemiyem...
Eylül: Ama abe olmaz böyle...
Barış: İstemiyem dedim ya
Eylül: Sen bilirsin.
Eylül gider.
Esma: Ne oldu gızım gelmiyo mu?
Eylül: Evet. Hiç uyumamış belli, ağlamaktan gözleri gıpgırmızı olmuş *Savaş'a bakarak*
Savaş: Benim ne suçum var, ne diye bana bakıp gonuşuyon?
Eylül: Ne diye baktığım çoh belli de neyse.
İstanbul
Sema: Ne oldu kızım?
Cemre: Sizin sayenizde gelmiyor. Sizde ne diye Mardin'e gönderiyorsanız.
Erdem: Kızım, ben bişey yapmadım ki.
Cemre: Senden bahsetmiyorum baba. Teyzem annem ve Çağlar'dan bahsediyorum
Çağlar: Arkadaş yine suçlu olduk iyi mi.
Cemre: Sen sus ben seninle sonra konuşucam.
Hayal gelir.
