Barış: Peki... Yani ne diyebilirim ki başın sağolsun amcaoğlu.
Fırat: Sağol...
Akşam olur. Herkes konaktadır. Çay içiyorlardır.
Hayal: Aa Barış. Ben bugün ablamın yanına gitmeyi unuttum gidelim mi?
Barış'ın gülümsemesi söner. Ve herkes birbirine bakar.
Barış: Fırat. Bi müsade eder misin amcaoğlu?
Fırat: Tabi Barış...
Fırat kalkar Barış Fırat'ın oturduğu yere geçer.
Hayal: N-Ne oluyor?
Barış: Eee Hayal... Benim sana bir şey söylemem lazım...
Hayal soran gözlerle bakar.
Barış: Ablanı kaybettik...
Hayal: N-Ne?
Hayal inanamaz ve ayağa kalkar.
Hayal: Ne? N-Ne?
Hayal'in gözleri dolar.
Barış: Sabah sen uyurken Fırat aradı... O söyledi.
Hayal bayılır.
Barış: Hayal! Hayal! Ferman kolonya kolonya!
Barış Hayal'i odaya götürmüştür. Hayal kendine gelmiş yatakta oturuyordur.
Hayal: Sadece o saf sevgisini biraz daha göstersin istemiştim... Ama vardı... Varlığı yetiyordu... Bir yerlerde vardı ablam... Şimdi yok...
Hayal ağlamaya başlar. Barış Hayal'in yanına oturur.
Barış: Seni en iyi ben anlarım... Bu evdekiler anlar... Fırat anlar... Ferman anlar... Savaş anlar... Ben anlarım... Bende çocukluğumu annemle babamın avuçlarına emanet edemeden büyüdüm. Anne babamı kaybettiğim gün büyüdüm ben. O yüzden... İçinin nasıl yandığını, canının nasıl acıdığını en iyi ben anlarım...
Hayal: Sizin iyiliğinizi nasıl unutacağım bilmiyorum... Sen benim kimsemken her şeyim oldun... Ben sizin hakkınızı nasıl ödeyeceğim...
Barış elleriyle arkadan Hayal'in kollarına dokunur.
Barış: Sen şimdi bunları düşünme. Yat biraz dinlen olur mu? Kendini toparlayacaksın. Allah sana hem rahatlık hem de sabır versin...
Hayal: Amin...
Der ve ağlamaya başlar. Barış ayağa kalkar.
Hayal: Barış...
Hayal Barış'ın elini tutar. Barış eğilir.
Barış: Söyle...
Hayal: Benim elimi bırakma olur mu... Bırakırsan düşerim... *Ağlayarak*
Barış: İstesen de bırakmam ki. Sen benim kaderimsin...
Hayal Barış'a sarılır.
Hayal: Beni bırakma olur mu Barış.
Barış: Bırakmam sevgilim seni asla bırakmam... Hadi yat sen.
Hayal: Tamam...
Hayal uyur. Barış içeri geçer.
Barış: Hayal'i uyuttum.
Fırat: Kabullenemez ya...
Barış elini Fırat'ın omzuna koyar.
Barış: Hatırlıyor musun annemle babamı kaybettiğimde kabullenememiştim.
Fırat: Evet. Bence siz evlenin.
Barış çay içiyordur aniden çayı püskürtür.
Barış: Ne! Oğlum sen kafayı mı yedin!
Fırat: Ne be? Çok yakışıyorsunuz.
Barış: Aslındaaa haklısın lan.
Fırat: O zaman yarın beraber yüzük almaya gidelim.
Barış: Olur. Gidelim. Hadi iyi geceler.
Fırat: İyi geceler amcaoğlu.
Barış Hayal'in uyuduğu odaya gider ve Hayal'e sarılarak uyur.
Bölüm sonu...
