Deney:799 ( Düzenleniyor )

Yeni Doktor

(\ /)
('.')
(>💎

Song : Diamonds ( speed up)

Görkem Arsina

Bu gün deney şirketine gidecektik.
Ve ben kardeşlerimi görmeye hiç hazır değilim.

Aylin telefonla arayıp ne zaman gideceğimizi sormuştu.

'' Hemen şimdi hazırlan '' dedim.

'' Tamam patron (!) '' dedi ve telefonu kapattı.

Deney şirketinde çalışacaklar orda kalırdı.
Bu yüzden bir bavul hazırladım.
Bavulu odadan çıkardığımda biri kapıyı çalıyordu.

Kapının yanına gidip açtığımda.
Gökhan ve Aylin gelmişti.

'' Hoşgeldiniz de adresimi nerden biliyorsunuz ? '' diye sordum şaşkınca.

Gökhan içeri girip
'' Meslek sırrı '' dedi ve evimi incelemeye başladı.
Arka odalara doğru gittiğini gördüm.

Aylin ise hala kapıdaydı.

'' Gel içeri '' dedim ve sonra girdi salondaki koltuğa oturdu.

'' Görkem ! Bu fotoğraftaki senin kardeşin mi!? '' diye seslendiginde odama girdiğini anladım.

'' Görki bu peluş tavşan senin mi?! " diye bağırıyordu.

Hayır oyuncaklarıma girmemeli.

Hızla odama koşup o kardeşim için ayırdığım dolaba girecekken ensesinden yakaladım.

'' Sana bu dolaba girme yetkisini kim veriyor '' dedim sinirle .

Benden kurtulmaya çalışıyordu.

'' Sadece merak ettim '' deyince daha çok sinir oldum.

Onu salona sürükledim .
Boş olan koltuğa fırlattım.

'' Bavullarınızı hazırladınız mı?" dedim tekli koltuğa otururken.

'' Evet hazırladık ve ben arkadaşımın arabasını aldım onunla gideriz diye düsündüm '' dedi Aylin .

Bavulumu alıp kapıya yöneldim.
'' Hadi '' dedim ve benimle birlikte evden çıktılar .

Aşşağıda beyaz renk bir araba vardı.
Bağajına bavulu yerleştirip şöför koltuğuna geçtim.

Benim yanıma Gökhan arkadada Aylin oturmuştu.

Ne olucaktı bu gerizekalı arkaya geçseydi.

Derin bir nefes alıp arabayı sürmeye başladım.
Epey bir yol almıştık ve iki saattir yoldaydık.
Bir ormanlık yola girdik .
Sonra kocaman en az 10 katlı binayı gördük.

Terk edilmiş bir hastane .

Arabayı park edip bavulları aldık ve kapısına doğru yürümeye başladık.

Bize gönderdikleri kartı kapının yanındaki tarayıcıya gösterdik ve kapı büyük bir gürültüyle açıldı.

Içerisi büyük bir koridordu.
Son kez onlara baktım.

'' Kendinize dikkat edin '' dedim içeriye adım atarak.

Biraz yürüdükten sonra kapı kapandı.
Işıkların çoğu yanmıyordu ve buranın iğrenç bir havası vardı.

Merdivenlere yaklaştıkça bazı çığlık sesleri gelmeye başladı.
Tırmanırken çığlıklar çoğalıyordu.

Sonunda ikinci kata varmıştık .
Gideceğimiz oda buranın müdürünündü.

Giderken bazı denekler gördük.
Hepsi aynı yere gidiyordu .
Büyük bir kapının olduğu odaya .

Sonra onu gördüm Begüm'ü .
Yanında iki kızla aynı yere gidiyordu.
Saçlarını yeni kesmişti .
Çünkü belli oluyordu.
Gözleri yorgun ve bitik bakıyordu.
Yürüyen ölü gibiydi.

Aylin'in çekiştirmesiyle kendime gelip yürümeye başladım.

Kapıyı Gökhan çaldı.
Ve sonra girdik.

'' Merhabalar yeni doktorlar''

Baba...

Bu lanet adam ölmemiş miydi...

Bize kuralları anlattı ve gönderdi.
Ona sinirliydim.
Dövmek istedim.

Ama yapamazdım planı bozamazdım.

O hâlâ kuralları anlatırken.
Biri içeri geldi.

Ama çat kapı içeri girdi .
Yani kapıyı öyle bir vurmuştu ki.

Giren kişi erkekti.
Sarı saçlarını uzatmış kahkül yapmıştı.
Mavi gözleri babama sinirle bakıyordu.
Sinirden boynundaki damarlar belli oluyordu.

Babam bize baktı ve çocuğa döndü.
'' Burada değil Burak '' dedi sakince.

Çocuk sinirle bize baktı ve adama doğru koşup yüzünü yumruklamaya başladı.

Biz şaşkınca olayı izlemeye başladık.
O kadar çok vurdu ki biraz daha devam etseydi onu öldürecekti.

Görkem öne doğru atılıp çocuğu tuttu.

'' Pislik adam ! Hayatımızı mahfettin '' diye bağırıyordu.

Görkem onu tutarken çocuk hala onu dövmeye yelteniyordu.

Sonunda çocuk sakinleşti.

Çocuk hızla çıktı.
Çıkarken söylediği şey şuydu.
'' Senin yüzünü bir daha görmek istemiyorum '' demişti.

Hepimiz babamı diğer doktorlara bırakıp çıktık.

Görkem bana döndü.
'' Az önce ne oldu '' dedi.

Omuz silktim.
'' Bilmiyorum '' dedim.
Kendi odalarımıza gittik.